السعادة الأبدية في التعريف بمشاهير الحضرة المراكشية
السعادة الأبدية في التعريف بمشاهير الحضرة المراكشية، از آثار فقیه، صوفی، مورخ و مصلح قرن چهاردهم هجری قمری، محمد بن محمد بن عبدالله موقت مراکشی، مشهور به ابن موقت، (حدود 1283-1369ق)، دانشوران و چهره‌های سرشناس مراکش را می‌شناساند. پژوهشگر معاصر، احمد متفکر بر انتشار این کتاب نظارت کرده و تعلیقاتی بر آن افزوده و همچنین مقدمه‌ای برای آن نوشته و نگارنده را معرفی کرده است.
| السعادة الأبدية في التعريف بمشاهير الحضرة المراكشية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن موقت، محمد بن محمد (نويسنده) متفکر، أحمد (مصحح) |
| ناشر | المطبعة و الوراقة الوطنية |
| مکان نشر | مراکش |
| سال نشر | 1432ق - 2011م |
| چاپ | 3 |
| موضوع | صوفیا‌ن -- مراکش (شهر) -- سرگذشتنا‌مه‌‌ها - عارفا‌ن -- مراکش (شهر) -- سرگذشتنا‌مه‌‌ها - مراکش (شهر) |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 2الف4م 277 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- ابن موقت، نوشته است: با توجه به ارزشمندی شناخت احوال و زندگی نیکان و این سخن مشهور که «هرکسی تاریخ زندگانی مؤمنی را بنگارد، گویی که او را زنده می‌سازد و...»، من این کتاب را در دو جلد نوشتم و بعد در یک جلد خلاصه کردم و یک نام برای متن اصلی و مختصر برگزیدم[۱].
- احمد متفکر، با تأکید بر آنکه «مغربی‌ها به تاریخ و زندگی اولیای الهی و به‌صورت کلی صالحان اهمیت داده و به شرح احوال و کرامات و روش تربیتی آنان پرداخته و آثاری را در این زمینه پدید آورده‌اند» نام و مشخصات تعدادی از این کتاب‌ها را ذکر کرده و بعد افزوده است: «السعادة الأبدية في التعريف بمشاهير الحضرة المراكشية»، از آثاری است که به بیان صالحان یک منطقه و شهر خاصّ توجه کرده و زندگی و آثار تبلیغی، تربیتی و جهادی آنان را شرح داده است. نویسنده کتابش را در سال 1341ق، مختصر کرده است و اکنون همان نسخه برگزیده، بازنشر می‌شود و من اشتباهات چاپی و تاریخی آن را تصحیح کردم و منابع و توضیحاتی را در مورد شخصیت‌های مطرح‌شده در پاورقی‌ها آوردم[۲].
ساختار و محتوا
- این کتاب از بخش‌های ذیل تشکیل شده است:
- مقدمه: بیان تاریخ بنای این جایگاه مراکشی و بانی آن و شمار مساجد، صومعه‌ها، مدارس، دروازه‌ها، نهرها، چشمه‌ها، حمام‌های آن و...
- مقصد: صالحان و اولیایی که به‌ترتیب به اینجا منتقل شدند.
- خاتمه: حکم زیارت اولیای برگزیده.
نمونه مباحث
- اینجا که امروزه «سجینه» نامیده می‌شود، در سال 454ق، ساخته شد و بانی آن «یوسف بن تاشفین» بود[۳].
- ابویزید عبدالرحمن بن خطیب سهیلی که ابن خلکان در وفيات الأعيان و دیگران او را معرفی کرده‌اند، به فقه، عربی، لغت، قرائت، کلام، اصول، ادبیات، حدیث و تفسیر آگاهی داشت[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.