التعليقات الرجالية علی كتب الحديث
التعليقات الرجالية علی كتب الحديث، مجموعه تعلیقات رجالی فیش‌برداری‌شده است که در قالب کتاب چاپ شده است. این اثر در یازده جلد منتشر شده است و تعلیقات نوشته‌شده در آن هم به تبع زبان روایات، عربی است. البته برخی کلمات در بیان شماره فیش یا باب یا حدیث در کتاب به‌صورت فارسی آمده است؛ مثلا به‌عنوان نمونه در صفحه 5 جلد اول می‌بینیم که نوشته شده است: «فیش یک کتاب: التهذيب/جلد: 11، صفحه: 134، رقم مسلسل حدیث: 90، باب: كتاب الطهارة/باب آداب الأحداث الموجبة للطهارات/شماره باب: 3، شماره حدیث در باب: 29، السند:... عن محمد بن علي بن محبوب عن علي بن الريان عن الحسين...)»[۱]. آنگاه ذیل آن در تعلیقه نوشته شده: «التعليقة: علي بن الريان في السند هو علي بن الريان بن الصلت و قد ورد نظير السند في التهذيب 1280/314:2، بتبديل الحسين بالحسين بن راشد؛ لكن الظاهر كون الحسين في السندين مصحفا من الحسن كما ورد كذلك في الاستبصار 13:1/ عند إيراده للخبر المذكور في المتن و الدليل على ما ذكرناه ملاحظة الأسناد المشابهة؛ لاحظ التهذيب 979/ 334:1، 1045/ 352 (الظاهر سقوط الواسطة فيه)، 696/ 198:8، 1145/ 373، فالمراد من الحسن هو الحسن بن راشد و قد صحّف في كامل الزيارات ب 4/93 بالحسين بن أسد»[۲].
| التعليقات الرجالية علی كتب الحديث | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شبیری زنجانی، موسی (نويسنده) مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور). گروه رجال (محققین) |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 11 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در تعلیقه بیان شده که منظور از علی بن ریان که نامش در سند ذکر شده، علی بن ریان بن صلت است. در کتاب تهذیب، نظیر همین حدیث با همین سند آمده، با این تفاوت که عبارت حسین در آنجا به حسین بن راشد تبدیل شده است. البته به نظر می‌رسد که در نام حسین در هر دو سند، تصحیف رخ داده است؛ یعنی نام راوی در آن حسن بوده و شاهد بر این مطلب هم این است که در هنگام ذکر متن روایت مذکور در استبصار، نام این راوی (حسین)، حسن آمده است. همچنین در اسناد مشابه نیز چنین امری رخ داده است. در این صورت (اگر نام راوی حسن باشد)، منظور از حسن مذکور در سند روایت، حسن بن راشد است. در «كامل الزيارات» نیز تصحیفی درباره این راوی صورت گرفته و اساسا وی را به‌صورت دیگری، یعنی به نام حسین بن اسد خوانده است.
در کل روال کتاب در بیان تعلیقه‌ها بر همین منوالی است که نمونه‌اش ذکر شد؛ یعنی بخشی از سند حدیث نقل می‌شود و آدرس کامل آن بیان می‌گردد، سپس در پایین آن تعلیقه با فونت کوچکتر، با عبارت التعليقه:... بیان می‌گردد. در این اثر نامی از نویسنده نیست. همچنین مقدمه‌ای بر آن نوشته نشده و یکباره به سراغ متن کتاب می‌رود. همچنین فهرست مطالب یا سایر فهارس فنی نیز ندارد.
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.