الأسامي و الكنی
الأسامي و الكنی، اثر احمد بن محمد بن حنبل شیبانی (164-241ق)، از جمله منابع اهل سنت در تعریف و جرح و تعدیل رجال حدیث است. این کتاب با تحقیق عبدالله بن یوسف جدیع منتشر شده است.
الأسامی و الکنی | |
---|---|
پدیدآوران | ابن حنبل، احمد بن محمد (نويسنده) جدیع، عبدالله بن یوسف (محقق) |
ناشر | دار الاقصی |
مکان نشر | کویت |
سال نشر | 1406ق - 1985م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف2الف5 115 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این کتاب قدیمیترین کتابی است که در این موضوع به دست ما رسیده است و اگر کتاب خلیفة بن خیاط و علی بن مدینی نمیبود، قدیمیترین کتابی بود که در موضوع خود تألیف شده است.
برخی روات، مشهور به اسم و برخی مشهور به کنیه، برخی مشهور به هر دو و برخی مشهور به صفت یا لقب یا نسب هستند. این کتاب، مشتمل بر گروهی از این اصناف است. هدف از تألیف آن، معرفی راوی است. پارهای از نصوص کتاب را احمد بن حنبل از دیگران نقل میکند یا اسنادی را میآورد که متضمن معرفی راوی است و پارهای دیگر، گفتار خود احمد است.
کتاب به هیچگونه ترتیبی مرتب نشده است؛ جز اینکه گروهی از صحابه را بدون اینکه غیر صحابه را در آن بیاورد در اولش ذکر کرده است. از شماره 1 تا 41 را تنها به صحابه اختصاص داده و پس از آن مجموعهای از صحابه و غیر آنها را باهم ذکر کرده است[۱]. اسامی و کنیهها جدای از هم ذکر نشده، بلکه درهم و بهترتیب حروف الفبا مطرح شده است.
محقق اثر در مقدمه، شش دلیل بر اثبات صحت کتاب و انتسابش به احمد بن حنبل ذکر کرده است[۲].
این کتاب، روایت «ابوالفضل صالح بن احمد» فرزند احمد بن حنبل است؛ ولذا نصوص آن با عبارت «حدثني أبي» یا «قال أبي» آغاز شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.