افشای یک توطئه

افشاى یک توطئه، پاسخى به کتاب اهل‌بيت عليهم‌السلام از خود دفاع مى‌كند ترجمه حميد رضا آژير از کتاب " الرد الوجيز على کتاب لله ثم للتاريخ " است.

افشای یک توطئه
افشای یک توطئه
پدیدآورانآژیر، حمیدرضا (مترجم) آل محسن، علی(نویسنده)
عنوان‌های دیگرپاسخی به کتاب "اهل‌بیت علیهم‌السلام از خود دفاع می‌کنند" الرد الوجیز علی کتاب (لله ثم للتاریخ). فارسی
ناشرمشعر
مکان نشرتهران - ایران
سال نشر1385 ش
چاپ2
شابک964-7635-59-1
موضوعشیعه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها موسوی، حسین، مستعار. لله ثم للتاریخ کشف الاسرار و تبرئه الائمه الاطهار - نقد و تفسیر
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏BP‎‏ ‎‏228‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏84‎‏ ‎‏ل‎‏80‎‏4
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

سالها قبل کتابى با عنوان " لله ثم للتاريخ: كشف الاسرار و تبرئة الائمة الطهار " از نویسنده‌اى با عنوان مستعار سيد‌ ‎حسين موسوى مشتمل بر شبهات و دروغهایى نسبت به اهل‌بيت عليهم‌السلام و مذهب اماميه انتشار يافت. در پاسخ به آن، على آل محسن کتاب " لله و للحقيقه "را نوشت كه به علت گستردگى مطالب، خلاصه آن را در " الرد الوجيز " ارائه نمود. پس از ترجمه "لله ثم للتاريخ" به زبان فارسی كه با نام " اهل‌بيت از خود دفاع مى‌كند "منتشر شد، حميد رضا آژير در پاسخ به آن " الرد الوجيز " را ترجمه و به جويندگان حقيقت تقديم نمود.

انگیزه تأليف

در پيشنوشت کتاب چنين آمده است كه مؤلف کتاب " لله ثم للتاريخ " خود را از علماى نجف وشيعه معرفى مى‌كند و به همين سبب کتاب او مورد توجه و استناد مخالفان تشيع قرار می‌گیرد. مؤلف آنرا کتابى پريشان و آشفته می‌داند كه سزاوار پاسخ نيست اما با اصرار دوستان به تفصيل به آن پاسخ می‌دهد. سپس برای آنكه خوانندگان گرايش بيشترى به آن پيدا كنند آنرا به اختصار ارائه می‌دهد تا به گفته خود: " پرده از پوچى و نادرستى آن بر گیرم و ترفندها و بربافته‌هاى آن را بيان دارم تا نادانان فريب آن نخورند و از حجيت برای منحرفان و گمراهان فرو افتد."

ساختار

نویسنده در ابتدا عبارتى از متن مذكور را آورده و پس از آن اگر در طرح شبهه به منبع يا منابعى اشاره كرده است، با ذكر آدرس و نقل عبارت آنها در مقام پاسخ بر مى‌آيد و اگر بدون مدرک ودليل شبهه‌اى را عنوان كند با اشاره به بى اساس بودن آن در كمال ادب به نقد آن می‌پردازد. عناوين شبهات را در فهرست کتاب مى توان مشاهده نمود.در پایان کتاب درعنوان" خاتمه "پاسخ اتهامات او به علماء شيعه و در" سخن واپسين" به خوانندگان توصيه شده است كه به مطالعه این مختصر اكتفا نكرده و کتاب " لله و للحقيقه " را كه در بردارنده فوائد بسيار و مطالب مهمى است، مطالعه نمايند.

گزارش محتوا

آل محسن درابتدا پرده از مذهب نویسنده برداشته و با دلائل و شواهدى از كلام خود او اثبات مى‌كند كه او قطعاً سنى است و نه تنها از علماى نجف نيست بلكه از پيش پا افتاده ترين اصطلاحات رايج در مدارس علميه تشيع نيز بى اطلاع است بنابراین او دروغگو و كذاب است.

همانگونه كه اشاره شد برخى از شبهات صرف اتهام بوده و ارزش علمى ندارد.در ادامه به برخى از مهمترين شبهات اشاره می‌شود:

  1. عبدالله بن سبا از شخصيتهایى است كه همانند ديگر كتب اهل سنت به آن پرداخته شده و او را اولین فردى دانسته كه امامت اميرالمؤمنين عليه‌السلام را آشكار كرد. این انتساب پس از بررسى منابع شيعى رد شده است و لذاست كه شیعیان از او تبرى جسته ودر كتب شيعه هيچ روايتى از او نقل نشده است.
  2. نویسنده سنى با نقل احاديث ضعيف و مرسل، ناخوشنودى اهل‌بيت عليهم‌السلام را نتيجه می‌گیرد. پس از بررسى سندى این احاديث، با شيوه‌اى منطقى به برداشت نا صواب از این روايات پاسخ داده شده است.
  3. شبهه ديگرى كه همواره در مناظرات علماى شيعه و سنى در طول تاريخ مطرح بوده، " متعه نساء" است. در این بحث او به علمايى غير واقعى از نجف اشرف كه بر آن مداومت دارند، اشاره مى‌كند.
  4. مطلب ديگرى كه هشت روايت بر آن اقامه كرده است، معافيت شیعیان از پرداخت " خمس " است كه نویسنده یک به یک آنها را بررسى كرده و بر اعتقاد شيعه صحه می‌گزارد.
  5. اعتقاد شيعه به " تحريف قرآن كريم " از ديگر شبهاتى است كه با استناد به روايات ضعيف به آن تكيه شده است. نویسنده صرف نظر از اشكالات سندى، به تبيين معناى روايات می‌پردازد.
  6. منفى جلوه دادن نگاه شیعیان به اهل سنت و تنفر عميق از آنها با استناد به رواياتى كه به ذمّ نواصب پرداخته‌اند از ديگر اتهامات بى اساس این کتاب است كه به آن پاسخ داده شده است.
  7. از ديگر ادعاهاى موهومى كه بخشى از کتاب را به خود اختصاص داده است طعن رواتى مانند: هشام بن حكم، زرارة بن اعين و ابوبصير است كه آنها را عناصر بيگانه مى نامد. در ادامه تعدادى از عالمان شيعى و آثار آنها را نيز مورد شبهه قرار می‌دهد كه كه آل محسن با ردّ این اتهامات حقيقت را آشكار مى سازد.

معرفى نسخه

نسخه موجود در 320 صفحه و به قطع وزيرى در سال 1385 توسط نشر مشعر چاپ دوم شده است.

منابع مقاله:

مقدمه و متن کتاب