اعجاز قرآن
اعجاز قرآن، اثر علامه سيد محمدحسين طباطبايى و به زبان فارسی است. این کتاب نخستين رساله از مجموعه رسالاتى است كه «بنياد علمى و فكرى علامه طباطبايى» به تهيه و تنظيم آن اهتمام ورزيده است. مطالب مندرج در این کتاب، به‌جز مقدمه كلا با اقتباس از آثار گران‌قدر علمى علامه طباطبايى، خصوصا تفسير ارجمند «الميزان»، به زبان فارسی فراهم آمده است.[۱]
| اعجاز قرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طباطبایی، سید محمدحسین (نویسنده) |
| ناشر | مرکز نشر فرهنگی رجاء |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1362 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | قرآن - اعجاز |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 86 /ط2الف6 1362 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
کتاب با مقدمه ويراستار آغاز شده و در سه بخش به این شرح سامان يافته است:
- مقدمه بنياد علمى و فكرى علامه طباطبايى (شامل دو بخش: الف)- یک‌صد رساله از علامه طباطبايى؛ ب)- معجزه جاودان)؛
- متن اصلى کتاب (شامل دو بخش كلى: الف)- اعجاز از نظر قرآن؛ ب)- اعجاز قرآن)؛
- رساله‌اى درباره معجزه.
گزارش محتوا
کتاب شريف «اعجازقرآن» نخستين رساله از مجموعه رسالاتى است كه «بنياد علمى و فكرى علامه طباطبايى» به تهيه و تنظيم آن اهتمام ورزيده است. ويراستار محترم در مقدمه، اعجاز را از نظر لغوى مورد بحث قرار داده و در ادامه به متفاوت بودن معجزه پيامبر اسلام(ص) با ديگر انبيا اشاره كرده است و به ذكر نظرات مفسران و دانشمندان علوم قرآنى، پيرامون اعجاز قرآن پرداخته است.[۲]
در مقدمه ويراستار، مباحث کتاب به سه بخش تقسيم شده است:
- مقدمه بنياد كه خود از دو بخش تشكيل شده است:
- الف)- یک‌صد رساله از علامه طباطبايى: این بخش، شامل مطالبى است پيرامون هدف اصلى از تدوين کتاب حاضر، وضع معيشت و تحصيل و تدريس استاد، مقام علمى و تأثير وجودى وى در حوزه علميه قم، نظر برخى از دانشمندان در مورد شخصيت والاى علامه و اعتبار و ارزش تفسير الميزان، فهرستى از آثار مطبوع و مخطوط وى.[۳]
- ب)- معجزه جاودان: این بخش، بيانگر نمونه‌هایى از اعجاز علمى قرآن است.
- متن اصلى کتاب كه خود از دو بخش عمده تشكيل شده است:
- الف)- اعجاز از نظر قرآن: در این بخش، گذشته از بحث درباره اعجاز و ماهيت آن، از هفت فراز بدين ترتيب سخن به ميان آمده است: قرآن قانون عليت عمومى را تصديق مى‌كند؛ قرآن امور خارق‌العاده را مى‌پذيرد؛ قرآن حوادث و معلولات مادى را به خدا نسبت مى‌دهد؛ قرآن نفوس انبيا را در معجزات مؤثر مى‌داند؛ قرآن معجزات را علاوه بر نفوس انبيا، به خدا نيز نسبت مى‌دهد؛ قرآن معجزه را به علل شكست‌ناپذير نسبت مى‌دهد و قرآن معجزه را دليلى قطعى و واقعى بر صدق دعوى نبوت مى‌داند.
- ب)- اعجازقرآن: در این بخش به انواع تحدى‌ها اشاره رفته و درباره هریک از آنها به‌تفصيل بحث شده است، از جمله از تحدى قرآن به علم، تحدى قرآن به آورنده آن و... سخن به ميان آمده است.
- رساله‌اى درباره معجزه: این رساله كه از اعجاز و معجزه بحث مى‌كند، مستقلا به قلم خود علامه نگارش يافته و برای تكميل فايده در پایان کتاب آمده است.[۴]
از آنجا كه کتاب حاضر با رعايت همه جوانب امر و به شيوه‌اى محققانه نگارش يافته است، گزاف نگفته‌ايم اگر ادعا كنيم كه در نوع خود بى‌نظير است، به‌ويژه كه مطالب ارزشمند آن، غالباً از تفسير «الميزان» كه قدرش بر اهل فضل و كمال كاملا روشن است، اقتباس شده و مابقى نيز از ديگر آثار استاد عينا نقل گرديده است.[۵]
وضعيت کتاب
در پایان کتاب، فهرستى عام به‌صورت الفبايى و نيز فهرستى از آيات بر حسب ترتيب سور تهيه و تنظيم شده است.
پاورقى‌هاى بيناد با شماره‌گذارى و يادداشت‌هاى ويراستار با علامت ستاره (*) مشخص گرديده است.
شرح و توضيح اصطلاحات مختلف علمى و غير متدوال در پاورقى کتاب، از جمله مطالبى است كه ويراستار به آن پرداخته است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه ويراستار و متن کتاب.