استرآبادی، محمدتقی
ابوجعفر محمدتقی بن عبدالوهاب استرآبادی (متوفای 1058ق)، فیلسوف، متکلم، شاعر، از اعلام قرن دوازدهم هجری
محمدتقی استرآبادی | |
---|---|
نام پدر | عبدالوهاب |
محل زندگی | مشهد |
رحلت | 1058ق |
اطلاعات علمی | |
درجه علمی | اجتهاد |
اساتید | میرفندرسکی |
معاصرین | |
برخی آثار | شرح فصوص الحکمة (استرآبادی) |
زندگینامه
ابوجعفر محمدتقی بن عبدالوهاب بن حسین بن سعدالله بن حسین استرآبادی مشهدی از شرح حال او اطلاعات زیادی در دست نیست.
وی از معاصرین شیخ حر عاملی و عبدالله بن عیسی بیگ افندی[۱] و نام پدرش عبدالوهاب بود.
شیخ حر عاملی در أمل الآمل از او به عنوان فاضل عالم، متکلم جلیل ماهر و شاعر معاصر یاد میکند و اشاره مینماید که در مشهد مقدس سکونت دارد و در مورد تاریخ وفات وی میگوید که در 1058ق وفات یافته است.
اما آقابزرگ بهنقل از نجوم السماء اشاره میکند که به طور جزم این تاریخ نادرست است و چون شیخ حر میگوید از معاصران اوست، پس باید در 1091 که زمان تألیف أمل الآمل است زنده باشد و از شذور العقیان- تعلیف لکنهویی- نقل میکند که او در 1037 متولد و در 1110 وفات یافته است.
اما با توجه به اینکه وی در شرح فصوص خود عبارتی را نقل میکند و در حاشیه آن اشاره میکند که قائل آن سیدنا و استادنا ابوالقاسم فندرسک است، معلوم میشود وی از شاگردان میرفندرسکی بوده است و از طرفی میرفندرسکی در 1050ق از دنیا رفته است، لذا چندان معقول نیست که بگوییم او در 10 سالگی محضر وی را درک کرده است، لذا همان حرف شیخ حر عاملی صحیحتر به نظر میآید.[۲]
آثار
- شرح فصوص فارابی که استاد محمدتقی دانشپژوه آن را تصحیح نموده است.
- رسالهای در اخلاق که در أمل الآمل گفته شده که ناتمام مانده است.
- یکی از آثاری که در مجموعه «دنا» به استرآبادی نسبت داده شده «مظهر الانوار» است.[۳]
پانويس
منابع مقاله
- خدری، غلامحسین؛ توکلی، محمدهادی؛ شرف، مهدیقائد؛ تأملی بر سیر تطوری حکما و حکمت متعالیه (1050-1231ه.ق)، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1391ش
- بایزیدی، علی، نقد و بررسی کتاب فرهنگنامه مفاخر استرآباد و جرجان(شعراء) اثر میرتقی حسینی گرگانی؛ پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله میر داماد، فصلنامه اختصاصی مطالعات فرهنگی، سال چهارم، بهار 1398- شماره 14 (33 صفحه - از 64 تا 96).