اخلاق ایزدی
اخلاق ايزدى، بيست گفتار اخلاقى - عرفانى، اثر شيخ عباس ايزدى (1371 - 1301ش)، به زبان فارسی و در موضوع اخلاق است، که توسط شیخ محمدعلی خزائی تهیه و تدوین گردیده است.
اخلاق ایزدی | |
---|---|
پدیدآوران | خزائلی، محمدعلی (تهيه و تدوین) ایزدی، عباس (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | بیست گفتار اخلاقی - عرفانی |
ناشر | اجر |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1384 ش |
چاپ | 1 |
شابک | 964-958051-1-9 |
موضوع | اخلاق اسلامی - مقالهها و خطابهها
ایزدی، عباس، 1301 - 1371 - وعظ عرفان - مقالهها و خطابهها وعظ |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 10/5 /الف9خ4 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و متن است. متن کتاب، بدون هيچ باببندى و فصلبندى در بيست گفتار بيان شده است.
کتاب، حاصل سلسله درسهاى اخلاقى و عرفانى مؤلف است كه در سالهاى (61 - 60ش)، در جمع علما و دانشجویان ايراد گرديده است و توسط جناب محمدعلى خزائلى تهيه، تدوین و تنظيم شده است.
مطالب کتاب، به آيات قرآن و روايات شريف مزين شده است. مؤلف، آيات و روايات را بهصورت كامل بيان نموده، ترجمه كرده و سپس شرح داده است. همچنين در بيان مباحث، از اشعار و حكايات عبرتآموز بهره برده است.
گزارش محتوا
مقدمه کتاب[۱]، نگاهى گذرا و بسيار كوتاه به زندگى و شخصيت علمى مؤلف دارد كه توسط آقاى خزائلى بيان شده است.
کتاب، حاوى بيست گفتار پيرامون مباحث اخلاقى و عرفانى است. در ابتداى کتاب، حديثى از امام صادق(ع) خطاب به مفضل بن عمر بيان شده كه با موضوع کتاب مناسبت دارد. این حديث شريف، به این شرح است:
«دانش خود را به نگارش درآور و میان برادرانت بگستران و چون مرگت فرارسد، نوشتههاى خود را به ارث بگذار، زيرا روزگارى پرآشوب بر مردم مىآيد كه (برای نجات از آشوبها و فتنهها)، همدمى غير از نوشتار خود ندارند»[۲].
مباحث و مطالب مختلف اخلاقى کتاب، با بيانى شيوا و رسا بيان گرديده است و این از ویژگىهاى خوب کتاب است.
اولین گفتار کتاب، پيرامون تعديل قواى نفس است[۳] و اولین مبحث این گفتار، «ثمره تهذيب اخلاق» است. مؤلف، كلام را این گونه آغاز مىنمايد:
«فايده علم اخلاق، پاک ساختن نفس از صفات رذيله و ناپسند و آراستن آن به ملكات جمیله و اخلاق حسنه است كه از آن به تهذيب اخلاق تعبير مىشود و ثمرهاش رسيدن به خير و سعادت ابدى است، زيرا سعادت مطلق و همیشگى، وقتى حاصل مىشود كه انسان صفحه نفس خود را همیشه و در همه وقت از تمامى اخلاق ناپسند پاک سازد و...»[۴].
مؤلف، در مباحث ديگر این گفتار، پيرامون قواى چهارگانه روح[۵]، ضرورت استفاده از عمر گرانبها[۶]، ثمره تهذيب قواى نفس[۷]، منشأ پيدايش صفات پسنديده و ناپسند[۸]، تعريف عدالت و اعتدال[۹]، مراتب نفس[۱۰] و... مطالبى بسيار مفيدى را ذكر كرده است.
مختصرترين گفتار کتاب، بخش پایانى و گفتار بيستم است. عنوان این گفتار، «غرور واعظان و مؤمنان» است[۱۱]. این گفتار، مشتمل بر سه مبحث است، به شرح زير:
1. غرور اهل وعظ و موعظه[۱۲]؛
2. غرور اهل عبادت و عمل[۱۳]؛
3. غرور اهل تدريس و امامت[۱۴].
در مبحث اول، بيان مىنمايد كه: «یکى از طوايفى كه ممكن است دچار آفت غرور و گمان باطل درباره خدا شوند، اهل وعظ و موعظه هستند[۱۵] كه مرحوم نراقى آنان را به چند دسته تقسيم مىكند:
دسته اول، واعظان بىعمل؛ دسته دوم، واعظان بىعلم؛ دسته سوم، واعظان بىاخلاص و دسته چهارم، واعظ مغرور»[۱۶].
در مبحث دوم، از زبان مرحوم نراقى، به غرور اهل عبادت و عمل مىپردازد[۱۷] و هفت طايفه از آنان را با علائم و نشانهها، تحت عناوین زير شرح مىدهد:
وسواس و غرور در وضو؛ غرور در نماز؛ غرور روزهداران؛ غرور حجگزاران؛ غرور قاريان قرآن؛ غرور اهل نوافل و غرور زاهدان[۱۸].
در مبحث سوم، راههاى عملى و علمى علاج غرور بيان مىگردد[۱۹].
عناوین ديگر گفتارهاى کتاب، عبارت است از:
ثبات و زوال صفات نفسانى[۲۰]؛ تغييرپذيرى اخلاق[۲۱]؛ راههاى تهذيب[۲۲]؛ نسبت میان اراده انسان با اراده خداوند[۲۳]؛ سلوك عاشقانه[۲۴]؛ اخلاص و آثار آن[۲۵]؛ زندگى دنيا[۲۶]؛ ماهيت دنيا[۲۷]؛ زهد در فرهنگ اسلام[۲۸]؛ حرص و طمع در احاديث[۲۹]؛ غرور چيست؟ مغرور كيست؟[۳۰]؛ غرور ثروتمندان؛ درمان غرور[۳۱]؛ غرور صاحبان مقام و نسب[۳۲]؛ به رحمت الهى مغرور نشویم[۳۳]؛ میان بيم و امید[۳۴]؛ مكر خداوند[۳۵] و شيطان در كمین عالمان[۳۶].
وضعيت کتاب
فهرست مطالب و موضوعات، در ابتداى کتاب و کتابنامه (حاوى اسامى كتبى كه مؤلف، در بيان مطالب و مباحث از آنها استفاده نموده است)، در پایان آن ذكر شده است. پارهاى از توضيحات و آدرس آيات و منابع روايات، در پاورقى بيان شده است.
پانويس
- ↑ ر.ک: مقدمه، ص11
- ↑ ر.ک: همان، ص4
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص17
- ↑ ر.ک: همان
- ↑ ر.ک: همان، ص18
- ↑ ر.ک: همان، ص23
- ↑ ر.ک: همان، ص26
- ↑ ر.ک: همان، ص27
- ↑ ر.ک: همان، ص32
- ↑ ر.ک: همان، ص37
- ↑ ر.ک: همان، ص310
- ↑ ر.ک: همان، ص310
- ↑ ر.ک: همان، ص313
- ↑ ر.ک: همان، ص316
- ↑ ر.ک: همان، ص310
- ↑ ر.ک: همان، صص 310-313
- ↑ ر.ک: همان، ص313
- ↑ ر.ک: همان، صص 313-316
- ↑ ر.ک: همان، ص316
- ↑ ر.ک: همان، ص42
- ↑ ر.ک: همان، ص61
- ↑ ر.ک: همان، ص82
- ↑ ر.ک: همان، ص102
- ↑ ر.ک: همان، ص115
- ↑ ر.ک: همان، ص137
- ↑ ر.ک: همان، ص 157
- ↑ ر.ک: همان، ص171
- ↑ ر.ک: همان، ص 186
- ↑ ر.ک: همان، ص201
- ↑ ر.ک: همان، ص207
- ↑ ر.ک: همان، ص235
- ↑ ر.ک: همان، ص 250
- ↑ ر.ک: همان، ص265
- ↑ ر.ک: همان، ص273
- ↑ ر.ک: همان، ص284
- ↑ ر.ک: همان، ص294
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.