احمدی فقیه، محمدحسن
محمدحسن فقيه يزدى (1330-1389ش)، فقیه، مجتهد، از اساتید سطح عالی حوزه، همسر ایشان مجتهده زهره صفاتی نیز از اساتید سطح عالی حوزه علمیه است.
| نام | احمدی فقیه، محمدحسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آیتالله احمدی فقیه
احمدی فقیه ی‍زدی، محمد حسن فقیه ی‍زدی، محمد حسن بن احمد |
| نام پدر | ملاّ احمد احمدى نجفى حائرى يزدى |
| متولد | 1330ش |
| محل تولد | طزرجان استان يزد |
| رحلت | 1389ش |
| اساتید | سيد محمدرضا گلپايگانى |
| برخی آثار | رساله سراج العباد |
| کد مؤلف | AUTHORCODE09441AUTHORCODE |
ولادت
در سال 1330ش در روستاى طزرجان استان يزد به‌دنيا آمد. پدرش، آیتالله ملاّ احمد احمدى نجفى حائرى يزدى فرزند شهيد آخوند ملاّ حسین (مقتول و مدفون در رواق حرم امام هادی و امام حسن عسكرى) از علما و آيات عظام و فقيهان صاحب‌نظر و مورد توجّه در نجف اشرف، كربلا و سامرّا بود. وى، پس از هجرت به ایران در ناحيه يزد، مشغول پژوهش و تدريس شد.
ايشان به خاطر سيادت مادرش، به «حاج میرزا محمدحسن» مشهور است. درباره اجداد پدرش نيز گفته شده كه آنان از سادات بوده‌اند و از بحرين به ایران تبعيد شده‌اند و يا مهاجرت كرده‌اند و برای رعايت مصالحى، مانند حفظ جانشان، عمامه سفيد بر سر بسته‌اند.
تحصیلات
تحصيل علوم دينى را نزد پدرش آغاز كرد. بعد از فوت پدر، او و برادرش، نزد غلام‌رضا فقيه يزدى خراسانى به فراگیرى علوم دينى ادامه دادند. دروس سطح را نزد دانشمندانى همچون: آيت‌اللهى، علومى، شهيد صدوقى و طباطبايى سلطانى بروجردى فراگرفت. از ديگر اساتيد ايشان مى‌توان به: سيد محمدرضا گلپايگانى، محمدعلى اراكى، محقّق، فكور، مرتضى حائرى يزدى، سيد رضا بهاءالدّينى، میرزا هاشم آملى و... اشاره نمود. ايشان با پشتكار فراوان و بهره بردن از محضر اساتيد گرانقدر، به مرتبه اجتهاد نائل گرديد.
وى، علاوه بر فقه و اصول، تفسير، حديث، عرفان، فلسفه، رياضى و هيئت را نزد علامه طباطبايى، رفيعى قزوینى، شعرانى، حكيم و الهى قمشه‌اى، آموخت.
فعالیت‌ها
امامت جمعه شهرستان بروجرد و حضور در جبه‌هاى نبرد در جنگ ایران و عراق، از فعالیت‌های ايشان به شمار مى‌رود.
تدريس خارج فقه و اصول و علوم اسلامى در حوزه علمیه قم، تدريس خارج مباحث قرآنى به ویژه احكام القرآن و چندين دوره اصول تفريعى و پاره‌اى از کتاب‌هاى فقهى با اشاره به مسائل جديد و مقايسه با قانون مدنى، عرفان، فلسفه، كلام و بعضى از مباحث هيئت، از فعالیت‌های علمى ايشان است.
آراء و نظرهاى اجتهادى ویژه‌اى همچون «درايت قرآنى» و «وراثت از قرآن» كه هر كدام چهارده محور را دنبال مى‌كند، از مباحث ابتكارى اوست.
در باب مسائل فقهى نيز ابتكارات و راه‌حل‌هایى برای «مسائل مستحدثه و نوپيدا» ارائه كرده است و در شعاع مسائل فقهى، قواعد و ضوابط اصولى را به صورت «تفريعى و كاربردى» تبيين و تحليل كرده است.
در تنظيم منابع و مدارک فقهى مانند: «آيات الأحكام»، «احكام دستورى قرآن مجيد»، «علوم قرآنى» و «قواعد فقهى قرآنى» هم ابتكاراتى دارد و در طرحى جامع برای تنظيم و بررسى روايات، مجموعه‌اى به نام «أساس الأحكام الشّرعية و جامع أدلّتها» تدوین نموده است.
وفات
سرانجام آيت‌الله محمد حسن احمدى فقيه در اثر سانحه‌اى مورخ هفتم شهريور ماه 1389ش برابر با هجدهم رمضان 1431ق به رحمت ايزدى پيوست و در حرم مطهر کريمه اهل‌بيت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌عليها به خاک سپرده شد.
آثار
آثار چاپ‌شده:
- احكام القرآن (سلسله درس‌هاى دوره تخصصى علوم قرآن در حوزه علمیه قم)
- حاشيه بر مناسك شيخ انصارى
- حاشيه بر سراج‌العباد شيخ انصارى
- تعليقه بر بخشى از عروةالوثقى
- حاشيه بر منتخب‌المسائل مرحوم طباطبايى يزدى
- مقدمه و تعليق بر قاعده لاضرر مرحوم میرزاى نائينى
- حاشيه بر مناسك امام خمینى(ره)
- نيت راه هدايت (شرح حديث بيستم از اربعين حضرت امام(ره))
- رسالة في طلوع الفجر في الليالى المقمرة و...
- مجموعه‌اى از مباحث رجالى (اين مباحث در مجله كيهان انديشه چاپ شده است)
- مباحث متفرقه درباره مبانى كلمات حضرت امام(ره)
- رساله اساس المسائل و الاحكام (توضيح المسائل تحليلى)
منابع مقاله
- شبكه اطلاع‌رسانى اجتهاد.
- وبگاه تبيان.
- وبگاه يزد فردا.