ابن جمیع صیداوی، محمد بن احمد
محمد بن احمد بن جمیع صیداوی (305-402ق)، محدث و سیاح لبنانی در قرن چهارم.
| نام | ابن جمیع صیداوی، محمد بن احمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | احمد |
| متولد | 305ق |
| محل تولد | صیدا |
| رحلت | 402ق |
| اساتید | احمد بن جمیع غسانی صیداوی |
| برخی آثار | معجم الشيوخ (ابن جمیع) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE47965AUTHORCODE |
ولادت
ابوالحسین محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن عبدالرحمن بن یحیی بن جمیع غسانی صیداوی، در سال 305ق، در صیدا متولد شد. نسبش به «غسان» که قبیله‌ای در شام بود برمی‌گردد.
تحصیلات
از سن کودکی به دنبال علم رفت. از پدرش و شیوخ صیداوی و غیر صیداوی حدیث شنید. پس از آن از صیدا خارج شد و به شام، عراق، مصر، ایران، حجاز و... رفت و از اساتید آنجا بهره‌مند گشت و به القاب «الشيخ العالم»، «الصالح»، «المسند»، «الرحال» و «صاحب المعجم» ملقب شد. تعداد شیوخ او در کتاب «المعجم» وی به 387 نفر می‌رسد که او در 55 شهر و بلاد و مکان از این تعداد شیوخ استماع نموده است[۱].
شاگردان
ابن جمیع پس از بازگشت به وطنش، در مسجد جامع صیدا کلاس روایت حدیث را بر‌پا کرد و ده‌ها شاگرد از او استماع نموده و اجازه روایت از وی گرفتند.
برخی از شاگردان او عبارتند از:
- ابراهیم بن محمد بن ابی‌سهل مروروزی؛
- احمد بن حسن بن محمد بن احمد صیداوی؛
- احمد بن محمد بن عبدالله؛
- احمد بن محمد بن یوسف بن مرده؛
- حسین بن محمد بن احمد بن حسین بن احمد قرشی؛
- حسین بن محمد بن احمد بن محمد بن احمد (فرزندش)؛
- خلف بن محمد بن علی بن حمدون واسطی؛
- عبدالرحمن بن محمد بن محمد بن احمد بن سعید بخاری حنفی؛
- عبدالغنی بن سعید بن علی بن سعید ازدی مصری؛
- عبدالله بن احمد بن حسن بن علی بن محمد نیشابوری خفاف؛
- عبدالله بن علی بن عبدالله صیداوی؛
- عبدالله بن علی بن عیاض بن احمد بن ایوب صوری؛
- عتیق بن احمد بن ابراهیم، معروف به ابن کاتب؛
و...< ref>ر.ک: همان، ص16-25</ref>.
وفات
وی در سال 402ق، وفات کرد[۲].
آثار
- معجم الشيوخ
- معجم تلاميذ ابن جميع أو سماعاتهم[۳].
پانویس
منابع مقاله
تدمری، عمر عبدالسلام، مقدمه «معجم الشيوخ»، دارالإيمان؛ مؤسسة الرسالة، لبنان، طرابلس، بیروت، چاپ اول، 1405ق/1985م.