إعجاز القرآن و البلاغة النبوية

اعجاز القرآن و البلاغه النبویه
اعجاز القرآن و البلاغه النبویه
پدیدآوران	رافعی، مصطفی صادق (نویسنده)
ناشر	دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علي بيضون
مکان نشر	بیروت - لبنان
سال نشر	1421 ق
چاپ	1
موضوع	قرآن - اعجاز قرآن - مسایل ادبی قرآن - مسایل لغوی محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - سخنوری
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏86‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏2‎‏الف‎‏6
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf
	v; t; e;

إعجاز القرآن و البلاغة النبوية تألیف مصطفى صادق الرافعى نویسنده کتاب یکى از بزرگترين ادبا و انديشمندان معاصر است كه اهل كشور مصر مى‌باشد.وى دربارۀ اعجاز قرآن مطالب فراوانى را به رشتۀ تحرير در آورده كه مهمترين آن کتاب اعجاز القرآن مى‌باشد.

برای دیگر کاربردها، إعجاز القرآن (ابهام‌زدایی) را ببینید.

همانگونه كه از نام کتاب پيداست، مطالب کتاب در دو بخش نوشته شده كه بخش اول مربوط به اعجاز قرآن است^[۱].مؤلف در این بخش ثابت مى‌كنند قرآن از همه نظر معجزه است و این اعجاز مطلق و بلا استثناء است، حتى از نظر بيان مسائل تاريخى و توضيح سرگذشت اقوام و پيامبران قبلى

بخش دوم آن مربوط به بلاغت و فصاحت پيامبر(ص) است كه در آن پيرامون: اوصاف حضرت، نحوۀ تكلم و سخن گفتن ايشان، دورى از شعر و شاعرى و تاثير سخنان آن حضرت در میان مردم، بحث و گفت و گو نموده است^[۲].

به لحاظ اهمیت کتاب كسانى همچون:سعد زغلول و رشيد رضا، مقدمه‌اى بر این کتاب نوشته‌اند.

ساختار

کتاب داراى یک مقدمه^[۳] و یک خاتمه^[۴] است كه مقدمه شامل پنج فصل و خاتمه شامل دو فصل مى‌باشد كه

فهرست موضوع مطالب آن به قرار زير است:

فصل اول:شامل:

تاريخ قرآن،جمع و تدوین قرآن^[۵]- قرائت و طرق اداء^[۶]، القرّاء-وجوه القرّاء^[۷]-لغة القرآن^[۸]، الاحرف السبعة^[۹]-مفردات قرآن^[۱۰]، تاثير القرآن في اللغة^[۱۱]-آداب القرآن^[۱۲]، القرآن و العلوم^[۱۳]-سرائر القرآن^[۱۴]-تفسير آيه^[۱۵].

فصل دوم: في اعجاز القرآن^[۱۶] شامل:

الاقوال في الاعجاز^[۱۷]-المؤلفات في الاعجاز^[۱۸]-حقيقة الاعجاز^[۱۹]-اسلوب القرآن^[۲۰]، نظم القرآن^[۲۱]-الحروف و اصواتها^[۲۲]-الكلمات و حروفها^[۲۳] و الجمل و كلماتها^[۲۴].

فصل سوم:البلاغة في القرآن^[۲۵].

فصل چهارم:الطريقة النفسيه في الطريقة اللسانية^[۲۶]

فصل پنجم:احكام السياسة الحنطقيه على طريقه البلاغة^[۲۷]

خاتمه^[۲۸]

فصل اول:البلاغة النبویه^[۲۹] شامل:

فصاحته(ص)^[۳۰]، صفته(ص)^[۳۱]-احكام منطقه(ص)^[۳۲]، نفى الشعر عنه(ص)^[۳۳]، تاثيره في اللغة(ص)^[۳۴]، و نسق البلاغة النبویه^[۳۵].

فصل دوم:الخلوص و القصد و الاستيفاء^[۳۶]

گزارش محتوا

در فصل دوم(معانى اعجاز)پيرامون تحدى قرآن بحث نموده و معتقد است كه تحدى یکى از امور متعارف در بين عربها بوده، و قرآن هم كه تحدى نموده است بر اساس همین روش بوده است^[۳۷].
در همین فصل دربارۀ حروف زائد از ديدگاه نحویون سخن گفته و توضيح مى‌دهد كه وجود این حروف در جملات و آيات قرآنى جهت افزايش بلاغت و فصاحت است كه اگر آنها را حذف كنيم فصاحت آيه از بين مى‌رود و اگر بخواهيم زائده بگیريم یک نوع نقص در شأن قرآن كريم است-بنابراین تمام جملات و كلمات و حروف قرآن داراى فصاحت و بلاغت و اعجاز مى‌باشند.
در فصل ششم:البلاغة النبویه^[۳۸]:بلاغت و فصاحت سخن پيامبر(ص) را مورد بحث قرار داده و مى‌گوید:سخن پيامبر(ص) از آن جهت كه به وحى متصل است داراى فصاحت و بلاغتى مى‌باشد كه در كلام ديگران يافت نمى‌شود به گونه‌اى كه در فرمايشات آن حضرت كلمه‌اى اضافه نمى‌توان پيدا نمود.از طرف ديگر، حضرت، هر گروه و قومى را با لحن و روش آنها سخن گفته، مثل اينكه از فصيح‌ترين آن مردمان است^[۳۹].
در همین فصل-دوران زندگى پيامبر(ص) را تشريح نمود.و بيان مى‌كند كه حضرت در هر قبيله‌اى كه زندگى مى‌نمود، آن قبيله از فصيح‌ترين زبانها برخوردار بودند.
در بحث مربوط به قرآن و علوم^[۴۰]:معتقد است كه آنچه علوم پيشرفت داشته است در پرتو قرآن بوده است.

نسخه شناسى

کتاب یک جلد، متن آن عربى و داراى 238 صفحه است كه مشخصات آن به قرار زير است:

كاغذ:اعلا
چاپ:كامپيوترى
جلد: گالينگور
نوبت چاپ:سوم
تاريخ انتشار:سال 1421 هجرى قمرى
ناشر:دار الكتب العلمیه-بيروت-لبنان
داراى سه مقدمه:مقدمه چاپ اول، دوم و سوم
داراى مقدمه‌اى از:سعد باشا زغلول پيرامون ارزش و اهمیت کتاب
داراى مقدمه‌اى از دكتر يعقوب صروف پيرامون ارزش و اهمیت کتاب
شرح مختصرى از زندگى نامه مؤلف
نام کتاب:اعجاز القرآن و البلاغة النبویه
نام مؤلف:مصطفى صادق رافعى

تذكر:

اين کتاب تحت عنوان اعجاز قرآن و بلاغت محمد(ص) توسط عبدالحسين ابن‌ الدين به فارسی ترجمه و در سال 1360 به چاپ رسيده است.

پانويس

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب

وابسته‌ها

إعجاز القرآن

إعجاز القرآن و منهج البحث عن التمیز

إعجاز القرآن العلمي و البلاغي و الحسابي

إعجاز القرآن بين المعتزلة و الأشاعرة

إعجاز القرآن في العلوم الجغرافية

إعجاز القرآن في ما تخفيه الأرحام

إعجاز القرآن و أسرار التنزيل الموسوم فتح الجليل للعبد الذليل

المجید في إعجاز القرآن المجید

[1] ر.ک: متن کتاب، ص98

[2] ر.ک: همان، ص194

[3] ر.ک: مقدمه، ص19

[4] ر.ک: خاتمه، ص192

[5] ر.ک: متن کتاب، ص24

[6] ر.ک: همان، ص34

[7] ر.ک: همان، ص39

[8] ر.ک: همان، ص44

[9] ر.ک: همان، ص48

[10] ر.ک: همان، ص50

[11] ر.ک: همان، ص52

[12] ر.ک: همان، ص65

[13] ر.ک: همان، ص80

[14] ر.ک: همان، ص92

[15] ر.ک: همان، ص95

[16] ر.ک: همان، ص98

[17] ر.ک: همان، ص99

[18] ر.ک: همان، ص106

[19] ر.ک: همان، ص110

[20] ر.ک: همان، ص133

[21] ر.ک: همان، ص148

[22] ر.ک: همان، ص150

[23] ر.ک: همان، ص155

[24] ر.ک: همان، ص166

[25] ر.ک: همان، ص180

[26] ر.ک: همان، ص184

[27] ر.ک: همان، ص185

[28] ر.ک: همان، ص192

[29] ر.ک: همان، ص194

[30] ر.ک: همان، ص194

[31] ر.ک: همان، ص199

[32] ر.ک: همان، ص203

[33] ر.ک: همان، ص210

[34] ر.ک: همان، ص216

[35] ر.ک: همان، ص222

[36] ر.ک: همان، ص232

[37] ر.ک: همان، ص117

[38] ر.ک: همان، ص194

[39] ر.ک: همان، ص 194

[40] ر.ک: همان، ص80

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

[۲۳]

[۲۴]

[۲۵]

[۲۶]

[۲۷]

[۲۸]

[۲۹]

[۳۰]

[۳۱]

[۳۲]

[۳۳]

[۳۴]

[۳۵]

[۳۶]

[۳۷]

[۳۸]

[۳۹]

[۴۰]