إزاحة الوسوسة عن تقبیل الأعتاب المقدسة
إزاحة الوسوسة عن تقبيل الأعتاب المقدسة، نوشته رجالی، اصولی و فقیه قرن چهاردهم هجری قمری، آیت‌الله عبدالله مامقانى، معروف به علامه مامقانى و فاضل مامقانى (1290-1351ق) است که به بررسی شبهه عدم جواز بوسیدن ضریح عتبات مقدسه می‌پردازد و به‌صورت اجتهادی به آن پاسخ می‌دهد. نزار نعمه حسن، این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و علامه مامقانى و آثارش و نسخه خطی اثر حاضر را معرفی کرده است.
| إزاحة الوسوسة عن تقبیل الأعتاب المقدسة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مامقانی، عبدالله (نويسنده) حسن، نزار (محقق) |
| ناشر | راز توکل |
| مکان نشر | عراق - کربلای معلی |
| سال نشر | 1436ق - 2015م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م2الف4 226/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آثار مرتبط
کتابی دیگر از آثار نویسنده در مباحث علم اصول فقه به نام مخزن اللئالي في فروع العلم الإجمالي قبلاً معرفی شده که در بخش پایانی آن، «إزاحة الوسوسة عن تقبيل الأعتاب المقدسة» نیز آمده و متأسفانه به‌صورت نسخه خطی و بدون تصحیح منتشر شده است.
هدف و روش
- مرکز پژوهش آستان مقدس حضرت امام حسین(ع) با اشاره به آنکه برخی از مردم، به‌خصوص مخالفان مذهبی، در مشروعیت زیارت عتبات مقدسه شک کرده‌اند، افزوده است: فاضل مامقانى در این کتاب، مطالب سودمند و ادله معتبری آورده که صاحبان عقل می‌پذیرند و اندیشمندان بر درستی آن گواهی می‌دهند و به همین جهت این مرکز تصمیم گرفت که بار دیگر این اثر را منتشر کند؛ زیرا چاپ‌های قبلی تمام شده است[۱]. ناشر در ادامه به توضیح واژگان و اصطلاحات «عتبات»، «مشهد»، «مرقد»، «حضرت»، «حرم»، «ضریح»، «رواق»، «صحن» و «روضه» پرداخته است[۲].
- نزار نعمه حسن با تأکید بر اینکه امروز، روزگار وسوسه و تشکیک در هر چیزی حتی مقدسات و عقیده دینی با چنگ زدن به شواهد و قراینی ضعیف و نابجا است تا عوام ناآگاه و ضعیفان را از حقّ و حقیقت منحرف کنند، اضافه کرده است: ولی خورشید حقیقت و باور صحیح اسلامی هرگز غروب نمی‌کند و معاندان، آب در هاون می‌کوبند و اندیشوران اسلامی، مجاهدانه می‌کوشند و نقشه‌های دشمنان را نقش بر آب می‌سازند و علامه مامقانى در اینجا با بهره‌گیری کافی و آگاهانه از عقل و نقل، کتابی ارزنده فراهم کرده و پاسخی عالمانه عرضه داشته و وسوسه‌های شیاطین را بی‌ثمر نموده است[۳].
- نویسنده انگیزه خودش را از نگارش رساله حاضر، پاسخگویی به درخواست برخی از برادران دینی دانسته که شبهه دشمنان را در این مسئله نقل کرده‌اند[۴].
ساختار و محتوا
آیت‌الله عبدالله مامقانى در این اثر کم‌برگ و پُربار، نخست توضیح می‌دهد که بوسیدن عتبات از باب تعظیم شعائر و اظهار محبت به اهل‌بیت(ع) است و اشکالی ندارد و آنگاه حکم دو نوع سجده را شرح می‌دهد و بعد ادله و روایاتی را نقل می‌کند که دلالت دارد بر آنکه مردم و صحابه پیامبر(ص) و یاران اهل‌بیت(ع) دست و پای امامان معصوم(ع) را می‌بوسیدند و آنگاه 3 دلیل را مطرح می‌کند که مخالفان برای جایز نبودن بوسیدن عتبات مقدسه بیان کرده‌اند و سپس به نقد و بررسی آن می‌پردازد.
نمونه مباحث
- یکی از پاسخ‌های نقضی که شیعیان دارند: اگر بوسیدن عتبات - برای ابراز دوستی با اهل‌بیت(ع) - جایز نیست، پس چرا شما حجرالاسود را می‌بوسید و هیچ شکی در مشروعیتش ندارید؟![۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.