أمهات المعصومين(ع)
أمهات المعصومین(ع)، کتابی است به زبان عربی، نوشته سید محمد حسینی شیرازی با موضوعات زنان، تاریخ و کلام شیعه. نویسنده در این کتاب به معرفی مادران چهارده معصوم(ع) از پیامبر اکرم(ص) تا امام زمان(عج) پرداخته است.
| امهات المعصومین عليهم‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسینی شیرازی، محمد (نویسنده) |
| ناشر | مرکز الجواد للتحقيق و النشر |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| سال نشر | 2003م , 1424ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP۵۲/م۹، الف۸ ۱۳۹۴ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
این اثر متشکل است از: سخن ناشر، مقدمه نویسنده، چهارده فصل، خاتمه و فهرست مطالب.
از جمله منابعی که نویسنده به آنها استناد کرده، عبارت است از: قرآن کریم، کافی، بحار الأنوار، علل الشرائع، إرشاد القلوب، مناقب آل أبي‌طالب، الخرائج و الجرائح، كمال‌الدين، امالی طوسی، كشف الغمة، خصال، مستدرك الوسائل، تفسیر عیاشی، إعلام الوری و...
گزارش محتوا
ناشر در این کتاب درباره بی‌ثمر بودن بسیاری از صفحات نوشته تاریخ که درباره لهو و لعب بسیاری از پادشاهان ستمگر سیاه شده است یا در بیان زندگی کسانی که شناخته‌شده نبوده و یا تأثیر مهمی در زندگی بشر نداشته‌اند، سخن می‌گوید و کوتاهی مورخین را در نپرداختن به شرح زندگانی مادران معصومان گوشزد می‌کند. او به این وسیله اهمیت نگارش چنین کتابی را روشن می‌سازد و برای ترغیب بیشتر خواننده به مطالعه این کتاب، از نبوغ نویسنده آن، که حدود 1300 اثر دارد سخن به میان می‌آورد.[۱]
نویسنده، در مقدمه‌اش بر کتاب از عظمت و رفعت شأن مادران چهارده معصوم(ع) سخن می‌گوید و در این میان بیان می‌کند که هیچ‌یک از امهات معصومین(ع) در قدر و منزلت به پای فاطمه زهرا(س) نمی‌رسد. او همچنین مدعی بکارت تمامی مادران چهارده معصوم(ع) حتی حضرت خدیجه(س) قبل از ازدواجشان با پدران معصومین(ع) است. وی سخن مادر امام موسی بن جعفر(ع) (که کنیز بوده است) را مبنی بر عدم تماس بدنی با مولایش (هر وقت مولایش اراده مجامعت و ملامست با او می‌کرد، صورتی مهیب را می‌دید که از این امر منصرف می‌شد) مؤید ادعایش بر بکارت تمامی مادران معصومین(ع) در هنگام ازدواج با پدران چهارده معصوم(ع) می‌گیرد.[۲]
فصل اول درباره آمنه مادر پیامبر(ص) است. نویسنده در این فصل از نسب وی و مجامعت عبدالله بن عبدالمطلب با آمنه پس از کف نفس از حرام، بیان مراسم خواستگاری و زفاف عبدالله و آمنه.[۳]، نقشه قتل «زرقاء» با تطمیع «تکنا» آرایشگر آمنه برای جلوگیری از تولد پیامبر(ص).[۴]، بارداری او به پیامبر و برکات این امر، اضطراب مشرکان از این میلاد.[۵]، بشارت ملائکه به آمنه، وفات عبدالله و آمنه و... بحث می‌کند.[۶]و در پایان فصل، شبهه عدم ایمان آمنه را مطرح کرده و پاسخ می‌گوید.[۷]
فصل دوم درباره حضرت خدیجه(س)، نسب، کرامات.[۸]، درخواست ازدواجش به پیامبر و ماجراهای عجیب در مهریه‌اش، بذل تمامی اموال و غلامانش به پیامبر(ص) و صرف تمام اموالش در راه اسلام.[۹]، اولین زن مسلمان بودن وی، فرزندان خدیجه و پیامبر(ص) و وفات وی، است.[۱۰]در این فصل بیان می‌شود که خدیجه محبوب‌ترین همسر پیامبر خدا(ص) بوده.[۱۱]و تمامی فرزندان پیامبر(ص) به‌جز ابراهیم از وی بوده‌اند.[۱۲]
مؤلف، در معرفی فاطمه بنت اسد، پس از ذکر نسب و فرزندان وی.[۱۳]، از بشارت تولد امیرالمؤمنین(ع) به او سخن به میان آورده و تولد علی(ع) در دل خا نه کعبه را از امور اتفاقی مسلمانان شمرده است.[۱۴]او روایت سعید بن جبیر از یزید بن قعنب در حالات و کلمات فاطمه بنت اسد در کنار کعبه هنگام وضع حمل علی(ع) را ذکر می‌کند و ایمان او را نتیجه می‌گیرد.[۱۵]نویسنده، از وحی جبرئیل به پیامبر برای استقبال از مولود کعبه، وفات و وقوع قبر فاطمه بنت اسد در بقیع و زیارت‌نامه او صحبت می‌کند. او می‌گوید: فقط سه تن از مادران معصومین(ع) زیارت‌نامه مخصوص دارند: فاطمه زهرا(س)، فاطمه بنت اسد و نرجس خاتون و این امر از نشانه‌های عظمت فاطمه بنت اسد است.[۱۶]
نویسنده درباره حضرت زهرا(س) می‌نویسد: نور وجودی فاطمه زهرا(س) قبل از خلقت آدم بوده است و در شرافت نسبش همین بس که محمد(ص) پدر، خدیجه(س) مادر، علی(ع) همسر و حسنین(ع) فرزندان او هستند.[۱۷]
او ماجرای تنهایی خدیجه به دلیل حمایت از پیامبر(ص) را ذکر می‌کند و به روایاتی درباره هم‌صحبتی جنین درون شکمش فاطمه در این دوران اشاره می‌کند و از یاری‌رسانی ساره، آسیه بنت مزاحم، مریم بنت عمران و کلثوم خواهر موسی بن عمران به او در وضع حمل در شرایطی که تمام زنان قریش ترکش کرده بودند، می‌نویسد.[۱۸]او از نام‌گذاری آن حضرت به فاطمه و زهرا و کرامات آن بانو می‌نویسد.[۱۹]و روایاتی را درباره ازدواج علی(ع) و فاطمه(س) و خطبه راحیل در آسمان‌ها می‌آورد.[۲۰]مهریه پنجاه درهمی‌اش را متذکر می‌شود و از ماجرای شهادت آن بانو و هتک حرمت به ساحتش می‌نویسد.[۲۱]
شهربانو مادر امام سجاد(ع)، بانو فاطمه دختر امام حسن مجتبی و مادر امام باقر(ع)، بانو فاطمه ام‌فروه مادر امام صادق(ع)، بانو حمیده مغربیه مادر امام موسی کاظم(ع)، خانم تکتم مادر امام رضا(ع)، خانم سبیکه مادر امام جواد(ع)، بانو سمانه مغربیه مادر حضرت هادی(ع)، خانم حدیث مادر امام حسن عسکری(ع) و نرجس خاتون مادر امام زمان(عج) سایر بانوانی هستند که هریک از آنها در یک فصل جداگانه در این کتاب معرفی شده‌اند.[۲۲]
وضعیت کتاب
کتاب دارای فهرست مطالب می‌باشد. فهرست کتاب در انتهای آن ذکر شده است. منابع و ارجاعات آن در پاورقی آمده است. پاورقی‌ها حاوی مطالب مفیدی در توضیح برخی مکان‌ها، کلمات و مطالب محتوایی کتاب هستند.
پانویس
- ↑ سخن ناشر، ص2-3
- ↑ مقدمه مؤلف، ص4-5
- ↑ متن کتاب، ص7-15
- ↑ همان، ص17-18
- ↑ همان، ص20-27
- ↑ همان، ص28-36
- ↑ همان، ص36-37
- ↑ همان، ص41–60
- ↑ همان، ص61-67
- ↑ همان، ص68-71
- ↑ همان، ص69
- ↑ همان، ص70
- ↑ همان، ص73
- ↑ همان، ص80
- ↑ همان، ص81
- ↑ همان، ص84-90
- ↑ همان، ص90 – 93
- ↑ همان، ص99–101
- ↑ همان، ص99-120
- ↑ همان، ص121-125
- ↑ همان، ص154-156
- ↑ همان، ص171-231
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.