أمالی شیخ مفید (ترجمه طه طرزی)

امالی شیخ مفید، ترجمه‌ای فارسی به قلم مترجم معاصر، طه طرزی از کتاب الأمالي (مفید)، تألیف محدّث، متکلم و فقیه ممتاز شیعه قرن سوم هجری قمری، شیخ مفید(336-413ق)، است که صدها روایت را از اهل‌ بیت عصمت و طهارت(ع) نقل می‌کند که شامل موضوعات گوناگون (اعتقادی، تاریخی، اخلاقی و...) می‌شود.

أمالی شیخ مفید (مفید، محمد بن محمد)
أمالی شیخ مفید (ترجمه طه طرزی)
پدیدآورانمفید، محمد بن محمد (نويسنده) طرزی، طه (مترجم)
عنوان‌های دیگرالامالی. فارسی
ناشرفکر معاصر
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1391ش
چاپ1
شابک978ـ964ـ2937ـ91ـ2
موضوعاحادیث شیعه - قرن 4ق. - کلام شیعه امامیه - قرن 4ق
زبانعربی - فارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
/م۷ الف۸۰۴۱ 129 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

زبان کتاب

  • این اثر، دو زبانه (عربی فارسی) است و مترجم، متن اصلی عربی را در صفحات زوج و برگردان فارسی را در صفحات فرد آورده است.

هدف و روش

  • مترجم با تأکید بر آنکه تا جایی که اطلاع داریم این کتاب 2 بار به فارسی ترجمه شده، افزوده است:
  • در ترجمه حاضر سعی شده است که احیاناً کاستی‌های ترجمه‌های قبلی برطرف شود و اثر با عباراتی روان و در حدّ فهم عموم ارائه شود و البته ترجمه حاضر نیز بی‌نقص نیست و به راهنمایی و تذکرات خوانندگان نیازمندیم[۱].

ساختار و محتوا

  • طه طرزی بعد از معرفی اجمالی پدیدآورنده، افزوده است:
  • شیخ مفید در این اثر، که در 42 جلسه برای شاگردان و حاضران بیان شده، حدود 400 روایت را مطرح کرده و وارد بحث‌های کلامی، تربیتی و اخلاقی و تاریخی و تاریخ تشیع شده است.
  • نجاشى، از این کتاب با تعبیر «الأمالي المتفرقات» یاد کرده است؛ شاید به‌خاطر آنکه شیخ مفید آن را در چند سال (از سال 404 تا 411ق)، املا کرده است.
  • در هر جلسه به‌تناسب شرایط بین 4 تا 47 روایت بیان شده است و جلسه 23 دارای بیشترین روایت است[۲].
  • جلسه اول درباره نامه اعمال و پیش‌فرستادن اعمال صالح و خیرات برای آخرت است و جلسه آخر، درباره کمال ایمان.

نمونه مباحث

  • «قال أخبرني أبوالقاسم جعفر بن محمد بن قولويه - رحمه‌الله - عن أبيه عن سعد بن عبدالله عن أحمد بن محمد بن عيسی عن علي بن الحكم عن أبي‌سعيد القمّاط عن المفضّل بن عمر الجعفي قال: سمعت أباعبدالله جعفر بن محمد(ع) يقول: لاَ يكمُلُ إِيمَانُ العَبْد حَتَّى يكونَ فِيهِ أَرْبَعُ خِصَالٍ يحَسِّنُ خُلُقَهُ وَ يُسَخّي نَفْسَهُ وَ يمْسِك اَلْفَضلَ مِنْ قَوْلِهِ وَ يخْرِجُ اَلْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ». مفضل بن عمر جعفی گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که می‌فرمود: ایمان بنده کامل نمی‌شود، مگر اینکه چهار خصلت در او باشد: خوش‌اخلاق و سخاوتمند باشد، زیادی سخنش را نگهدارد و زیادی مالش را انفاق کند[۳].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه مترجم، ص9
  2. ر.ک: همان، ص8
  3. ر.ک: متن کتاب، ص440-441

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها