أذكار الأذكار

أذكار الأذكار، نوشته ادیب، مورّخ، مفسّر، فقیه و نویسنده فعال شافعی قرن نهم و دهم قمری، جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی (849-911ق)، خلاصه‌ای از کتاب حلية الأبرار و شعار الأخيار في تلخيص الدعوات و الأذكار، تألیف واژه‌شناس، لغوی و فقیه شافعی قرن هفتم قمری، یحیى بن شرف نووى (631-676ق)، همراه با افزوده‌هایی است.

أذكار الأذكار
أذكار الأذكار
پدیدآورانسیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده)

نووی، یحیی بن شرف (نويسنده)

شهاوی، مجدی محمد (محقق)
عنوان‌های دیگرالأذكار. برگزیده ** تلخیص کتاب «الأذکار» للنووي
ناشرمکتبة الإيمان
مکان نشرمصر - منصوره
سال نشر1416ق - 1995م
چاپ1
موضوعدعاها - ذکر - اخلاق اسلامی - مسایل متفرقه - احادیث اهل سنت
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
س9الف4 266/45 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ارزش متن اصلی

کتاب نووی که به نام الأذكار هم منتشر شده، به گفته محقق کتاب، مجدی محمد شهاوی، از بهترین و مشهورترین کتاب‌هایی است که دعاها و ذکرهای اسلامی را در خود جای داده است و همه مردم از آن استفاده می‌کنند[۱].

هدف و روش

جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی در مقدمه بسیار مختصرش یادآور شده است که کتاب حاضر، تحریر و بازنویسی کتاب الأذكار برای تسهیل حفظ آن و مراجعه عابدان است و گاه مطالبی از کتاب «شرح المهذب» و «رياض الصالحين» بر آن افزودم که نووی نیاورده بود[۲].

ساختار و محتوا

نویسنده در این کتاب، به‌ترتیب به مباحث ذیل پرداخته است:

  • دعاهای خاصّ: که هریک شایسته است در زمان یا حالت و موقعیتی ویژه (مانند آغاز روز، هنگام خواب، وضو، قیام برای نماز شب، قنوت، صبح روز جمعه، استخاره، ترس از سلطان، مصیبت، بیماری، نزول باران و...) خوانده شود.
  • سخنان حرام و مکروه و مستثنیات غیبت: به‌ این مناسبت که از ذکرها و سخنانی بحث شد که مستحبّ است گفته و خوانده شود، پس نویسنده وارد بحث از کلماتی شده که نباید به زبان بیاید.
  • دعاها و اذکار مشترک: که در همه زمان‌ها خواندنش استحباب دارد.

نمونه مباحث

هنگام ورود به مسجد مستحبّ است این اذکار را بگوید:

  1. پناه می‌برم به خدای بزرگ و به روی باکرامتش و سلطنت قدیمش از شرّ شیطان رانده‌شده.
  2. اللهمَّ صَلِّ علی محمدٍ و علی آل محمدٍ.: خدایا بر محمّد و بر خاندان محمّد، صلوات و درود فرست.
  3. خدایا گناهان مرا ببخشا و درهای مهربانیت را برایم بگشا[۳].

خدایا! محبت تو را می‌خواهم و دوستی کسی که تو را دوست دارد و عملی که مرا به حُبّ تو برساند. خدایا! محبتت را در نزد من محبوب‌تر از خودم و اهل و عیالم و آب سرد (هنگام تشنگی در گرمای سوزان تابستان) قرار ده[۴].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص3
  2. ر.ک: مقدمه کتاب، ص9
  3. ر.ک: متن کتاب، ص19
  4. ر.ک: همان، ص76

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها