عریضی، علی بن جعفر
على بن جعفر فرزند امام جعفر صادق عليه السلام و برادر كوچك امام موسى كاظم عليه السلام است، بنا بر اين، وى از علماى قرن دوم هجرى است.
| نام | عریضی، علی بن جعفر |
|---|---|
| نام های دیگر | ابوالحسن عریضی
عریضی، ابوالحسن |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 220 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | مسائل علی بن جعفر و مستدرکاتها / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده |
| کد مولف | AUTHORCODE2365AUTHORCODE |
او در نوجوانى پدر خود را از دست داد و در حمايت برادر بزرگوار خود قرار گرفت و معارف اسلام ناب محمدى صلى اللّه عليه و آله و سلم را از سرچشمه زلال آن فرا گرفت.
نسبت
ايشان را على بن جعفر «عريضى» مى‌گويند. «عريض» نام محله‌اى در اطراف شهر مدينه است كه ايشان و فرزندانش در آنجا زندگى مى‌كرده‌اند و سادات عريضى از طريق وى به امام جعفر صادق عليه السلام منسوب مى‌شوند.
عقيده
على بن جعفر از ياران با وفاى امام موسى كاظم و امام رضا و امام جواد و امام هادى عليهم السلام مى‌باشد. وى پيوسته در خدمت امام موسى كاظم عليه السلام بود و در سفرهاى متعددى نيز در كنار ايشان بوده و علوم فراوانى را از آن حضرت فرا گرفته و محرم اسرار و حافظ اموال آن حضرت به شمار مى‌رفت.
در زمان امامت امام رضا عليه السلام همانند سدى آهنين در برابر «واقفيه» كه يك فرقه انحرافى بودند ايستاد و از امام رضا عليه السلام حمايت كرد.
در زمان امامت امام جواد عليه السلام در حالى كه پير مردى سالخورده بود به استقبال امام جواد مى‌رفت در حالى كه آن حضرت كودكى خرد سال بود و بعد از احترام فراوان كفشهاى آن حضرت را آماده مى‌نمود و وقتى مورد اعتراض واقع مى‌شد استناد به امامت و افضليت آن حضرت مى‌نمود.
جهاد و مبارزه
على بن جعفر در سال 203 هجرى همراه برادرش محمد بن جعفر عليه السلام در قيام «طالبيين» شركت كرد و جنگ سختى ميان آنان و «هارون بن مسيب»، حاكم عباسى در گرفت.
فرزندان
او داراى چهار پسر به نام‌هاى محمد، احمد، حسن و جعفر مى‌باشد كه «سادات عريضى» از نسل ايشانند.
سخنان علما
شيخ مفيد مى‌فرمايد: «على بن جعفر از راويان حديث است و سخنانش بسيار محكم و قابل اطمينان و شخصيتى با تقوا و صاحب فضل است. وى پيوسته ملازم و همراه برادرش امام موسى كاظم عليه السلام بود و روايات فراوانى را از آن حضرت روايت كرده است.»
شيخ طوسى مى‌فرمايد: «او شخصى جليل القدر و مورد اطمينان است.»
علامه حلى نيز مى‌فرمايد: «او شخصيتى مورد اطمينان است و كشى روايتى درباره او نقل كرده كه خود دليل بر عقيده درست و ادب او در برابر امام جواد عليه السلام مى‌باشد.»
اساتيد
على بن جعفر از محضر امام جعفر صادق، امام موسى كاظم و امام رضا عليهم السلام بهره برده و از ايشان روايت نقل مى‌كند.
علاوه بر آن، از حسين بن زيد شهيد، سفيان بن عيينه، محمد بن مسلم، عبد الملك بن قدامه، معتب و ابوسعيد مكى نيز روايت مى‌كند.
شاگردان
او شاگردان فراوانى داشته است كه اينك به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:
احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى، يونس بن عبد الرحمن، على ابن اسباط، عبد العظيم بن عبدالله حسنى، ايوب بن نوح، عمركى بن على و...
تأليفات
تنها كتابى كه از ايشان به دست ما رسيده، كتاب ارزشمند «مسائل على بن جعفر» است كه سؤالات ايشان و جواب‌هاى امام موسى كاظم عليه السلام در آن جمع‌آورى شده است.
وفات
على بن جعفر چهار امام را درك كرده و با توجه به شهادت امام جعفر صادق عليه السلام كه سال 148 هجرى است و امامت امام هادى عليه السلام كه 220 هجرى است او بايد بيش از 80 سال عمر كرده باشد. ابن حجر در تقريب التهذيب تاريخ وفات او را 210ق ذكر كرده است.(تقريب التهذيب جلد 2 صفحه 33 رقم 304)
بنابر نقلى پيكر شريف او را شهر قم دفن كردند و هم اكنون نيز داراى گنبد و بارگاه است و زيارتگاه دوستداران و عاشقان محمد و آل محمد صلوات الله عليهم اجمعين مى‌باشد.
وابسته‌ها
مسائل عليّ بن جعفر و مستدركاتها / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده