قرنی گلپایگانی، علی
علی قرنی گلپایگانی (۱۲۹۳-۱۳۷۷ش)، عالم امامی، فقیه، خطیب و نویسنده اهل گلپایگان بود. وی از شاگردان آیتالله بروجردی و آیتالله خویی به شمار میرفت و پس از سالها تحصیل در قم و نجف، به دستور آیتالله بروجردی برای تبلیغ به منطقه علیشاه عوض (شهریار) رفت و تا پایان عمر در آنجا ماند. وی آثار متعددی در زمینه اخلاق، معارف و مقتل نگاشت و به شعر نیز علاقه داشت.
| علی قرنی گلپایگانی | |
|---|---|
| پرونده:NUR10۰۰۰.jpg | |
| نام کامل | علی قرنی گلپایگانی |
| لقب | حاج شیخ |
| نسب | از نوادگان اویس قرنی |
| نام پدر | ملا محمدابراهیم قرنی |
| ولادت | ۱۲۹۳ش |
| محل تولد | روستای گوگد، گلپایگان، ایران |
| محل زندگی | گلپایگان، قم، نجف، علیشاه عوض (شهریار) |
| رحلت | ۱ اردیبهشت ۱۳۷۷ش |
| مدفن | جوار امامزاده اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع)، شهریار |
| طول عمر | ۸۴ سال |
| دین | اسلام |
| مذهب | تشیع |
| پیشه | روحانی، فقیه، نویسنده، خطیب، شاعر |
| منصب | امام جماعت، مبلغ |
| اطلاعات علمی | |
| دانشگاه | حوزه علمیه گلپایگان، قم و نجف |
| علایق پژوهشی | اخلاق، معارف اسلامی، تاریخ عاشورا |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
ولادت
علی قرنی گلپایگانی در تابستان سال ۱۲۹۳ هجری شمسی در روستای گوگد از توابع شهرستان گلپایگان در خانوادهای روحانی به دنیا آمد. پدرش حجةالاسلام ملامحمد ابراهیم قرنی از روحانیون مورد احترام منطقه بود. نسب وی به اویس قرنی، از تابعین مشهور، میرسد.[۱][۲]
تحصیلات
دروس مقدماتی و ادبیات را در حوزه علمیه گلپایگان نزد پدر و نیز آیتالله میرزا هدایتالله وحید گلپایگانی فراگرفت. در ۲۰ سالگی به قم مهاجرت کرد و سطوح عالیه را نزد استادانی چون آیتالله سلطانی و آیتالله فیض قمی آموخت. سپس در درس خارج فقه آیتالله بروجردی و درس خارج اصول آیتالله اراکی شرکت کرد و از محضر آیات عظام خوانساری، صدر و حجت نیز بهره برد. در ۳۱ سالگی به نجف اشرف رفت و بیش از چهار سال از محضر آیتالله شیخ محمدعلی کاظمی (صاحب تقریرات) و آیتالله خویی استفاده نمود. پس از بازگشت به قم، در درس آیتالله گلپایگانی نیز حاضر شد.[۳]
فعالیتها
وی در قم به تدریس و نیز اقامه جماعت در مسجد گلشن میپرداخت و در فن خطابه و تبلیغ بسیار موفق بود. به دستور آیتالله بروجردی، برای نشر معارف اسلامی به منطقه علیشاه عوض (شهریار) رفت و تا پایان عمر در آنجا سکونت گزید. از فعالیتهای عمرانی و اجتماعی او میتوان به احداث مساجد متعدد در قم (مسجد گلشن) و شهریار (مسجد جامع، مسجد حاج حسن، مسجد ولیعصر کرشته)، ایجاد قبرستان عمومی بهشت رضوان شهریار و بازسازی مرقد امامزاده اسماعیل(ع) اشاره کرد. وی طبع شعر نیز داشت و دیوان شعری به نام «درالمنظوم» از او به جای مانده است.[۴]
وفات
علی قرنی گلپایگانی سرانجام در اول اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۷ شمسی در سن ۸۴ سالگی درگذشت و در جوار مرقد امامزاده اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع) در شهریار به خاک سپرده شد.[۵][۶]
آثار
منهاج الدموع (مقتل و تاریخ عاشورا) زبدةالمنهاج فی اسرار المعراج درباره لقمان و حضرت محمد(ص) دیوان اشعار[۷] منهاج الولایه منهاج السرور (شامل حکایات اخلاقی) منهاج البیان علی نهج الاخبار والقران منهاج الدین منهاج الجنان تحفة الرائد (سوغات سفر) در چهار جلد منتهی المقال در اخلاق پیوند دو گل (در امور زناشویی)[۸] درالمنظوم (دیوان شعر) آینه عمر (زندگینامه منظوم)
پانويس
- ↑ ر.ک: وفات آیةالله «شیخ علی قرنی گلپایگانی» (1377 ش)، پرتال النهار
- ↑ ر.ک: حاج شیخ علی قرنی گلپایگانی، ویکی حسین
- ↑ ر.ک: حاج شیخ علی قرنی گلپایگانی، ویکی حسین
- ↑ ر.ک: وفات آیةالله «شیخ علی قرنی گلپایگانی» (1377 ش)، پرتال النهار
- ↑ ر.ک: حاج شیخ علی قرنی گلپایگانی، ویکی حسین
- ↑ ر.ک: وفات آیةالله «شیخ علی قرنی گلپایگانی» (1377 ش)، پرتال النهار
- ↑ ر.ک: فارس، گلپایگان، بزرگان، شیخ علی قرنی گلپایگانی، پایگاه اقوام ایرانی
- ↑ ر.ک: قرنی گلپایگانی علی، کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شریف