گلشن ابرار بانوان
گلشن ابرار بانوان، کاری است از جمعی از بانوان محقق پژوهشکده باقرالعلوم(ع)، در معرفی بانوان برجسته شیعه که با هدف ارائه الگوهای دینی و فرهنگی و تقویت نیروی علمی و اخلاقی جامعه نگاشته شده است.
| گلشن ابرار بانوان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جمعی از بانوان محقق پژوهشکده باقر العلوم علیه السلام (نويسنده)
باقری بیدهندی، ناصر (نویسنده) انصاری قمی، ناصرالدین (نویسنده) جودتیاستیار، عبدالصمد (گردآورنده) نجفیکرمانشاهی، محمدعلی (نویسنده) مهدی پور، محمود (نویسنده) جودتیاستیار، عبدالصمد (نویسنده) حسنپور، مهدی (سایر) |
| عنوانهای دیگر | زندگی بانوان فرهیخته شیعه ** گلشن ابرار بانوان، شرح حال بانوان عالمه مذهب تشیع |
| ناشر | الجمعیة التعاونیة للطباعة ** سازمان تبليغات اسلامی. پژوهشکده باقر العلوم علیه السلام |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1394ش - 1395ش - 1397ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-5529-7-51 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 4 |
| کد کنگره | /گ8 52/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
مجموعهای است چهارجلدی که به معرفی بانوان فرزانه شیعه اختصاص دارد و محتوای آن در بخشهای مستقلی برای هر شخصیت، با زیرمجموعههایی چون تبار و خاندان، شخصیت علمی، آثار، وفات و مدفن تنظیم شده است.
سبک نگارش
این اثر با هدف ترویج فرهنگ اسلامی، بر شرح سیر زندگی، فعالیتها و مبارزات بانوان شیعه در عرصههای مختلف علمی و فرهنگی تمرکز دارد[۱]. مطالب ارائه شده کاملاً مستند بوده و در پایان زندگینامه هر بانو، فهرست منابع متعدد (کتابها، مقالات، روزنامهها و...) برای تأیید اطلاعات ذکر شده است[۲].
گزارش محتوا
مقدمه: پژوهشکده باقرالعلوم(ع) هدف این پروژه را شناساندن و معرفی عالمان شیعه ذکر میکند و با انتشار «گلشن ابرار بانوان»، بر نقش بزرگ مادران و خواهران در گسترش فرهنگ اسلامی تأکید ورزیده است. این بخش ضرورت الگوبرداری از زنان موفق مسلمان مانند حضرت فاطمه زهرا (س) را بیان میکند تا زنان مسلمان جایگاه شایسته خود را در صحنههای علمی و سیاسی بازیابند[۳].
بهمنظور آشنایی با محتوای کتاب، بهعنوان نمونه، به معرفی چند تن از بانوان مذکور در آن پرداخته خواهد شد: بانو فاطمه ست المشایخ (نوشته طاهره رضایی)، فقیهی ادیب و دانا از قرن هشتم هجری بود که اجازه روایت حدیث داشته و شاگردان پدرش، شیخ محمد بن مکّی (شهید اول)، را تربیت میکرد[۴].
بانو حمیده رویدشتی (نوشته مریم حیدری)، بهعنوان نسبشناس، رجالی و دانشمند قرن یازدهم اصفهان معرفی شده است که در علم رجال تبحر داشته و بر کتب رجالی حاشیه مینوشت و توانایی علمی او بهقدری بود که نبود زندگینامهٔ علمی متناسب برای ایشان موجب شگفتی شده است[۵].
آمنه بیگم مجلسی (نوشته فاطمه سادات زکی)، دختر علامه مجلسی اول است که از کودکی در فقه و حدیث تحصیل نمود و شخصیت علمی و معنوی قوی داشت و در تألیفات برادرش ملا محمدباقر مجلسی (مجلسی دوم) مشارکت کرد[۶].
بانو قرائت خانم (نوشته زهرا امانی)، شاعر، عارفه و مدرّس فقه و قرآن در شیراز و کربلا معرفی شده است که آثار منظوم و منثور متعددی از جمله دیوان «الحزینه» دارند که مضامین عرفانی، مذهبی و انقلابی دارند[۷].
بانو نصرت بیگم امین(نوشته سمیه سادات ساجدی)، مجتهده اصفهانی است که در فقه، تفسیر، اخلاق و اصول قلم زد و دارای اجازه اجتهاد و روایت از مراجع بزرگ بود و آثاری همچون «أربعین الهاشمیة» و «سیر و سلوک» دارد[۸].
بانو فاطمه ملک (نوشته فاطمه محمدی) نیز بهعنوان بانویی موفق با فعالیتهای تفسیری و تبلیغی گسترده معرفی شده است که کلاسهای تفسیر قرآن برگزار میکرد. [۹]. بانو ربابه الهی، (نوشته صدیقه حاج علیان) معلم قرآن و اخلاق، و نویسنده، معرفی شده که در پژوهش علوم اسلامی فعال بود و آثاری چون «اللؤلؤ و المرجان» را تألیف کرد[۱۰].
بانو شهیده آمنه بنت الهدی صدر (نوشته وحیده میرزا حسینیمقدم)، بانویی جهادی و عالم بود و در کنار برادرش شهید محمدباقر صدر، فعالیتهای سیاسی و فرهنگی در عراق داشت و آثاری در زمینه نقش زن مسلمان نگاشت[۱۱].
بانو فاطمه ایروانی (نوشته زهرا سادات امیدی)، بهعنوان مجتهده و عالم، معرفی شده که در حوزه علمیه قم تحصیلات عالیه داشت و در زمینه تدریس فقه و تفسیر و تألیف کتب علمی فعال بود[۱۲].
بانو زینب السادات همایونی، سیده فاطمه خاموشی (طاهایی)، فهمیه محبی، طاهره صفارزاده و نهله غروی نایئنی، از جمله دیگر بانوان معظم و فرهیختهای هستند که در این مجموعه، به معرفی آنها پرداخته شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.