احمدی شاهرودی، علیاصغر
علیاصغر احمدی شاهرودی (۱۳۰۲-۱۳۷۰ش)، از شاگردان امام خمینی و آیتالله خویی و از شهدای جریان انتفاضه شعبانیه عراق بود. وی از اعضای هیئت استفتای آیتالله خویی و بر کتاب «محاظرات في الفقه الجعفري» آیتالله خویی حاشیه زده است.
| علیاصغر احمدی شاهرودی | |
|---|---|
| نام کامل | علیاصغر احمدی شاهرودی |
| نام پدر | آیتالله محمدتقی احمدی مغزی شاهرودی |
| ولادت | ۱۳۰۲ش / ۱۳۴۲ق |
| محل تولد | روستای مزج، بسطام شاهرود، ایران |
| محل زندگی | قم، نجف |
| شهادت | ۳ فروردین ۱۳۷۰ش / ۷ رمضان ۱۴۱۱ق |
| مدفن | نجف |
| طول عمر | ۶۹ سال |
| فرزندان | ۴ پسر، ۶ دختر |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه دوازده امامی |
| پیشه | روحانی، فقیه |
| منصب | عضو هیئت استفتای آیتالله خویی |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | مجتهد |
| علایق پژوهشی | فقه، اصول، تفسیر، رجال |
| اساتید | |
| برخی آثار |
|
ولادت
علیاصغر احمدی شاهرودی در سال ۱۳۰۲ش (۱۳۴۲ق) در روستای مزج از توابع بسطام شاهرود در خانوادهای روحانی متولد شد. پدرش آیتالله شیخ محمدتقی احمدی مغزی شاهرودی از عالمان شاهرود و از شاگردان آخوند خراسانی بود.[۱]
تحصیلات
تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۱۸ش به حوزه علمیه قم مهاجرت نمود. در قم از محضر استادانی چون آیتاللَّه محقق داماد (کفایه)، آیتاللَّه حجت (خارج فقه) و امام خمینى (خارج اصول) بهره برد.[۲] وی از نخستین شاگردان درس خارج اصول امام خمینى بود. همچنین مدتی در درس آیتالله بروجردیدر بروجرد حاضر شد. سپس برای تکمیل تحصیلات به نجف اشرف مهاجرت کرد و در درس خارج فقه آیتاللَّه سید محسن حکیم و بهویژه آیتالله سید ابوالقاسم خویی شرکت جست. در نجف در علوم فقه، اصول، تفسیر و رجال از محضر آیتالله خویی بهره برد و مورد توجه خاص ایشان قرار گرفت تا جایی که به عضویت هیئت استفتای آیتالله خویی درآمد.
فعالیتها
- حضور در درس خارج اصول امام خمینی از نخستین جلسات
- عضویت در هیئت استفتای آیتالله خویی
- همراهی با نهضت امام خمینی و صدور اعلامیههای اعتراضی علیه رژیم پهلوی
- اهتمام ویژه به شرکت در مجالس عزاداری امام حسین(ع) و زیارت پیاده کربلا
- کمک به امور حسبیه در نجف
- مقاومت در برابر فشارهای رژیم بعث عراق و اصرار بر ماندن در نجف برای حفظ حوزه علمیه
شهادت
علیاصغر احمدی شاهرودی در روز ۳ فروردین ۱۳۷۰ش (۷ رمضان ۱۴۱۱ق) هنگام تشرف به حرم امام علی(ع) در نجف، مورد حمله مأموران رژیم بعث عراق قرار گرفت و به شهادت رسید.[۳] جنازه وی به مدت سه روز بر زمین مانده بود تا اینکه شبانه توسط جمعی از روحانیون با لباس مبدل به خاک سپرده شد.[۴]
آثار
از آثار علمی وی میتوان حاشیه بر «محاظرات في الفقه الجعفري» اثر آیتالله خویی را نام برد.
پانویس
منابع مقاله