دیوانسالاری عصر صفوی
دیوانسالاری عصر صفوی تألیف ویلم فلور، مترجم حسن زندیه؛ کتاب دیوانسالاری عصر صفوی طی سه فصل، مؤسسات، نهادها، ساختارها و نظامات حاکم بر دولت صفوی و کارکردهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، نظامی و تغییر و تحولات درونی آنها را بررسی می‌کند.
| دیوان سالاری عصر صفوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فلور، ویلم (نویسنده) زندیه، حسن (مترجم) |
| ناشر | پژوهشگاه حوزه و دانشگاه - قطب مطالعات فرهنگ و تمدن شیعه در دوره صفویه |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | ۱۳۹۷ |
| کد کنگره | DSR۱۱۸۶/غ۷د۹ |
ساختار
کتاب با سخن مؤلف و پس از آن مقدمه مترجم و نقد و بررسی کتاب دیوان و قشون در عصر صفوی آغاز می‌شود، و در ادامه دیباچه کتاب آمده و به دنبال آن عناوین اصلی کتاب در سه فصل بررسی می‌شود، در پایان کتاب‌شناسی و نمایه‌ها بیان شده است. فهرست عناوین فصلها از این قرار است:
فصل اول: ساخت حکومت مرکزی
فصل دوم: نظام حکومت ایالتی
فصل سوم: سازمان سپاه
گزارش محتوا
کتاب دیوانسالاری عصر صفوی طی سه فصل، مؤسسات، نهادها، ساختارها و نظامات حاکم بر دولت صفوی و کارکردهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، نظامی و تغییر و تحولات درونی آنها را بررسی می‌کند.
این کتاب تألیف دکتر ویلم فلور ایران شناس هلندی و از صفویه پژوهان معروف حاضر است. آثار متعددی از او در این زمینه چاپ و منتشر شده که اکثر آنها ترجمه شده است.
کتاب حاضر به عنوان منبع اصلی درس تاریخ فرهنگ و تمدن ایران عصر صفوی برای دانشجویان رشته‌های تاریخ ایران دوه اسلامی و تاریخ فرهنگ و تمدن در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری فراهم آورده است که البته دیگر علاقه‌مندان به این زمینه تحقیقی نیز می‌توانند از آن بهره‌مند شوند. این کتاب یک بار دیگر توسط کاظم فیروزمند با عنوان «دیوان و قشون در عصر صفوی» ترجمه شده، ولی ترجمه حاضر برتری‌هایی دارد که نویسنده و مترجم در مقدمه خود آنها را برشمرده‌اند.
فصل نخست تحت عنوان ساختار حکومت مرکزی، چشم‌اندازی تحلیلی از مناصب اصلی سازمان حکومت مرکزی ایران عصر صفوی ارائه کرده و به کم و کیف اداره امور در تختگاه صفویان می‌پردازد و مقامات و مناصب درباری به ویژه صدر اعظم، وکیل و سپسهالار و شرح وظایف و نقش آنها را در تحکیم و تداوم دولت صفوی تشریح می‌نماید.
فصل دوم با عنوان نظام حکومت ایالتی ضمن تبیین گستره وسیع جغرافیایی قلمرو پادشاهی صفویان، کیفیت اداره امور و صاحب‌منصبان ایالتی و ولایتی مانند والی، امیر، داروغه و حدود اختیارات و نوع تعامل آنها با حکومت مرکزی را توضیح می‌دهد.
فصل سوم، نظام سپاه، به بررسی سپاه صفوی، چگونگی تشکیل، کیفیت اصلاحات نظامی و پیامدهای آن می‌پردازد.[۱]
پانويس