حائری طهرانی، علی
مير سيد على حائرى (1270-1340ق)، فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد.
| نام | حائری طهرانی، علی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | حسین بن يونس |
| متولد | 1270ق |
| محل تولد | کربلای معلی |
| رحلت | 1300 ش یا 1340 ق |
| اساتید | آیت‌الله مجدّد شيرازى |
| برخی آثار | مقتنیات الدرر |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02781AUTHORCODE |
ولادت
وى در سال 1270ق در كربلا متولد شد.
اساتید
ایشان مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شيرازى برخوردار شده است و با دستور ايشان (كمى پيش از رحلت معظم له) به سال 1312 ه به تهران هجرت مى‌نمايند.
تدریس
در زهد و تقوى كم نظير بود، متجاوز از بيست و دو سال متوالى در مسجد جامع تهران در اوايل شب تفسير قرآن مى‌گفت. لذا به میر سید علی مفسر معروف گشت.
شاگردان
مرحوم حسین اثنا عشرى شاه عبدالعظيمى صاحب تفسير اثنی‌عشر ى از شاگردان وى بوده است. مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذكر خيرى از او دارند و دوران مصاحبت او را يادآور شده است.
وفات
وفات وى به تاريخ 1340 ق1300/ش ثبت شده است.(برخى نيز حدود 1353ق مى‌دانند).