ویکتور هوگو؛ زندگی و آثارش
ویکتور هوگو؛ زندگی و آثارش تألیف آندره موروا، ترجمه پرویز شهدی؛ ویکتور ماری هوگو، شاعر و نویسندۀ قرن ۱۹ فرانسه و از پیروان مکتب رمانتیسم است. از جمله آثار بسیار معروف او می‌توان به بینوایان، گوژپشت نتردام و مردی که می‌خندد اشاره کرد. شهرت و محبوبیت آثار او به حدی است که از آنها اقتباسات سینمایی و انیمیشنی گوناگون شده‌است.
| ویکتور هوگو؛ زندگی و آثارش | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | موروا، آندره (نویسنده) شهدی، پرویز (مترجم) |
| ناشر | به سخن |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1399 |
| شابک | 5ـ44ـ7987ـ600ـ978 |
| موضوع | هوگو، ویکتور ماری، ۱۸۰۲ - ۱۸۸۵,هوگو، ویکتور ماری، ۱۸۰۲ - ۱۸۸۵م. -- کتا‌بشنا‌سی,نویسندگان فرانسوی |
| کد کنگره | PQ ۲۵۴۴/م۸/و۹ |
ساختار
کتاب در ده بخش تدوین شده است.
گزارش کتاب
ویکتور ماری هوگو، شاعر و نویسندۀ قرن ۱۹ فرانسه و از پیروان مکتب رمانتیسم است. از جمله آثار بسیار معروف او می‌توان به بینوایان، گوژپشت نتردام و مردی که می‌خندد اشاره کرد. شهرت و محبوبیت آثار او به حدی است که از آنها اقتباسات سینمایی و انیمیشنی گوناگون شده‌است.
او در قسمتی از زندگی خود، وصف حال و ویژگی‌های خودش را در وجود ماریوس، یکی از شخصیت‌های کتاب «بینوایان» توصیف می‌کند: «پیشانی بلند و هوشمند، سوراخ‌های بینی باز و هیجان‌زده، قیافه‌ای صادقانه و آرام و در تمام چهره‌اش، نمی‌دانم چه عاملی وجود داشت که هم مغرورانه بود، هم متفکرانه و هم معصومانه ....». اما در عین فقر و تنگدستی، شخصیتی آمرانه داشت، به دیگران احترام می‌گذاشت و وادارشان می‌کرد محترمش بشمارند. هرچند سلطنت‌طلب بود، اما در پناه دادن به دوست جوان جمهوری‌خواهی به نام دلون که مورد تعقیب پلیس بود، تردید به خود راه نمی‌داد. مادرش به او آموخته بود از افراد تحت تعقیب حمایت کند.
ویکتور هوگو از بزرگ‌ترین شاعران و نویسندگان زبان فرانسه است و آشنایی با زندگی و احوال او، برای درک نبوغ پرتلاطم و پرجوش و خروشش ضروری است. چگونه این مرد محتاط و مقتصد توانست در عین حال دست‌ودلباز باشد؛ چگونه این جوان باتقوا و پرهیزکار و پدر نمونۀ خانواده، توانست پیرمردی شهوت‌ران شود؟ چگونه این سلطنت‌طلب قدیمی، توانست به یک طرفدار ناپلئون و سپس به پدربزرگ جمهوری تغییر یابد؟ چگونه این صلح‌طلب ذاتی توانست در وصف پیروزی در نبرد واگرام چنان اشعاری بسراید؟ چگونه این فرد بورژوا توانست از نظر هم‌طبقه‌های خودش، به یک شوروشی تبدیل شود؟ اینها سؤالاتی هستند که هر شرح‌حال‌نویس ویکتور هوگو باید به آنها پاسخ دهد. نویسنده در این کتاب کوشیده تا از میان اسناد و مدارک فراوان و تتبع در آنها، چهرۀ این مرد بزرگ را به تصویر بکشد.
آثار هوگو را به طور کلی می‌توان در پنج دسته‌بندی جای داد: آغاز جوانی، شعرها، نمایشنامه‌ها، رمان‌ها و مجموعه‌ای از نامه‌ها، خطرات، نقدها و مقالات ادبی و سیاسی. زندگی او سرشار از فراز و نشیب‌های قابل تاملی که از تمام آنها در کنار آثارش در این کتاب سخن به میان آمده است.
گرچه در این کتاب، متن‌های منتشرنشدۀ زیادی آورده شده (از جمله نامه‌های ویکتور هوگو به خانم بیارد، به عروسش آلیس، به نوه‌هایش، به کنت دو سالوندی، به سرهنگ شاراس، نامه‌های آدل هوگو به تئوفیل گوتیه و نامه‌های اوگوست واکری به آدل هوگو، خلاصه‌ای از یادداشت‌های خصوصی سنت بوو، نامه‌های امیل دشان به ویکتور هوگو، لئوپولدین هوگو به پدرش، نامه‌های جیمز پرادیه به ژولیت دروئه و ....)؛ اما افشای این حقایق هدف نویسنده نبوده است. در واقع نویسنده از آوردن نامه‌های زیادی که فی‌نفسه اهمیت چندانی نداشته‌اند، چون چیزی به مطالب اصلی نمی‌افزوده‌اند، خودداری کرده است. نویسنده کوشیده تا از مدفون کردن قهرمان ماجرا زیر انبوه شهادت ها و گواهی‌ها پرهیز کند. همچنین نخواسته تا کتاب را با نقل قول‌های شاعرانه، مذهبی و نیز منابع خود هوگر بیش از حد طولانی کند، کاری که دیگران کرده‌اند. به طور خلاصه یک زندگی را توصیف کرده است، نه چیزی دیگر و البته از یاد نبرده است که در زندگی یک شاعر، آثارش به همان اندازۀ حوادث و پیش‌آمدها نقش ایفا می‌کنند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات