النفحات الإلهية

النفحات الإلهية و يليه السر الرباني المعروف بالنصوص، نوشته عارف و صوفی مشهور قرن هفتم هجری قمری، صدرالدین محمد بن اسحاق قونوى (607-673ق)، است که به خداشناسی و خودشناسی عرفانی می‌پردازد و چگونگی بهره‌گیری از نسیم‌های خدایی را از دیدگاه عارفان و صوفیان توضیح می‌دهد. در پایان کتاب، رساله «السر الرباني»، معروف به «النصوص» در باب «تجلّی» و مسائل مرتبط ضمیمه شده است.

النفحات الإلهية
النفحات الإلهية
پدیدآورانصدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق (نويسنده) مزیدی، احمد فرید (محقق)
عنوان‌های دیگرالسر الرباني المعروف بالنصوص
ناشردار الکتب العلمية
مکان نشرلبنان - بیروت
سال نشر1428ق - 2007م
چاپ1
موضوعکلام شیعه - قرن 7ق. - خدا شناسی - متون قدیمی تا قرن 14
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
ص4ن7 210 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

تصحیح عاشقانه

  • این کتاب را پژوهشگر معاصر احمد فرید مزیدی که خودش شیفته صوفیان است، طرف‌دارانه تصحیح و تحقیق کرده و پدیدآورنده را نه عالمانه، بلکه عاشقانه شناسانده است؛ به‌عنوان مثال:
  1. او به‌جای معرفی علمی اثر حاضر، به مدح و مبالغه پرداخته و چنین نوشته است:... فهما كتابان عظيمان كتبا بمداد النور...[۱]؛ یعنی: «... این دو کتاب‌ بزرگ («النفحات الإلهية» و «النصوص») با قلم نور نوشته شده‌اند و...». متأسفانه احمد فرید مزیدی چنان غرق این‌گونه ستایشگری و تبلیغات شده است که هیچ توضیحی درباره اهداف، روش و محتوای دو رساله مذکور نیاورده است.
  2. همین محقق در معرفی صدرالدین محمد بن اسحاق قونوى و ابن عربی و برای بیان ارزشمندی و عظمت آنان، از جمله به سخنان این و آن و به 2 خواب استناد کرده است[۲].

هدف و روش

  • قونوى تأکید کرده است که در این اثر می‌خواهد حدیثِ نبوی «إنّ لربكم في أيّام دهركم نفحاتٌ من رحمة ألا فَتَعرَّضُوا لها» (در روزگار شما نسیم‌هایی از رحمت پروردگارتان بر شما می‌وزد؛ بیدار و هوشیار باشید و از آن بهره‌مند شوید) را شرح دهد و به توضیح شناسایی «تَعَرّض» و انواع آن بپردازد[۳].

ساختار و محتوا

  • کتاب حاضر از 2 بخش ذیل تشکیل شده است:
  • بخش اصلی: النفحات الإلهية که شامل 51 فصل (نفحه) همراه با 12 نامه سیر و سلوکی است.
  • بخش ضمیمه (رساله «السر الرباني»، معروف به «النصوص») که در آن به‌خصوص به مبحث تجلیات الهی توجه شده است.

نمونه مباحث

  • آگاه باش که در مکاشفات، مشاهدات و واردات صاحبان کشف و شهود نیز غلط‌های گوناگونی وجود دارد که کسی حقیقتش را نمی‌شناسد و از تبعات زیان‌بارش در امان نمی‌ماند، مگر کاملان و اهالی عنایت و اختصاص. این غلط‌ها چند نوع است؛ از جمله گاهی صاحب کشف، گرفتار پندار می‌شود و درباره حضرت حقّ، ادب را مراعات نمی‌کند و...[۴].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص3
  2. ر.ک: همان، ص6
  3. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص13
  4. ر.ک: متن کتاب، ص105

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها