المعيار في الرد علی المتمسكين بغير الأخبار في ذم الغناء و دحض ما عليه جهلة الصوفية من الرقص و مصاحبة المردان

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

المعيار في الرد علی المتمسكين بغير الأخبار؛ «في ذم الغناء و دحض ما عليه جهلة الصوفية من الرقص و مصاحبة المردان»، از آثار دانشور و فقیه حنبلی شهر قدیمی حرّان در قرن ششم هجری قمری، ابوالمحاسن هبةالله بن نصر بن حسین بن حامد حرانی است که به آسیب‌شناسی عرفان عملی صوفیان می‌پردازد و اشتغال برخی از آنان را به رقص و سماع و غنا نکوهش می‌کند و بر اساس ادله فقهی حرمت این رفتارها را نشان می‌دهد و تصوف صادق و کاذب را از یکدیگر جدا می‌‌سازد. این کتاب را پژوهنده معاصر، جمال عَزُّون تحقیق کرده و برای آن مقدمه و تعلیقات نوشته و نویسنده و کتابش را به‌خوبی شناسانده است.

المعيار في الرد علی المتمسکين بغير الأخبار «في ذم الغناء و دخض ما عليه جهلة الصوفية من الرقص و مصاحبة المردان»
المعيار في الرد علی المتمسكين بغير الأخبار في ذم الغناء و دحض ما عليه جهلة الصوفية من الرقص و مصاحبة المردان
پدیدآورانهبةالله حرانی، هبةالدین بن نصر (نويسنده) عزون، جمال (محقق)
سال نشر1438ق - 2017م
چاپ1
شابک978-9953-547-41-7
موضوعتصوف - دفاعیه‎ها و ردیه‎ها - عرفان - دفاعیه‎ها و ردیه‎ها - سلفیه - دفاعیه‌‏ها و ردیه‌‏ها
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
6م2هـ 295/2 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف و روش

  • نگارنده با ابراز تأسف از رفتارهای ناپسند عده اندکی از جاهلان که در حرّان خودشان را صوفی می‌نامند و به رقص و چوب‌بازی و سماع و غنا و... می‌پردازند، باآنکه مردم این کارها را ناشایست می‌دانند، ولی اینان بدون واهمه در کژی خود می‌غلطند، افزوده است:
  • همه دانشوران بلد ما از قدیم و جدید، این اعمال را نکوهیده‌اند؛ حتی از مشایخ تصوف مثل زاهد و عالم عبدالغالب و بعد از آن مجلّی بن یاسین و شمار بسیاری دیگر، همگی این امور ناروا را منکر شمرده و تحریم کرده‌اند.
  • من ترسیدم که نکند این بدعت‌ها در این بلد رواج یابد و بی‌دینان و نادانان حاکم شوند، پس من قصد کردم که در این مختصر به خیرخواهی و موعظه بپردازم و امانت‌داری کنم و به وظیفه جهاد تبیین که وظیفه اندیشوران است همت گمارم[۱].

ساختار و محتوا

  • این اثر مختصر (کمتر از 15 صفحه)، به مذمت بدعت‌های عملی صوفیان مانند رقص و سماع و غنا می‌پردازد و حرمت شرعی آن را از دیدگاه قرآن، روایات و سخنان اندیشوران اسلام نمایان می‌سازد و در ادامه صوفیان را به دو دسته صادق و کاذب تقسیم می‌کند و صفات هریک را توضیح می‌دهد[۲].

نمونه مباحث

  • این مطلب صحیح است که غنا همانند شراب است و باعث مستی و بی‌عقلی می‌شود و حتی گرفتاران در بند غنا، دست‌افشانی، رقص و سماع و سایر افعال زشت را زیبا می‌پندارند و اسیر شیطان هستند و از وسوسه‌های شیطانی پیروی می‌کنند[۳].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص39-40
  2. ر.ک: متن کتاب، ص53-54
  3. ر.ک: همان، ص49

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها