ابن نقیب، احمد بن لؤلؤ
شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن لؤلؤ بن عبدالله رومی (702/706–769ق)، معروف به ابن نقیب، عارف و صوفی قرن هشتم هجری است. «السراج علی نكت المنهاج»، از جمله آثار اوست.
| ابن نقیب، احمد بن لؤلؤ | |
|---|---|
| پرونده:NUR53042.jpg | |
تولد و فراگیری قرآن
احمد بن لؤلؤ در سال 706 یا 702ق، متولد شد. پدرش از نصارای انطاکیه بود و هنگامی که ملک اشرف خلیل بن قلاوون، عنوةً انطاکیه را فتح کرد، اسیر شد و به دین اسلام مشرف گردید. سپس در قاهره مسکن گزید و نقیب بعضی از امرای دولتی گردید. پدر احمد در کودکی او را به علم علاقه‌مند کرد. احمد در هفت‌سالگی قرآن را فراگرفت.
فعالیت‌ها
او ریاست مؤسسه حسامیه در قاهره و اشرفیه در مجاورت بارگاه سیده نفیسه را برعهده داشت. او سپس به منصوریه بازگشت و چندین سال در مقام افتا بود.
اساتید
- اثیرالدین ابی‌حیان؛
- تاج‌الدین بن صیرفی؛
- ابن غالی دمیاطی؛
- ابن سید الناس.
شاگردان
عراقی و فرزندش و هیثمی و دیگران از شاگردان او بودند.
وفات
وی در رمضان سال 769 به بیماری طاعون وفات یافت و در همان شهر انطاکیه مطابق وصیتش دفن شد.
تألیفات
- ترشيح المذهب في تصحيح المهذب؛
- تسهيل الهداية و تحصيل الكفاية؛
- شرح التنبيه؛
- عمدة السالك و عدة الناسك؛
- المختصر في فروع الشافعية؛
- نكت التنبيه؛
- السراج علی نكت المنهاج؛
- التنبيه مختصر التنبيه؛
- شرح اللمه في النحو؛
- مختصر سلاح المؤمن؛
- تفسير القرآن؛
- رسالة في العمل بالربع المجيب[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: دمیاطی، ابوالفضل، جلد اول، ص13-14
منابع مقاله
دمیاطی، ابوالفضل، مقدمه «السراج علی نكت المنهاج»، تألیف ابن نقیب، احمد بن لؤلؤ، تحقیق ابوالفضل دمیاطی، ریاض، مكتبة الرشد، الطبعة الأولی، 1428ق.