جواد، مصطفی
مصطفی جواد (1321-1388ق)، شاعر، نویسنده، محقق، مصحح، تاریخدان، زبانشناس عراقی
مصطفی جواد | |
---|---|
نام کامل | مصطفی جواد |
نام پدر | جواد |
ولادت | 1904م |
محل تولد | بغداد، عراق |
رحلت | 17 دسامبر 1969م |
ولادت
مصطفی بن جواد بن مصطفی بن ابراهیم بیاتی در سال 1904م در منطقه القشلة بغداد از پدر و مادری از طایفه ترکمن به دنیا آمد.[۱] نسب به خاندانی از غلات ساکن «قره تپه» میرسانید.[۲] نیای پدرش، ابراهیم، یا نیای خودش، مصطفی، از غالیگری دست برداشته، مذهب شیعه امامی اختیار کرده و از «قره تپه» کرکوک به بغداد کوچیده بود.
پدرش، استاد جواد خیاط، از خیاطان نامور و بلندآوازه بغداد بود که دچار نابینایی شد و این پسر، مصطفی، در این روزگار دستگیر و مددکار وی گردید تا بتواند از جایی به جای دیگر برود.[۳]
از سنین کودکی به با پدرش به مجالس سوگواری امام حسین(ع) شرکت میکرد، در این مجالس او با بسیاری از اشعار و مراثی در سوگ اهل بیت(ع) آشنا شد و بسیاری از آن اشعار را حفظ میکرد. همین عامل سبب گرایش او به شعر و ادب و شکوفایی اشعارش گردید. بعدها از خود او نقل کردند شمار اشعاری که حفظ کرده بود، کمتر از بیست و پنج هزار بیت نیست.
تحصیلات
مصطفی پس از درگذشت پدر، مدتی را به اشتغال گذراند تا به مدد یکی از خویشانش به مدرسۀ جعفریۀ بغداد راه یافت و در آنجا به حفظ بیشتر متون ادبی و شعری و نیز آموختن زبان بیگانه تشویق شد.
عاقبت به دارالمعلمین راەیافت و در آنجا آشنایی و دلبستگی افزونتری بە ادبیات عربی، و تاریخ سرزمینهای عربی زبان -به ویژه عراق- یافت.
گفتهاند دو چیر مایه تعمیق و توسعۀ گرایشهای ادب آموزانه و تاریخ پژوهانۀ وی گردید: یکی ارتباط با پدر أنستاس کرملی(١٨۴۶-١٩۴٧م) کە ادیب و تاریخدانی برجسته بود. دیگر، حضور درپاريس وارتباط با علّامه محمّد قزوینی.
مصطفی جواد پس از خروج از دارالمعلمین، چندی به آموزگاری پرداخت. سیس در قاهره زبان فرانسه آموخت و آنگاه راهی دانشگاه سوربون در پاریس شد.
در پاریس با علامة قزوینی آشنایی ومراوده یافت. مصطفی جواد از قزوینی بسیار آموخت؛ او هم به این فاضل جوان اعتقاد و علاقه پیدا کرد. مصطفی جواد در پاريس بسيار صرفه جویانه زیست و تا میتوانست از وقت و درآمدش در راه عكسبردارى و استنساخ نسخ خطی ارزشمند بهره برد. زمانی که از پاریس با درجۀ دکتری باز میگشت، انبوهی عکس و رونوشت نسخەهای خطی را به همراه آورد.
وفات
سرانجام در 17 دسامبر 1969م در بغداد درگذشت.
آثار
پانويس
- ↑ ر.ک: یوسف العلی، حارس اللغة
- ↑ ر.ک: پایگاه العتبة الحسینیة المقدسة
- ↑ ر.ک: شادان، جبرییل، ص85
- ↑ ر.ک: -----
منابع مقاله
وابستهها
الجامع الكبير في صناعة المنظوم من الكلام و المنثور
المختصر المحتاج إليه من تاريخ الحافظ أبي عبد الله محمد بن سعيد بن محمد بن الدبيثي
الجامع المختصر في عنوان التواريخ و عيون السير
تلخیص مجمع الآداب في معجم الألقاب
الحوادث الجامعة و التجارب النافعة فی المائة السابعة
الإكمال في رفع الإرتياب عن المؤتلف و المختلف في الأسماء و الكنى و الأنساب
تكملة إكمال الإكمال في الأنساب و الأسماء و الألقاب
مختصر التاريخ: من اول الزمان الی منتهی دولة بنی العباس
التمام في تفسير أشعار هذيل مما أغفله أبو سعيد السکري
الإملاء الفرید: يتضمن أشهر قواعد الإملاء مقزونة بتطبیقات وافیة ...
تحقیق الأماني لطلاب الأمالي: تحقیق الأماني لطلاب الأمالي
رحلة أبي طالب خان إلی العراق و أُوروبة
الربط الصوفية البغدادية و أثرها في الثقافة الإسلامية
المباحث اللغویة في العراق: محاضرات . ألقاها
في التراث العربي؛ التاریخ - الخطط - الأدب - اللغة - التراث الشعبي - النقد
شناختنامه ابوجعفر النقیب: زندگانی، آرا و اندیشهها
رحلة مدام دیولافوا من المحمرة إلی البصرة و بغداد