كنوز النجاح
كنوز النجاح، از آثار محدّث شیعی قرن ششم هجری قمری، ابوالفضل على بن حسن بن فضل بن حسن طبرسى، (متوفای حدود 600ق)، تعداد 144 دعا و حرز را نقل می‌کند که مسائل گوناگون زندگی را شامل می‌شود و مؤمنان آنها را برای در امان ماندن از آفات و شرور و رسیدن به موفقیت و عافیت و سعادت می‌خوانند. نگارنده متأسفانه هیچ توضیح و تحلیلی بر این منقولات نمی‌افزاید. پژوهشگر معاصر، غانم منسی طعمه سعداوی این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نگارنده و آثارش و به‌خصوص اثر حاضر را شناسانده است.
| كنوز النجاح | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طبرسی، علی بن حسن (نويسنده)
طعمة، غانم منسی (محقق) مجمع الاما‌م الحسین علیه‌السلام العلمی لتحقیق التراث اهل البیت علیهم‌السلام ( سایر) |
| ناشر | عبدالله الیاسی (شارح) |
| مکان نشر | عراق - کربلای معلی |
| سال نشر | 1439ق - 2017م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نسبت کتاب به نویسنده
- غانم منسی طعمه سعداوی، با شواهدی تأکید کرده است که نویسنده این اثر، ابوالفضل على بن حسن بن فضل بن حسن طبرسى (متوفای حدود 600ق) است و نسبت آن را به جدّش ابوعلى فضل بن حسن بن فضل طبرسى (متوفای 548ق)، نفی کرده است[۱].
زبان کتاب
به نظر می‌رسد که نگارنده کتابش را به زبان عربی تألیف کرده است، ولیکن غانم منسی طعمه سعداوی مدّعی شده که عادل حاتم کعبی اثر حاضر را از فارسی به عربی ترجمه کرده است[۲]. متأسفانه محقق محترم توضیحی درباره نام فارسی این کتاب و چگونگی ترجمه ارائه نکرده است.
انتقاد
- ظاهرا ادعای مذکور، با توجه به صفحه اول و آخر نسخه خطی و از جمله تعبیر «تمام شد ترجمه کتاب كنوز النجاح»[۳] صحیح نیست.
- درست این است: نگارنده کتابی به نام كنوز النجاح به عربی نوشته و آنگاه محمدباقر بن اسماعیل حسینی خاتون‌آبادی همان را به فارسی ترجمه کرده و متن عربی را همراه با ترجمه عرضه کرده است[۴]. پس محقق در کتاب حاضر فقط تصحیح و تحقیق انجام داده است، نه ترجمه.
- شگفتا محقق، تصویر اولین و آخرین صفحه نسخه خطی را آورده، ولی در اثر حاضر مطالب صفحه اول و مقدمه نویسنده (از جمله انگیزه تألیف)[۵] را حذف کرده و در صفحه آخر نیز عبارت «تمام شد ترجمه کتاب كنوز النجاح» را به فراموشی سپرده است.
نمونه مباحث
- نگارنده، «دعای نور» را به نقل از فاطمه(س) از پیامبر(ص) برای در امان ماندن از «حُمّی» (تب) در دنیا، نقل کرده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.