مثنوی طریق التحقیق
مثنوی طريق التحقيق، اثری است منسوب به حکیم سنایی غزنوی و احتمالا از گفتار احمد بن الحسن بن محمد نخجوانی که با تصحیحات، حواشی و تاریخ متن، به کوشش بو اوتاس و با ترجمه غلامرضا دهبد، منتشر شده است.
| مثنوی طریق التحقیق | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | اوتاس، بو 1938- م (نويسنده)
سنایی، مجدود بن آدم (نویسنده) نخجوانی، اح‍م‍دب‍ن حسن ( نویسنده) دهبد، غلامرضا ( مترجم) |
| ناشر | صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران. انتشارات سروش |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1381ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-435-622-5 |
| موضوع | سنایی، م‍ج‍دودب‍ن آدم، 473؟ - 525؟ق. طریق التحقیق -- نقد و ت‍ف‍س‍ی‍ر - نخجوانی، احمد بن حسن. طریق التحقیق -- نقد و ت‍ف‍س‍ی‍ر - شعر عرفانی - قرن 6ق. - تاریخ و نقد - شعر فارسی - قرن 6ق. - تاریخ و نقد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1381 2م8الف 4947 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اثر حاضر، تصحیح متن «مثنوی طريق التحقيق» و پژوهشی برای یافتن سراینده واقعی آن است که چند ویژگی و اهمیت چشمگیر دارد:
- اوتاس یکی از متون نظم فارسی را با دقت و وسواس بسیار، بر اساس 24 نسخه دست‌نویس و پنج نسخه چاپی، به شیوه‌ای تصحیح کرده است که می‌توان آن را نزدیک‌ترین متن به متن اصلی دانست. درعین‌حال، متن مصحح دربرگیرنده همه نسخه‌بدل‌ها نیز می‌باشد و توضیحات مفصل پانویس و جدول توالی و ترتیب ابیات، خواننده را نسبت به گونه‌های اختلاف در دیگر نسخ منبع نیز آگاه می‌سازد.
- اوتاس با پژوهش و پیگیری اسناد و شواهد، ثابت می‌کند که این مثنوی، برخلاف تصور شایع، از حکیم سنایی غزنوی نیست، بلکه به بیشترین احتمال، فردی به نام احمد بن حسن بن محمد نخجوانی، سراینده این مثنوی است و این کار، روشنگر گوشه‌ای هرچند کوچک، از تاریخ ادبیات ما می‌باشد که خود به‌تنهایی واجد ارزش و نشانه پژوهشی موفق است.
- اوتاس در تصحیح متن و در جستجوی خویش برای یافتن نگارنده واقعی اثر، شیوه‌ای را به‌کار می‌گیرد که آگاهی از آن برای پژوهش‌های ادبی ما بسیار سودمند است. پژوهش گسترده، دقت و نکته‌سنجی هوشمندانه، شکیبایی علمی و تلاش شگفت‌انگیز، از اوصاف کار او می‌باشد.
- روش‌شناسی او، دیگر ارزش عمده کار وی محسوب می‌شود[۱].
اوتاس تمامی مراحل کار خود را در مقدمه، به‌طور مشروح، توضیح داده است. او در مورد هریک از 29 نسخه خطی و چاپی مورد استفاده خویش، صفحات متعددی را به توضیحاتی اختصاص داده است که در مورد هر نسخه با شرح ظاهر، مندرجات و ویژگی‌های آن، به‌گونه‌ای مشابه تکرار می‌شود و ازآنجایی‌که هدف اصلی از ترجمه گزارش اوتاس، آشنایی با شیوه کار و اسلوب او بوده است، برای جلوگیری از حجیم شدن غیر لازم کتاب، در هریک از موارد گفته‌شده، تنها یک مورد به‌طور نمونه، ترجمه شده است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مترجم.