شرح التائية الکبری

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

شرح التائية الكبری، توضیحاتی عرفانى و ادبى به زبان عربى است که شاعر، ادیب، حکیم و عارف مشهور قرن نهم هجری قمری، صائن‌الدین على بن محمد ترکه اصفهانى (770-835ق)، بر التائية الكبری - شاهکاری شاعرانه و عاشقانه سروده ابوحفص عمر بن على، مشهور به ابن فارض (576-632ق) - نوشته است. پژوهشگر معاصر، مجید هادی‌زاده این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای بسیار مختصر نوشته و متأسفانه توضیح کافی درباره نگارنده و اثرش نیاورده است.

شرح التائية الکبری
شرح التائية الکبری
پدیدآورانترکه اصفهانی، علی بن محمد (نويسنده)

هادی زاده، مجید (مصحح) ابن فارض، عمر بن علی ( نویسنده)

هما‌یش‌ بین‌المللی‌ مکتب‌ فلسفی‌ اصفها‌ن‌ (نخستین‌ ( سایر)
عنوان‌های دیگرتائیه. شرح ** شرح نظم الدار (شرح قصیده تائیه کبرای ابن فارض)
ناشرمؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ايران
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1391ش
چاپ1
شابک978-964-8036-81-7
موضوعابن فارض، عمر بن علی، 576 - 632ق. تائیه - نقد و تفسیر - شعر عربی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد - شعر عرفانی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
37ت208ت 4244 PJA
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

تاریخ تألیف

  1. او نخست شرح عربی حاضر را تألیف کرده است.
  2. آنگاه شرحی فارسی به نام شرح نظم الدر (شرح قصیده تائیه کبراى ابن فارض) نوشته است[۳].

انتقاد: متأسفانه این محقق بدون توجه کافی به اطلاعات تاریخی و شتابزده سخن گفته و اشتباه کرده و البته هیچ منبعی هم برای تأیید دیدگاه خودش ارائه نداده است.

هدف و روش

  • متأسفانه نویسنده مقدمه روش‌شناختی ندارد و مجید هادی‌زاده نیز هیچ مطلبی در این زمینه نیاورده و فقط وعده داده است که در مقدمه مجموعه «التائية الكبری و شروحها» به روش‌شناسی بپردازد[۴].

ساختار و محتوا

  • این شرح و تعلیقه، موضوعی نیست، بلکه ترتیبی است و شارح بعد از تقدیم توضیحاتی، وارد شرح ابیات تائیه شده است.

نمونه مباحث

فَحَي علی جمعي القديم الذي بهوجدت كهول الحي أطفال صبية
و من فضل ما أسأرت شرب معاصريو من كان قبلي، فالفضائل فضلتي‌

، به مقام حضرت محمدیه اشاره دارد و اینکه جمع ختمی، دارای تقدم ذاتی و برتری نسبت به بقیه مراتب جمع است و در این مقام، شأن سایر اولیا و انبیای الهی، آموختن از پیامبر خاتم(ص) است و در روایت «علماء أمتي كأنبياء بني‌إسرائيل»، اشاره‌ای به این نکته دارد[۵].

پانویس

  1. ر.ک: متن کتاب، ص196
  2. ر.ک: پایگاه کتابخانه دیجیتال نور، ص307
  3. ر.ک: مقدمه محقق، ص9-10
  4. ر.ک: همان
  5. ر.ک: متن کتاب، ص195

منابع مقاله


وابسته‌ها