آیین رستگاری
آیین رستگاری، مجموعه مصاحبات سید محمدحسین حسینى طهرانى (1305-1375ش) درباره سیر و سلوک است که با مقدمه و تصحیح سید محمدمحسن حسینی طهرانی، منتشر شده است.
| آیین رستگاری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسینی طهرانی، محمدحسین (نويسنده)
حسینی طهرانی، محمد محسن (مقدمه نويس) حسینی طهرانی، محمد محسن ( مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | آیین رستگاری : مصاحبات حضرت علامه آیه الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی قدس الله نفسه الزکیه با بعضی از اصدقاء در رابطه با سیر و سلوک الی الله ** مصاحبات حضرت علامه آیه الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی قدس الله نفسه الزکیه با بعضی از اصدقاء در |
| ناشر | مکتب وحی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1392ش - 1434ق |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-600-612-15-2 |
| موضوع | آداب طریقت - اخلاق عرفانی - تصوف - رستگاری (اسلام) - عرفان |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ح5آ9 288/3 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مطالب کتاب، در شش جلسه به شرح زیر تنظیم شده است:
در جلسه نخست، به بیان منظور و مقصود پروردگار از خلقت انسان، پرداخته شده و علت عدم وصول به کمالات توحیدی، عمل نکردن به وظایف دانسته شده است[۱].
در جلسه دوم، به بیان این موضوع پرداخته شده است که برای رسیدن به خدا، باید از هرچه غیر خداست، چشم پوشید و سالک باید همه کارهای خود را برای خدا انجام دهد[۲].
در جلسه سوم، به لزوم کتمان اسرار الهی و آثار سوء کشف سر اشاره و این نکته بیان شده است که سر در هر منزل و مرحله‌ای، با منزل و مرحله دیگر، متفاوت بوده و کشف اسرار الهی، موجب قهر پروردگار است[۳].
در جلسه چهارم، به بیان لزوم متابعت کامل از استاد در سیر و سلوک الی الله اشاره شده و این موضوع، یکی از مسائل مهم در سیر و سلوک، دانسته شده است[۴].
در جلسه پنجم، چند رکن مهم در سیر و سلوک الی الله بیان شده است که عبارتند از:
- صمت و سکوت: در این زمینه به روایت معراجیه که علامه مجلسی در جلد هفدهم «بحار الأنوار» به نقل از ارشاد دیلمی بیان کرده، اشاره شده است[۵].
- حفظ الصحة و سلامت مزاج: در این زمینه، چنین آمده است که: «مزاج خیلی مهم است؛ نه انسان باید زیاد غذا بخورد که از سیری فکرش تشویش داشته باشد و نتواند کار کند و نشاط داشته باشد؛ نه آن‌قدر کم غذا بخورد که نیرو نداشته باشد»[۶].
- عزلت از ابنای دنیا و معاشرت با اولیا الهی و بیرون آمدن از محیط دغدغه و تشویش و آشوب[۷].
- شب‌زنده‌داری و سهر و بیدار ماندن بین الطلوعین[۸].
- دوام ذکر و یاد خدا؛ به‌گونه‌ای که گم‌شده انسان، خدا باشد[۹].
در جلسه ششم، از مراقبه و تزکیه و مواظبت در سیر و سلوک، سخن به میان آمده است و به شرح و بیان برخی از دستورات لازم سلوکی، پرداخته شده است[۱۰].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.