ابن ابی‌خیثمه، احمد بن زهیر
ابن اَبى‌خَيْثَمه، ابوبكر احمد بن زهير (ابى‌خيثمه) بن حرب بن شداد (185-279ق)، فقيه، محدّث، عالم انساب، اخباری، مورخ، شاعر و اديب ایرانى، نویسنده التاريخ الکبير
| نام | ابن ابی‌خیثمه، احمد بن زهیر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن شداد، احمد بن زهیر
ابن اب‍ی خ‍ی‍ث‍م‍ه، اب‍وب‍ک‍ر احمد بن زهیر |
| نام پدر | زهیر |
| متولد | 185ق |
| محل تولد | از اهالى نَسا از نواحى خراسان |
| رحلت | 279 ق |
| اساتید | منصور بن سلمه خزاعى، محمد بن سابق، ابونعيم فضل بن دكين، هوذه بن خليفه |
| برخی آثار | التاريخ الکبير |
| کد مؤلف | AUTHORCODE14188AUTHORCODE |
ولادت
در سال 185ق متولد شد. در اصل از اهالى نَسا از نواحى خراسان بود، ولى در بغداد نشو و نما يافت.
اساتید
وى از منصور بن سلمه خزاعى، محمد بن سابق، ابونعيم فضل بن دكين، هوذه بن خليفه و بسيارى ديگر حديث شنيد و علم انساب را از مُصْعَب بن عبدالله زبيرى، علم حديث را از يحيى بن نَعين و احمد بن حنبل، تاريخ را از ابوالحسن مداينى و ادبيات را از محمد بن سَلاّم جُمَحى فراگرفت. منابع متأخر، پدرش ابن خيثمه، نویسنده کتاب «المسند» و کتاب «العلم» را نيز جزو استادان وى ذكر كرده‌اند.
مذهب
ياقوت به نقل از فرغانى مى‌نویسد: ابن ابى‌خيثمه مذهبى خاص داشت كه مردم او را به قَدَريّه نسبت مى‌دادند.
راویان حدیث
ابن ابى‌خيثمه از كسان بسيار نقل روايت و حديث كرده است كه از آن جمله‌اند: هوذه بن خليفه، قُطْبه بن العلاء، مسلم بن ابراهیم، موسى بن اسماعيل. كسانى نيز از او حديث نقل كرده‌اند چون ابن صاعد، محمد بن مخلد، اسماعيل صفار، ابوسهل قطان. همچنين مورخانى چون ابوالقاسم بَغَوى در نقل روايات تاريخى به او استناد كرده‌اند.
وفات
او در بغداد در سال 279ق درگذشت.
آثار
اثر مهم ابن ابى‌خيثمه در علم تاريخ، «التاريخ الكبير» است كه به شيوه محدثان و با جرح و تعديل روات تأليف يافته و مورخانى مشهور چون مسعودى به آن استناد كرده‌اند. نظريه خطیب بغدادى مبنى بر اين‌كه کتابى چنان سرشار از فوائد نمى‌شناسد، توسط مؤلفان قرن‌هاى بعد نقل شده است. اهمیت این کتاب تا آن‌جاست كه در اندلس نيز معروف بوده است. نسخه‌اى بسيار كهن از «التاريخ الكبير» در کتابخانه جامع القرویين فاس موجود است. این کتاب كه بنابر اطلاعات موجود در تاريخ عالم تأليف يافته، در برنامه انتشارات حيدرآباد قرار داشته است.
سایر آثار
- تاريخ رواة الحديث كه همانند تاريخ ابوعبدالله بخارى و در حد خود کتابى بزرگ است؛
- اخبار الشعرا، سزگین مى‌افزايد كه این اثر از مهم‌ترين منابع مرزبانى در تأليف الموشح بوده و ابوالفرج اصفهانى بخش‌هایى از آن را در اغانى نقل كرده است؛
- کتاب الاعراب؛
- کتاب البر؛
- المنتمین؛
- وصاياى العلماء عندالموت كه تنها بغدادى از آن نام برده است.[۱].
پانویس
- ↑ حکيميان، ابوالفتح، ج2، ص647
منابع مقاله
حکيميان، ابوالفتح، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374