ابن موقت، محمد بن محمد
محمد بن محمد بن عبدالله موقت مراکشی (متولد حدود 1283ق/1867م -1369ق/1949م)، فقیه، صوفی، مورخ و مصلح که در اوساط مراکش به «ابن موقت» معروف بود. «السعادة الأبدية في التعريف بمشاهير الحضرة المراكشية»، از جمله آثار اوست.
| ابن موقت، محمد بن محمد | |
|---|---|
 | |
زادروز و زادگاه
وی در حدود سال 1283ق/1867م، در مراکش متولد شد.
تحصیل
پدرش بر تربیت دینی او تلاش کرد که در طول مسیر علمی و اجتماعی زندگی او منعکس شد. او علم توقیت را از پدرش فراگرفت تا اینکه از علمای برجسته این علم شد و آثار فراوانی در این زمینه نوشت.
وی در سال 1363ق/1944م، با نمایندگی رسمی مبعوث از طرف ملک محمد خامس، حج گزارد. او مکان‌های این سفر را در کتابی با عنوان «تنوير الأذهان» ثبت کرد و نسخه‌ای از آن را که حاوی عکس‌هایی از اعضای نمایندگی در ایام تشریق بود، به جلاوی‌پاشا اهدا نمود.
وفات
ابن موقت در سال 1369ق/1949م، وفات کرد و در مقبره باب اغمات دفن شد.
آثار
او از مؤلفین کثیرالتألیف در مجامع مراکش در این عصر است؛ چراکه تألیفاتش بالغ بر 200 نسخه خطی و چاپی است. احمد متفکر در یکی از این آثار دست‌نوشته‌ای به خط خود دیده که در آن چنین آمده است: «... حاج محمد موقت در مراکش، نویسنده سفرنامه‌های مراکشی و دیگر تألیفاتی که نزدیک به 200 اثر است». 42 مورد از این آثار به طبع رسیده و باقی نسخه خطی است[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: متفکر، احمد، ص8-9
منابع مقاله
متفکر احمد، مقدمه کتاب «السعادة الأبدية في التعريف بمشاهير الحضرة المراكشية»، محمد بن محمد بن عبدالله موقت مراکشی، مراجعه و تعلیق: احمد متفکر، مراکش، مؤسسة آفاق للدراسات و النشر، الطبعة الثالثة، 1432ق.