ابن سوده، محمدمهدی بن محمدطالب
ابوعيسى مهدى (یا محمدمهدی) بن طالب (1220- 1294ق)، عالم، قاضی، مالکی مراکش، یکى از افراد شاخص خاندان ابن سوده است.
| نام | ابن سوده، محمد مهدی بن محمد طالب |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | طالب |
| متولد | 1220ق |
| محل تولد | مراکش |
| رحلت | 1294 ق |
| اساتید | يازمى، بدرالدين حمومى و عبدالقادر كوهن |
| برخی آثار | حاشية علي شرح رسالة الوضع |
| کد مؤلف | AUTHORCODE13451AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، ابن سوده (ابهام‌زدایی) را ببینید.
ولادت
او در سال 1220ق، متولد شد (ابن سوده، عنوان افراد خاندانى از عالمان و قاضيان مالكى در مراكش، از اوايل سده 11 هجرى تا زمان كنونى است).
اساتید
وى نزد مشايخى چون يازمى، بدرالدين حمومى و عبدالقادر كوهن به تحصيل پرداخت، سپس قاضى مكناسه و زرهون گرديد. در 1269ق، به قصد حج راهى مشرق شد.
شاگردان
عبدالكبير كتانى و ابوعبدالله محمد مدنى و جعفر كتانى از جمله شاگردان و راویان وى هستند.
وفات
در سال 1294ق، از دنيا رفت.
آثار
از آثار او حاشيه‌اى بر «شرح السلم في المنطق» است كه به گفته زركلى در دو جزء به چاپ رسيده است. وى همچنين رساله‌اى در تنظيم لشكر دارد كه آن را به درخواست ملك محمد رابع نوشته و نسخه‌اى از آن در کتابخانه احمديه فاس موجود است.[۱].