عرفان عمره
عرفان عمره، اثر آيتالله عبدالله جوادى آملى (متولد آمل، 1312ش) است كه نویسنده در آن، منزلت و ارزش عمره و حكمتها و اسرار مناسك و آداب اين سنت اسلامى را بهصورت اجتهادى و تحليلى و با بهرهگيرى از كتاب و سنت و عقل توضيح داده است.
عرفان عمره | |
---|---|
پدیدآوران | جوادی آملی، عبدالله (نویسنده) واعظی محمدی، حسن (تنظیم و ویرایش) |
ناشر | مشعر |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1389 ش |
چاپ | 8 |
شابک | 978-964-7635-73-7 |
موضوع | حج حج عمره |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 188/8 /ج9 ع45 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
درباره اين نسخه چند نكته گفتنى است:
1. كتاب حاضر، تلخيص يكى از آثار ديگر نویسنده است؛ همانطوركه در مقدمه معاونت آموزش و پژوهش بعثه مقام معظم رهبرى چنين آمده است: «... براى شناخت حقايق و اسرار و حكمتهاى فراوان حج، آثار گفتارى و نوشتارى حضرت آيتاللّه جوادى آملى درباره حج و زيارت، در كتابى با عنوان «صهباى حج» تدوين و به مشتاقان معارف عرضه گرديد؛ ليكن گستردگى مباحث آن از سويى و گونهگونى نيازهاى معرفتى و قلبى حجگزاران از سوى ديگر، ارائه معارف آن را به شكلهاى ديگر، مطلوب و ضرورى ساخت؛ ازاينرو در نخستين گام، به تلخيص آن اقدام و با عنوان «جرعهاى از صهباى حج» عرضه شد. اثر حاضر كه مخاطب اصلى آن عمرهگزاران هستند برگرفته از كتاب «جرعهاى از صهباى حج» و با لحاظ اصلاحات و اضافات صورتگرفته در آن و گاه اضافه نكاتى بديع از استاد درباره حج و عمره است و همچون اصل خويش، مجموعهاى كامل است كه از آغاز تا انجام سفر عمره را در بر مىگيرد[۱]
2. اثر حاضر هرچند از كتاب «جرعهاى از صهباى حج» برگزيده شده، ولى به بحث از فريضه الهى حج نپرداخته و همانطوركه از عنوانش پيداست، به سنت اسلامى عمره اختصاص داده شده و از مقدمه ناشر و مقدمه نویسنده و متن اصلى (شامل 3 بخش)، تشكيل شده است.
3. در مقدمه نویسنده چنين آمده است: «... خداوند منّان تأليف «كتاب الحج» و پس از آن زيارت خانه خدا را روزيم فرمود. در آنجا آيات بيّنات الهى را نظارهگر بودم و اندكى از اسرار و حكمتهاى حج به من الهام گرديد؛ پس مناسبتر آن بود كه مناسك حج را با بيان معارف آن تكميل كنم تا بينش و بصيرتى براى خودم و تذكارى براى برادران ايمانى و راحله و زاد راهى براى همه زائران بيتاللّه الحرام باشد... اثر حاضر، جرعهاى از آب زمزم است كه رسول خدا(ص) آنگاه كه در مدينه بودند آن را استهداء كرده و بهعنوان هديه مىپذيرفتند..[۲]
4. نویسنده از منابع معتبر و متعددى از آثار انديشمندان قديم و جديد (25 منبع) استفاده كرده است. اين اثر، مستند است و نویسنده، ارجاعات و استناداتش را بهصورت پاورقى آورده است. برخى از اين پاورقىها مفصل و توضيحى است[۳]
5. براى كتاب حاضر، فهرست تفصيلى مطالب در آغاز آن و فهرستهاى فنى (آيات، روايات، اشعار، اعلام و كتب) و فهرست منابع در پايان فراهم شده است. گفتنى است باآنكه فهرست آغازين، تفصيلى است و اجمالى نيست و عناوين ريز مطالب در آن آمده، ولى بهاشتباه، «فهرست اجمالى موضوعات» ناميده شده است!
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.