اجتهاد و تقلید در فلسفه
اجتهاد و تقلید در فلسفه، اثر محمدرضا حکیمی (1314-1400ش)، متمم کتاب «مکتب تفکیک» است و گویای ابعادی دیگر از نظریه تفکیک.
| اجتهاد و تقلید در فلسفه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حکیمی، محمدرضا (نویسنده) |
| ناشر | دلیل ما |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1391ش |
| چاپ | چهارم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این کتاب از چهار مقاله مستقل تشکیل شده است: «حدگرایی در علم و فلسفه»، «اخباریگری و اخبارگرایی»، «اجتهاد و تقلید در فلسفه» و «آزادگی علمی».
در مقاله اول به ضرورت حدگذاری برای داده‌های علمی و فلسفی پرداخته و از غلو درباره هر علم نهی شده است. در مقاله دوم ضمن نفی اخباریگری، اخبارگرایی تأیید شده و از ضرورت آن سخن رفته است. در مقاله سوم، ضمن نفى تقلید و اجتهاد تقلیدی در فلسفه، به اهمیت اجتهاد تحقیقی اشاره شده است. مقاله چهارم درباره آزادگی علمی سید محمد حسین طباطبایی است و شباهت‌های فکری او با پیروان نظریه تفکیک. این کتاب، نخست در سال ۱۳۷۸، در ۲۲۴ صفحه رقعی، منتشر شد. همچنین بخش‌هایی از آن، ذیل عنوان الاجتهاد التحقیقی، به عربی ترجمه شده است[۱].
پانویس
- ↑ اسفندیاری، محمد، ص242-243
منابع مقاله
اسفندیاری، محمد، راه خورشیدی، نگاه معاصر، تهران، پنجم، 1401ش.