فرصت زیبای زیارت

فرصت زیبای زیارت تألیف محمدباقر پورامینی؛ این کتاب تلاش می کند پرسش‌های زائران مشتاقی را که در پی درک بهتر و بیشتر از زیارت هستند، پاسخ گوید و هم سو با دغدغه‌های خُرد و کلان ایشان و جمع زیادی از راهیان حرم معصومان علیهم‌السلام، زمینه‌ای ایجاد کند برای غنیمت دانستن بیش ازپیش لحظه‌های طلایی زیارت

فرصت زیبای زیارت
فرصت زیبای زیارت
پدیدآورانپورامینی، محمدباقر (نویسنده)
ناشراداره تولیدات فرهنگی آستان قدس رضوی
مکان نشرمشهد
سال نشر1399 .
شابک۱- ۵۳ - ۶۸۵۲ - ۶۲۲ - ۹۷۸
موضوعزيارت و زائران در قرآن زيارت و زائران -- احاديث
کد کنگره
‏BP۲۶۲

ساختار

مطالب کتاب در ده فصل آورده شده است.

حکمت‌های زیارت، پیشگامان زیارت، دفاع از زیارت، پاداش زیارت، اماکن زیارت، زمان‌های زیارت، راه و رسم زیارت، متون زیارت، نمازهای زیارت، پس از زیارت

گزارش کتاب

محبت به خاندان مطهر عصمت و طهارت علیهم‌السلام و پیروی از آن ها، یگانه راه فلاح و رستگاری و دستیابی به فوز عظیم بهشت رضوان الهی است. اگر محبت و اطاعت عهدی باشد که بر عهدۀ شیعیان و رهروان راه خاندان رسالت قرار داده شده باشد، تمامیت وفای به این عهد، در روایت نورانی امام ابوالحسن الرضا علیه‌السلام، زیارت قبور آن ها دانسته شده است. زیارت اولیای الهی دریچه‌ای از لطف و رحمت الهی است که از رهگذر آن، باران بی منت نور و معنویت، پیاپی در حال ریزش است و هرکس به فراخور ظرفیت خود، از این خوان کرامت توشه برمی گیرد.[۱]

در فصل اول نویسنده به حکمت‌های زیارت می‌پردازد: از جمله این حکمتها وقت وصل، کشش محبت، شناخت بهتر، قرب به خدا، میثاقی دوباره، برائت از دشمن، بزرگداشت مجاهدت‌ها، پاکی از گناه، برآورده شدن حاجات و... بیان شده است.

بخشهایی از این فصل

1)وقت وصل

پس زیارت در مرتبۀ برین و کامل خود، همانا اقبال و اتصال قلبی و روحی و نیز فکری و عملی به زیارت شونده را به همراه دارد. اگر زیارت از زاویۀ وصل و پیوند نگریسته شود، نتیجه اش قرارگرفتن در مدار معصومان علیهم‌السلام است و زائر تلاش می کند بر گرد این محور بچرخد.

بهترین سرمایۀ زندگی، در این پیوند نهفته است و برای هر مرد و زنی، این پیوند مانند یافتن گنج خواهد بود. اگر زائر را به سوی آشنایی با معصومان (علیهم‌السلام) و ارتباط با ایشان تشویق کرده اند، این را باید به عنوان فیضی الهی قدر دانست؛ زیرا حضرات معصوم تجسم ارزش‌های الهی و جلوه گاه انوار معنوی اند و رستگاری در پیوند و شناخت ایشان است.[۲]

2) کشش محبت

محبت از قوای ناشناختۀ الهی است و در پرتو آن دل انسان به‌سوی محبوب پر می‌کشد.

3) شناخت بهتر شناخت معصومین(ع) ارتباط مستقیمی با زیارت بهتر و مؤثرتر آنان دارد؛ ازاینرو، بسیاری از زیارتنامه‌های معتبر تصویر زیبایی از جایگاه الهی ایشان ارائه میدهد و ما را به شناخت آنان نزدیک میکند.[۳] در فصل دوم به پیشگامان زیارت پرداخته است. دراین فصل به سیره پیامبراکرم(ص) و اهل‌بیت(ع) در زیارت پرداخته است.

بر اساس گزارشهای متعدد تاریخی، پیامبر خدا(ص) مزار مادرش، حضرت آمنه(س) را در منطقۀ ابوا، واقع در میان مکه و مدینه، زیارت کردند.[۴]

حضرت فاطمه(س) هر جمعه به زیارت قبر عمویشان، حمزه، مى‌رفتند و در آنجا نماز مى‌خواندند و در کنار قبر گریه مى‌کردند[۵]

در فصل سوم به دفاع از زیارت پرداخته، گرچه اکثر خلفا و کارگزاران صدر اسلام در برابر زیارت مرقد مطهر پیامبر اسلام(ص) واکنش منفی نداشتند[۶]، اما بودند خلفایی که نسبت به این مسئله رفتارهای ناشایستی داشته اند. متوکل عباسی در سال ۲۳۶ دستور داد قبر امام حسین(ع) را تخریب کنند و مردم را از رفتن به نزد آن منع کنند[۷]، در این فصل همچنین به شرک آمیز بودن زیارت و توسل از نگاه وهابیان[۸] و دفاع اهل سنت به مسئله زیارت[۹] اشاره شده است.

فصل چهارم به پاداش زیارت پرداخته شده است و فضیلت و ثواب زیارت حرم نبوی و عترت گرانقدرش بیان شده است.

فصل پنجم درباره اماکن زیارتی است و از مدینه منوره، نجف اشرف، کربلای معلا، کاظمین، سامرا، مشهد، قم نام برده شده است. فصل ششم زمانهای زیارت مورد بررسی قرار گرفته است. این که زیارتها از نظر زمانی به دو دسته زیارت مطلقه و زمانهای مخصوص تقسیم می‌شوند.

این که در همۀ روزها و هفته‌ها و ماههای سال، معصومین(ع) را می‌توان زیارت کرد و از آثار و برکات آن سود جست. زیارتهایی را که مختص زمان و وقت مشخصی نباشد، مطلقه می‌نامند[۱۰]؛ در کنار این زیارت‌های جاری، در طول سال، ماهها، روزها و مناسبتهای بافضیلتی نیز وجود دارد که در آن ایام، زیارت معصومین(ع)توصیه شده است. به این زیارت‌ها، زیارت مخصوصه می‌گویند. مانند جمعه و اعیادی چون غدیر و فطر و قربان و نیز شبهای قدر

فصل هفتم راه و رسم زیارت را بیان کرده است. آداب زیارت، زیارت با پای پیاده، غسل زیارت، اذن ورود، سلام و ارتباط معنوی، زیارت با معرفت و... از مباحث این فصل از کتاب است.

فصل هشتم کتاب درباره متون زیارت است. و با بیان این که علمای بزرگ ما خواندن زیارت مأثور را سفارش کرده‌اند، آورده: زیارت مأثور زیارتی است که مستند به کلام و رفتار معصومان(ع) است؛ یعنی ایشان خود بدین شیوه، زیارت خاصی میخوانده‌اند یا دیگران را به این نحوۀ زیارت راهنمایی میکرده‌اند.[۱۱] و از زیارت جامعه کبیره، زیارت امین‌الله، زیارت عاشورا به عنوان زیارتهای مأثور نام برده شده است.

فصل نهم کتاب درباره نمازهای زیارت است. کیفیت نماز زیارت، نماز زیارت‌های خاص، مکان نماز زیارت، نماز زیارت برای غیر معصوم، نماز جعفر طیار از مباحث این بخش از کتاب است.

در فصل آخر که با عنوان پس از زیارت آمده زیارت وداع، تصمیم برای تغییر، زیارت پیوسته، سلامی در روز جمعه، روزهای زیارتی ائمه در روزهای هفته از مباحث این فصل کتاب است.


پانويس

  1. ر.ک:پیشگفتار، ص9
  2. متن کتاب، ص16
  3. متن کتاب، ص18
  4. متن کتاب، ص40
  5. متن کتاب، ص41
  6. متن کتاب، ص48
  7. متن کتاب، ص48
  8. متن کتاب، ص49
  9. متن کتاب، ص52-54
  10. متن کتاب، ص94
  11. متن کتاب، ص130


منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب

وابسته‌ها