کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی
کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی تألیف محمدهادی یعقوب نژاد، اهتمام اهل‌بیت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به قرآن و برنامه ریزی‌های کاربردی آنان برای نگاهداشت درست قرآن در میان مسلمانان با مدل‌ها و کارکردهایی نمایان می‌شود. این اثر پرداختی جستجوگرانه با آن است.
| کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی | |
|---|---|
| پرونده:NURکارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسیJ1.jpg | |
| پدیدآوران | یعقوب نژاد، محمدهادی (نویسنده) |
| ناشر | پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | ۱۳۹۸ش |
| چاپ | يکم |
| شابک | 978-600-195-514-3 |
| موضوع | قرآن - ترويج
قرآن - بررسي و شناخت چهارده معصوم - نظريه درباره قرآن |
| کد کنگره | 2ک7ي / 65/3 BP |
ساختار
کتاب از دو دفتر تشکیل شده و هر دفتری از چندین بخش و هر بخشی از چندین فصل تشکیل شده است.
دفتراول: پیش داشت‌های نظری
بخش اول: طرح رسالت برای بقای اسلام
فصل اول: دستاوردها و نگرانی‌ها
فصل دوم: دوراندیشی و برنامه‌ریزی
بخش دوم: بازنمودی از قرآن و عترت علیهم‌السلام
فصل اول: قرآن زبان وحی
فصل دوم: اهل‌بیت علیهم‌السلام همتای قرآن
دفتر دوم: راهبردها و اقدامات عملی
بخش اول: اهتمام عترت علیهم‌السلام به نگهداشت قرآن
فصل اول: جمع قرآن
فصل دوم: درست‌خوانی و درست‌نویسی قرآن
فصل سوم: ارجاع به قرآن در همه‌ی امور
فصل چهارم: رسمیت بخشی به تحریف ناپذیری قرآن
فصل پنجم: برخی از اقدامات محوری اهل‌بیت علیهم‌السلام در حفظ اساس قرآن
فصل ششم: تحمل مصیبت‌ها برای نگهداشت اساس قرآن
بخش دوم: احیای مفاهیم و محتوای قرآن
فصل اول: فهم قرآن
فصل دوم: تفسیر قرآن
بخش سوم: پاسداشت حریم ارزش‌های قرآن در نظر و عمل
فصل اول: راهبرد اهل‌بیت علیهم‌السلام برای پاسداشت از ارزش‌های قرآنی
فصل دوم: نشر و تبلیغ معارف قرآن
بخش چهارم: سهم عترت علیهم‌السلام در قرآن پژوهی و ماندگاری آن
فصل اول: راهکارهای ماندگاری تفسیر و معارف قرآن
فصل دوم: موقعیت ویژه و حضور علمی به اقتضای زمان و مکان
فصل سوم: پی ریزی بنیان‌های قرآن‌شناسی
گزارش محتوا
قرآن کریم اساس اسلام است که خداوند با پیک الهی بر رسول رحمت، حضرت محمدبن عبدالله فروفرستاده است. رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله آخرین پیامبر و عصاره‌ی پیام آوران الهی، به امر خداوند در واپسین سخنان خود در اختتامیه‌ی مراسم باشکوه کنگره‌ی عبادی - سیاسی حچ، قرآن کریم و عترت را دو میراث ماندگار رسالت خویش و پیام آور سعادت و کمال انسان و هدایتگر او به سوی خدا معرفی کرد. بدین روی از نظرگاه اسلام، قران و عترت دو منبع اصیل دین شناخته شده‌اند و هرچند ممکن است در چگونگی منبع بودن آن دو، اختلافاتی میان فرقه‌های اسلامی می‌باشد، قرآن رتبه‌ی بلندی دارد؛ زیرا بدون هیچ کاستی و فزونی کلام حتمی خداست. بدین روی آیات، کلمات و حروف و چینش معتادار آن حامل پیام خداست و عترت معصوم نیز در همه‌ی عرصه‌های دینی همراه قرآن بوده، رهنمون انسان خداجوست. پیوند میان قرآن کریم و اهل‌بیت علیهم‌السلام پیوند میان نور و بینایی است. قرآن کریم نوری الهی است که قرین پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله شد، تا گواه رسالت و راستگویی او باشد و اهل‌بیت پیامبر اکرم از یک سو دیدگان بینا و از دیگر سو دستانی نیرومند و توانا دارند که خدای والا در قرآن کریم آن را درباره‌ی برخی بندگان ویژه‌اش ستوده است. آری آن بزرگواران با دیدگان تیزبین و الهی خود همه‌ی ظواهر و بواطن قرآن کریم را شناخته و به جامعه‌ی بشری شناسانده‌اند و با دستان توانا و نیرومند خود در نگهداری و نگهبانی از معارف نورانی قرآن کریم کوشیده‌اند و تبیین این شناخت علمی و آن صیانت عملی موضوع نوشتار حاضر است.[۱]
پانويس