تفسير موضوعی نهج‌البلاغه

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تفسير موضوعی نهج‌البلاغه، اثر مصطفی دلشاد تهرانی، کتابی است در تفسیر موضوعی نهج‌البلاغه بر اساس موضوعات متنوعی چون خداشناسی، پیامبری و پیشوایی، اندیشه سیاسی، سیره حکومتی، حق‌شناسی و کمالات انسانی.

تفسير موضوعي نهج‌البلاغه
تفسير موضوعی نهج‌البلاغه
پدیدآوراندلشاد تهرانی، مصطفی (نويسنده) نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها. دانشگاه معارف اسلامی. معاونت پژوهشی (سایر)
ناشردفتر نشر معارف
مکان نشرایران - قم
سال نشر1390ش
چاپ33
شابک978-964-8523-41-6
موضوععلی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
/د8ت7 38/023 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

کتاب حاضر در قالب دو بخش، به نگارش درآمده است: بخش اول، به‌منظور آشنایی با نهج‌البلاغه نگاهی گذرا به عصر گردآوری، زندگی سید رضی، ساختار نهج‌البلاغه، جاذبه‌های نهج‌ البلاغه، روش‌شناسی و کتاب‌شناسی نهج‌ البلاغه و معرفی اقسام تألیفات نگاشته درباره نهج‌البلاغه دارد. بخش دوم، در قالب شش فصل، به معارف نهج‌ البلاغه اختصاص دارد. نویسنده در فصل نخست، روش خداشناسی و اثرات آن در زندگی انسان را از دیدگاه نهج‌البلاغه می‌کاود. در فصل دوم، فلسفه وحی و پیام‌آوری، هدف از بعثت آخرین فرستاده الهی، صورت و سیرت پیامبر(ص) و پیشوایی پس از آن حضرت را از منظر نهج‌ البلاغه، تبیین می‌نماید. در فصل سوم، پس از بیان مفهوم سیاست، خطوط کلی و آفات آن را برمی‌شمارد. در فصل چهارم، اهداف حکومت، نقش مردم در حکومت، رابطه زمامداران و مردم، شرط زمامداری و سلوک زمامداران را از دیدگاه نهج‌البلاغه بررسی می‌نماید. در فصل پنجم، به بیان جایگاه حقوق، حقوق‌مداری و دوسویه بودن آن پرداخته و آنگاه، اقسام حقوق و ثمرات پایبندی به حقوق دیگران را برمی‌شمرد. در این فصل، حق دارای پنج معنا دانسته شده که دو معنای آن حقیقی و سه معنای آن، اعتباری است.

در فصل ششم، به بیان کمالات انسانی از دیدگاه نهج‌ البلاغه، پرداخته شده است[۱].

کتاب در جهت هدف‌های زیر، تدوین شده است:

  1. آشنایی با نهج‌البلاغه و چگونگی تألیف و ساختار آن؛
  2. آشنایی با چند مبحث موضوعی از نهج‌البلاغه؛
  3. آشنایی با نوع نگرش به مباحث گوناگون در نهج‌البلاغه و توانایی این اثر در راهگشایی در موضوعات مختلف[۲].

در نوشتن منابع و مآخذ، به ذکر عنوان کتاب بسنده شده است و در مواردی که بیش از یک مؤلف، تحت یک عنوان، کتاب تألیف کرده‌اند، نام مؤلف پس از کتاب آمده و مشخصات کامل منابع و مآخذ بر مبنای نام آثار، به‌ترتیب الفبا در پایان کتاب ذکر شده است. در تمام کتاب، از ترجمه نهج‌البلاغه دکتر سید جعفر شهیدی استفاده شده و در مواردی، تغییراتی صورت گرفته است[۳].

پانویس

  1. ر.ک: پیشگفتار، ص5-6؛ متن کتاب، ص143
  2. مقدمه، ص13
  3. ر.ک: همان

منابع مقاله

پیشگفتار، مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها