ماه بینشان
ماه بینشان تألیف فاطمه اصلاحی، فرازی از زندگانی و فضایل صدیقه طاهره سلام الله علیها
ماه بینشان | |
---|---|
پدیدآوران | اصلاحی، فاطمه (نویسنده) |
ناشر | انتشارات آستان قدس رضوی |
مکان نشر | مشهد |
سال نشر | ۱۳۹۴ |
کد کنگره | BP/۳۷/۲ ص۸م۲ |
ساختار
کتاب از هشت فصل تشکیل شده است و در پایان کتاب کتابنامه و مسابقه فرهنگی ماه بینشان نگاشته شده است.
گزارش محتوا
در مقدمه کتاب چنین میخوانیم: در آسمان معرفت حضرت زهرا برترین اندیشههای بشری، حیران و تیزیروازترین عقلها سرگردان شدهاند.بلندای معرفت واوج منزلت این در یگانۀ رسول خدا چنان والاست که در گسترۀادراک نمیگنجد؛ چراکه حضرت زهرا(س) حقیقت لیلةالقدری است که خود، برتر است از هزار شب: هنگامۀ ریزش فیوضات و برکات بینهایت الهی و تجلی رحمت حق است و چراچنین نباشد؛ حال آنکه لیلةالقدر ظرف نزول قرآن است و وجود فاطمه(ع) ظرف ظهور یازده قرآن ناطق(امامان معصوم(ع))است.[۱]
در بخشی که مربوط به پیوندی آسمانی است آمده است: به راستی كه برای حضرت فاطمه با بر خورداری از مقام عصمت و کمالات بینظیر، کفو و همتایی جز مولای متقیان وجود نداشت؛ اما این مهم، برای همه درک کردنی نبود. بعضی ناراحت بودند که خواستگاریشان از حضرت فاطمه(س) پذیر فته نشده بود! سخن رسول مهربانیها(ص) پاسخ قاطعی بود به این کدورتها: جبرائیل نزد من آمد و گفت: «ای محمد، خداوند میفرماید: اگر علی(ع) را نمیآفریدم، برای دخترت فاطمە(س)،همتایی روی زمین پیدانمیشد،خواه حضرت آدم(س)، یا سایر مردم بعداز او؛.»[۲]
در بخش جلوههایی زیبا از سیره فاطمی، اوج بندگی حضرت زهرا(س) میخوانیم: صحیفۀ تاریخ شاهد سیرۀ عبادی بسیاری از اولیای الهی بوده است؛ اما آنچه دراین بین جلوه گری می کند، عبادت های بانویی بزرگوار در اوج جوانی است که مایۀ فخر و مباهات عابدان شده است؛ چنان که در وصف عبادتشان آمده است: «در تمام دنیا عابدتر از فاطمه علیها السلام یافت نمی شد. او به حدی برای عبادت برپا می ایستاد که پاهایش ورم می کرد.»در عظمت عبادت حضرت زهرا علیها السلام همین بس که خداوند در آخرین آیات سورۀ آل عمران به وصف عبادات ایشان و یگانه کفوشان، امام علی علیه السلام پرداخته است: ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمࣰا وَقُعُودࣰا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلࣰا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ(آل عمران، ۱۹۱)
[همان]کسانی که خدا را ایستاده و نشسته و درحالی که به پهلو خوابیده اند، یاد می کنند و در اسرار آفرینش آسمان ها و زمین می اندیشند [و می گویند:] «پروردگارا، این ها را بیهوده نیافریده ای. تو منزهی. ما را از عذاب آتش [دوزخ] در امان دار.»
دامنۀ عبادات حضرت فاطمه(ع) تا بِدان حد گسترده است که در لحظه لحظۀ زندگی شان، نقش آن به چشم می آید.[۳]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه اطلاعرسانی حدیث شیعه (حدیث نت)