التعازي (ابن شجری)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

التعازي، از آثار زاهد، محدّث و فقیه قرن پنجم هجری قمری، ابوعبدالله محمد بن علی علوی حسینی، مشهور به ابن‌ شجری و مُسنِدُ الکوفة (367-445ق)، روایات مستندی را نقل می‌کند که موضوع تعزیت و تسلیت‌گویی در مصیبت‌ها و صبر در بلا و اجر تشییع جنازه و نماز میت و استغفار را توضیح می‌دهد. پژوهشگر معاصر، سید عبدالحسین خطیب غریفی این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزشمند نوشته و نگارنده و کتابش را معرفی کرده است.

التعازي(علوی شجری، محمد بن علی)
التعازي (ابن شجری)
پدیدآورانعلوی شجری، محمد بن علی (نويسنده)

غریفی، عبدالحسین (محقق)

مؤسسة السبطین علیهما السلام العالمیة ( سایر)
ناشرمؤسسة السبطين عليهما السلام العالمية
مکان نشرایران - قم
سال نشر1390ش - 1432ق
چاپ2
موضوعسوگمندی - جنبه‎های مذهبی - اسلام - سوگواری‏های اسلامی
زبانعربی
تعداد جلد1
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ارتباط با آثار دیگر

  • محقق کتاب با تأکید بر آنکه ابن ‌شجری در این اثر مطلبی درباره عزاداری و تسلیت در شهادت امام حسین(ع) و سایر امامان اطهار(ع) بیان نکرده و شاید این مسئله نقطه ضعف آن شمرده شود، افزوده است: این اشکال رفع می‌شود اگر توجه شود که نویسنده کتاب جداگانه‌ای به نام فضل زيارة الحسين(ع) دارد که به‌صورت مشروح به این مبحث پرداخته و در واقع، تکمیل‌کننده کتاب حاضر است[۱].

هدف و روش

  • سید عبدالحسین خطیب غریفی تأکید کرده است:
  • کتاب حاضر، تصویری روشن است که نگارنده از ارزش‌های اخلاقی و روابط عاطفی و انسانی در هنگامه بروز مصیبت‌ها نشان می‌دهد و از قدیمی‌ترین آثاری است که در این موضوع به ما رسیده است.
  • بسیاری از کتاب‌های منتشرشده در این موضوع به اشعار و وقایع تاریخی توجه فراوانی کرده و آثار خود را از آن انباشته‌اند، ولی ابن‌ شجری در کتاب حاضر بر نقل روایات متمرکز شده و کمتر به شعر و تاریخ پرداخته، جز مواردی که در زمان صحابه و مرتبط با پیامبر(ص) و روایات و سیره نبوی(ص) بوده است.
  • یکی از عوامل اهمیت این اثر آن است که ابن ‌شجری تأکید دارد که اسناد روایاتش را نیز بیاورد و در نتیجه از منابع اصیل روایات نبوی شمرده می‌شود و اندیشوران بزرگی مانند علامه مجلسی در بحار الأنوار به آن توجه کرده‌اند[۲].

ساختار و محتوا

  • این اثر مختصر، شامل 73 روایت همراه با اسناد است. اولین روایت درباره وفات حضرت رسول(ص) و تسلیت به اهل‌بیت(ع) است و آخرین، درباره استغفار.

نمونه مباحث

  • جابر بن عبدالله نقل کرده است که پیامبر(ص) گفت: هرگاه شخصی بهشتی باشد و بمیرد، خدا حیا کند و کسانی را که او را حمل یا تشییع کرده یا بر او نماز خوانده‌اند، عذاب نکند[۳].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص21-22
  2. ر.ک: همان، ص18-23
  3. ر.ک: متن کتاب، ص109

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها