ابن ابی‌لیلی
محمد بن عبدالرحمان بن لیلى انصارى کوفى (متوفای 148ق) معروف به ابن ابى‌لیلى، فقیه و قاضى کوفه.
| ابن ابی‌لیلی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | محمد بن عبدالرحمان بن لیلى انصارى کوفى |
| نام‌های دیگر | ابن ابی‌لیلی |
| نسب | انصاری کوفی |
| نام پدر | عبدالرحمن |
| محل زندگی | کوفه |
| رحلت | 148ق |
| دین | اسلام |
ابن ابی‌لیلی در کلام بزرگان
ابوحاتم به نقل از احمد بن یونس مى‌گوید: «زائده از او چنین یاد کرده است: فقیه‌ترین مردم جهان بود». عجلى آورده است: «او فقیه و سنت‌شناس و صدوق و جایزالحدیث بود. آگاه بر قرآن، (در شمار) شریف‌ترین مردم (زمان خود)، زیبا چهره و خوش اندام بود». او نخستین کسى بود که یوسف بن عمرو ثقفى (پدر حجاج) از او خواست تا قضاوت کوفه را بر عهده گیرد. آورده‌اند که حافظه خوبى نداشت به ویژه از وقتى که به مسند قضاوت نشست حافظه‌اش رو به نقصان گذاشت. گفته‌اند: متهم به کذب نیست، ولى فراموش‌کارى فراوانى داشت که همین مورد را در او عیب شمرده‌اند.
ساجى گفته است: «حافظه بدى داشت، ولى از روى عمد دروغ نمى‌گفت، درباره قضاوت، او را ستوده و حدیث او را حجت نمى‌دانستند». نیز مى‌گوید: «ثورى مى‌گفت: فقیهان ما عبارتند از ابن ابى‌لیلى و ابن شبرمه». ابن خزیمه مى‌گوید: «حافظ نبود، ولى فقیه و عالم بود».
وفات
او در سال 148 وفات یافت[۱].
پانویس
- ↑ معرفت، محمدهادی، ج1، ص373-374
منابع مقاله
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.