گوشهای از اسرار آفرینش
گوشهای از اسرار آفرینش، برگردانی از «توحید المفضل» است که به قلم علی سلگی نهاوندی (معاصر) به فارسی ساده و روان ترجمه شده تا همگان بتوانند از آن بهره‌مند شوند.
| گوشهای از اسرار آفرينش | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مفضل بن عمر (نويسنده) سلگی نهاوندی، علی (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | ترجمه توحید مفضل ** توحید المفضل. فارسی |
| ناشر | ارم |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1375ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | آفرینش - توحید - خدا - اثبات - خدا شناسی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م7 ت9041 1375 217 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
«توحید المفضل»، كتابى است منسوب به امام صادق(ع)، مشتمل بر حدیثی طولانی از آن امام با موضوع حکمت و خداشناسی و اسرار آفرینش، که طی چهار جلسه بر مفضل بن عمر جعفی املا شده است. درباره سبب املاى کتاب، چنين آمده است كه مفضل پس از شكست در مناظره‌اى با ابن ابى‌العوجاء زنديق، نزد امام صادق(ع) رفت و امام طى چهار روز و در چهار جلسه، يک دوره مباحث توحيد و خداشناسى را به او تعليم داد و از وى خواست كه آن را بنويسد [۱].
در مقدمه کوتاهی که مترجم به ابتدای کتاب افزود، به ذکر انگیزه ترجمه کتاب، پرداخته است[۲]، اما متأسفانه، پیرامون نوع و شیوه ترجمه و ویژگی‌های آن سخنی به میان نیاورده است. با دقت در متن ترجمه شده، می‌توان دریافت که مترجم، سعی کرده تا حدودی اصل امانت در ترجمه را رعایت کند و در عین حال، ترجمه‌ای تقریباً سلیس و روان، از متن ارائه کرده باشد. در مواردی نیز برای توضیح موضوع، مطالبی از طرف مترجم افزوده شده که با پرانتز از متن متمایز شده است.
نمونه ترجمه
«(کلام ابن أبي العوجاء مع صاحبه) روی محمد بن سنان قال حدثني المفضل بن عمر قال کنت ذات یوم بعد العصر جالسا في الروضة بین القبر و المنبر و أنا فیما خص الله تعالی به سیدنا محمدا صل‌الله‌علیه‌وآله، من الشرف و الفضائل و ما منحه و أعطاه و شرفه و حباه مما لا یعرفه الجمهور من الأمة وما جهلو من فضله وعظیم منزلته وخطیر مرتبته فإنی لکذلک إذ أقبل ابن أبي العوجا فجلس بحث أسمع کلامه...» [۳].
«سخنان مفضل و ابن ابی العوجاء: مفضل بن عمر گوید: روزی پس از انجام فریضه عصر در کنار تربت حضرت ختمی مرتبت، در فاصله میان قبر مطهر و منبر نشسته بودم و درباره ویژگی‌هایی که خداوند به پیامبر(ص) ما عنایت فرموده، فکر می‌کردم، ویژگی‌هایی که عامه مردم از شناختنش ناتوانند. در این هنگام، سروکله ابن ابی العوجا (زندیق مشهور) پیدا شد و در نزدیکی‌هایی من نشست، به‌طوری‌که من سخنان وی را می‌شنیدم...»[۴].
پانویس
- ↑ ر.ک: توحید المفضل
- ↑ ر.ک: مقدمه مترجم، ص7- 8
- ↑ ر.ک:جعفی، مفضل بن عمر، ص39-40
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص9
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- جعفی، مفضل بن عمر، توحید المفضل، قم، مکتبة الداوری، الطبعة الثالثة.