لوئیزان، لئونارد

لئونارد لوئیزان (1953-2018م)، یا لویسن ایران‌شناس برجسته و شرق‌شناس و تصوف‌پژوه، مولوی‌شناس آمریکایی که در زمینه مطالعات زبان و ادب فارسی پژوهش و تألیف می‌کرد. تصحیح دیوان محمدشیرین مغربی از آثار اوست.

لوئیزان، لئونارد
NUR42771.jpg
نام کامللئونارد لوئیزان
نام‌های دیگرLeonard Lewisohn
ولادت۱۹۵۳م
محل تولدآمریکا
رحلتپانزدهم مرداد 1397 (6 اوت 2018م)
پیشهایران‌شناس برجسته و شرق‌شناس و تصوف‌پژوه آمریکایی
اطلاعات علمی
دانشگاهدانشگاه کالیفرنیا
برخی آثاردیوان محمدشیرین مغربی

نام و سرگذشت

نامش را به خط فارسی به بسیاری صورت‌های دیگر (از جمله لویزن، لویزون، لوئیزون، لوئیزان، لویسون، لوئیسون) نیز نوشته‌اند و می‌نویسند. گویا خودش در نامه‌هایی که با فارسی برای دوستان ایرانی‌اش می‌نوشته است، فقط لِنی امضا می‌کرده و بر دیگران نیز با هر املایی که نام خانوادگی‌اش را می‌نوشته‌اند، خرده نمی‌گرفته است[۱].

آنان که لویسن را از نزدیک می‌شناخته‌اند، درباره جانب عارفانه شخصیتش نوشته و گواهی داده‌اند که آموزه‌های صوفیانه بر دل و جانش نشسته بود و از او، ورای محققی دانشمند، انسانی کم‌نظیر ساخته بود که با حضورش جهان جای بهتری می‌شد[۲].

تحصیلات

در بیست‏ سالگی به عنوان مدرس زبان انگلیسی به ایران سفر کرد. او به دلیل علاقه‌مندی به ادب و فرهنگ ایرانی اسلامی، در دانشگاه شیراز زبان و ادبیات فارسی، دین و تاریخ اسلام و جامعه‏‌شناسی را آموخت و در نهایت موفق به دریافت مدرک کارشناسی در رشته روابط بین‌‏الملل شد. در ادامه، علاقه به ایران‏شناسی او را رهسپار دانشگاه لندن کرد. [۳]

فعالیت‌ها

وی که متخصص ادبیات صوفیه و زبان فارسی بود در سال ۱۹۸۸م درجه دکتری خود را در رشته ادبیات فارسی و با تصحیح انتقادی دیوان شاعر و عارف سده هشتم، شمس‌‏الدین محمد تبریزی از "مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی" دانشگاه لندن اخذ کرد. این اثر در سال ۱۹۹۳ به همت و همکاری دانشگاه تهران و مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل کانادا منتشر شد.

وی ویراستاری کتاب سه‌جلدی Hertiage of Sufism که حاصل سلسله مقالات ارائه شده در سه کنفرانس بین المللی پیرامون عرفان و تصوف است را بر عهده داشته است . این کتاب تحت عنوان «میراث تصوف» در دو جلد توسط مجدالدین کیوانی به فارسی ترجمه و توسط انتشارات مرکز در سال ۱۳۷۹ منتشر شد.

لئونارد لویزن همچنین برنده پانزدهمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش مطالعات ایرانی برای کتاب «عطار و سنت (آداب) تصوف ایرانی» است.[۴]

او عضو بنیاد میراث ایران در دپارتمان مطالعات اسلامی و عربی دانشگاه اکستر انگلستان و نیز سردبیر مجله مولانا بود. لویزن ویراستاری کتاب میراث تصوف را برعهده داشت که حاصل سلسله مقالات ارائه‌شده در سه کنفرانس بین‌المللی با موضوع عرفان و تصوف بود. وی همچنین برنده پانزدهمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش مطالعات ایرانی برای کتاب عطار و سنت تصوف ایرانی است[۵].

وی در مرداد 1389، به ایران آمد و دست‌کم دو برنامه با سخنرانی او برپاشد؛ عصر سه‌شنبه دوازدهم مرداد، در «مرکز فرهنگی شهر کتاب» از «حافظ مذهب عشق» گفت و عصر سه‌شنبه نوزدهم مرداد، در «مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران» از «وحدت متعالی ادیان در ادبیات فارسی».

درگذشت

در پانزدهم مرداد 1397 (6 اوت 2018)، چند هفته‌ای پیش از آنکه شصت‌وپنجمین سال زندگی‌اش تمام شود، درگذشت[۶].


آثار

  1. تصحیح دیوان محمدشیرین مغربی؛
  2. شیخ محمود شبستری: فراسوی ایمان و کفر؛
  3. حافظ مذهب عشق؛
  4. پژوهش‌هایی تطبیقی با محتوای مقایسه شاعران و عارفان ایران با شاعران شرقی و غربی چون شلی، بلیک و تاگور[۷].

پانویس

  1. ر.ک: بهاری، الوند، ص70، پاورقی 1
  2. ر.ک: بهاری، الوند، ص72
  3. ر.ک: انجمن علمی عرفان اسلامی ایران
  4. انجمن علمی عرفان اسلامی ایران
  5. ر.ک: پوررستگار، امیر، ص38
  6. ر.ک: بهاری، الوند، ص70
  7. ر.ک: پوررستگار، امیر، ص38

منابع مقاله

  1. بهاری، الوند، «مرگ تن هدیه ا‌ست بر اصحاب راز؛ یادمانده‌هایی از لئونارد لویسن»، گزارش میراث، پاییز و زمستان 1396، شماره 80 و 81، ص70 تا 72.
  2. پوررستگار، امیر، «بررسی و تحلیل رویکردهای تصوف‌پژوهی لئونارد لویزن»، حکمت معاصر، پاییز و زمستان 1400، سال دوازدهم - شماره 2، ص35 تا تا 57.
  3. انجمن علمی عرفان اسلامی ایران

وابسته‌ها