لازار، ژیلبر
ژیلبر لازار (1920-2018م)، زبان‌شناس، ایران‌شناس و مترجم فرانسوی که پژوهش‌های ارزشمندی را در زمینه فرهنگ و زبان فارسی انجام داده است. «دستور زبان فارسی معاصر»، از جمله آثار اوست.
| لازار، ژیلبر | |
|---|---|
 | |
تولد، تحصیل، پژوهش
ژیلبر لازار، زاده 4 آوریل 1920 در پاریس و درگذشته 6 سپتامبر 2018 در همین شهر است. لازار بعد از گرفتن دیپلم متوسطه در رشته فلسفه و ریاضیات در 1937م و گذراندن دوره سربازی و سپس وارد شدن به جرگه مقاومت در برابر آلمان نازی و دستگیر شدن در ژوئیه 1944 و آزادی در ماه می 1945، وارد مدرسه زبان‌های شرقی پاریس می‌شود و برای آزمایش یکی – دو جلسه، سر چند کلاس از کلاس‌های زبان شرقی حاضر می‌شود و از میان آنها زبان فارسی را می‌پسندد و در آن رشته نام‌نویسی می‌کند. استاد او در این رشته ایران‌شناس معروف هانری ماسه بوده است. در 1946 امتحان دبیری را با موفقیت می‌گذراند و نخست به‌عنوان عضو وابسته و سپس به‌صورت پژوهشگر وابسته وارد مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه می‌شود.
لازار در فاصله سالهای 1948 تا 1951 بورسیه انستیتوی فرانسه در ایران می‌شود. در این دوره در کلاس‌های درس استادان ایرانی، از جمله ملک‌الشعرای بهار حاضر می‌شود و ضمن تحصیل، در کتابخانه‌ها به گردآوری مطالب، به‌ویژه از نخسه‌‌های خطی متون قرون چهارم و پنجم هجری برای پایان‌نامه دکترای خود می‌پردازد. اولین کتاب او «دستور زبان فارسی معاصر» است که در سال 1957 (1336ش) به چاپ رسیده و تاکنون با وجود نقدهای متعددی که بر آن شده، بهترین دستور زبان فارسی امروز است[۱].
آثار
پانویس
منابع مقاله
- مقدسی، مهناز، «گزارش ادبی؛ دو اثر مهم از ژیلبر لازار: گزارش جلسه نقد و بررسی شکل‌گیری زبان فارسی و دستور زبان فارسی معاصر »، بیمه و توسعه، زمستان 1384، شماره 4، ص80 تا 81:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/123928
- اشرف صادقی، علی، «استاد ژیلبر لازار (1920 2018) و تحقیقات او در زبان‌های ایرانی»، گزارش میراث، پاییز و زمستان 1396، شماره 80 و 81، ص37 تا 46: