جامعه قرآنی (نه قارونی)
این کتاب، شماره بیست و هشتم از مجموعه کتاب‌های «برگرفته از آثار» و نیز برگرفته از جلد پنجم «ترجمه الحیات» می‌باشد. این کتابچه کوچک دربردارنده مطالبی درباره هدف دین اسلام در ساختن «جامعه قرآنی» بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است.
| جامعه قرآنی (نه قارونی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حکیمی، محمدرضا (نویسنده) |
| ناشر | دلیل ما |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1391ش |
| چاپ | یکم |
| موضوع | قرآن و اجتماع، اسلام و اجتماع |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسنده معتقد است هدف بنیادین اسلام، ساختن «جامعه قرآنی» است. و این جامعه قائم بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است (اعبدوالله... فأوفوا الکیل و المیزان)، و بر بنیاد «قسط محوری» (لیقوم الناس بالقسط)، یعنی چنان همه جای اجتماع بر نظام «قسط مبتنی باشد که مردم خود به اجرای قسط برخیزند، و قسط را بر پا دارند، و خود متولیان اجرای عدالت و گسترش سرشار ساز «قسط» باشند و آیا چه چیز جز این چگونگی می‌تواند هدف «قرآن کریم» باشد، و سیمای «جامعه قرآنی» را ترسیم کند؟ و آیا چه مطلوبی و «ایده‌آلی» برای انسان و جوامع انسانی از این مهمتر و بالاتر تصور می‌شود؟![۱]
او می‌گوید: باید، جامعه دینی، به منهای فقر برسد، جنانکه امیرالمؤمنین علی(ع) در 15 قرن پیش، فریاد می‌زند که ما، به برکت تعالیم قرآنی، جامعه منهای فقر ساخته‌ایم: ما اصبح بالکوفة احمد الا ناعما؛ ان ادناهم منزلة لیأکل البر، و یجلس فی الظل و یشرب من ماء الفرات؛ امروز در شهر کوفه همه دارای امکانات زندگی هستند، پایین‌ترین افراد، نام گندم می‌خورند، خانه دارند، و آب آشامیدنی خوب می‌نوشند[۲].
پانویس
منابع مقاله
اسفندیاری، محمد، راه خورشیدی، نگاه معاصر، تهران، پنجم، 1401ش.