سفرنامه‌ی فرش، سفرنامه‌ی حاجی مهندس
سفرنامه‌ی فرش، سفرنامه‌ی حاجی مهندس تألیف علی حصوری؛ این کتاب یک سفرنامه‌ی متعارف نیست ، زیرا سفرنامه‌ها معمولا اطلاعات عمومی ، جغرافیایی و مردم شناختی میدهند یا جاهای دیدنی و حوادث جالب را گزارش میکنند ، درصورتی که آگاهی‌های این سفرنامه در مورد فرش ها و انواع بافتنی ها و گاه اصطلاحات فنون ، کارها و هنر های سنتی ایران به ویژه حکاکی ، گچ بری منبت کاری و ... میپردازد . در این سفر نامه نویسنده به برخی از هنر های کاربردی ، ابزار ها و فنون و گاه ریشه‌ی تاریخی آنها یا نسبت آنها با شهر ها و مناطق کشور پرداخته است.
| سفرنامه‌ی فرش، سفرنامه‌ی حاجی مهندس | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حصوری، علی (نویسنده) |
| ناشر | چشمه |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۴ش |
| کد کنگره | |
ساختار
کتاب در دو فصل به نگارش درآمده است. فصل نخست (شرق ایران): خراسان، خراسان امروز، نیشابور، کرد های خراسان، ترکمنان، سیستان، سمنان، مجموعه یزد اصفهان
فصل دوم (غرب ایران): دو سنت در قالیبافی ایران، تهران، بازمانده فرش طبری، تبریز، هشترود، زنگان، سمیرم، قشقایی‌ها
گزاش کتاب
نویسنده‌ی کتاب در ابتدا به شرح مختصری از زندگی خود می پردازد . او پس از فوت پدرش در سال 1322 تحت سرپرستی دایی خود به شعر و نقاشی علاقه مند شد . و از دوستان او مینیاتور ، نقاشی و مجسمه سازی یاد گرفت . خدمت وظیفه را در شیراز و لرستان گذراند و پس از آن در مازندران مشغول به کار شد . وی پس از شش سال کار در مازندران به تهران آمد سپس به شیراز رفته و در آنجا اصطلاحات چند حرفه مانند فلز کاری ، گچ بری ، نقاشی و حکاکی را گرد آوری کرده و روی متون تاریخی پژوهش می‌کند . و تا پایان سال 79 که از ایران خارج می شود ، از کار ، سفر و پژوهش دور نمانده است . این کتاب بیشتر به آن سفر هایی میپردازد که با بررسی چهره ویژه ای از بافته‌های ایران ، فرش و نیز جوانب دیگر از هنر ها و فرهنگ ایران ارتباط دارد که بی رابطه با بافندگی یا هنر تزئینی و هنر توده‌ی مردم ایران نیست . برخی از مطالعات تاریخی ، مانند مطالعه‌ی ابزار های قالیبافی ، بررسی واژگاه فرش ، بررسی همزمانی و تاریخی فنون بافت و پس از آن نشانه شناسی و تاویل نقشه‌های ایران نمونه ای از مطالب مهم این کتاب را تشکیل میدهند .[۱]
پانويس