نوادر الأخبار
نوادر الأخبار، تألیف محدّث اخباری و عارف و زاهد قرن دوازدهم هجری قمری، محمدجعفر بن محمدطاهر خراسانی، مشهور به کرباسی (1080-1175ق) است. نویسنده که از شاگردان علامه مجلسی و هم‌مسلک اوست، در این اثر، برخی از احادیث فقهی را که کمتر مورد توجه است، گرد آورده و برطبق مشرب خودش توضیح داده است.
| نوادر الأخبار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خراسانی، محمد جعفر بن محمد طاهر (نويسنده)
طایی، حامد (محقق) العتبة الحسینیة المقدسة. قسم الشؤون الفکریة و الثقافیة. شعبة التحقیق ( تهيه کننده) |
| ناشر | العتبة الحسينية المقدسة. قسم الشؤون الفکریة و الثقافیة |
| مکان نشر | عراق - کربلای معلی |
| سال نشر | 1434ق - 2013م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /خ4ن9 136 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
پژوهشگر معاصر، حامد رحمان طایی این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و ارزنده نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را شناسانده و همچنین پاورقی‌هایی بر آن افزوده و منابع روایاتش را مشخص کرده و درباره برخی از راویان توضیحاتی داده است[۱].
هدف و روش
- مقدمه نویسنده، کوتاه و ناکافی است و تنها بر این مطلب دلالت دارد که کتاب حاضر مجموعه‌ای روایی از اهل‌بیت(ع) است و کتاب‌های بحار الأنوار و وسائل الشيعة منبع اصلی کرباسی را در این اثر، تشکیل می‌دهد؛ جز در برخی روایات که از طبّ الأئمّة نقل کرده است[۲]. نگارنده هیچ توضیح دیگری درباره اهداف و چگونگی‌های نگارش کتابش نیفزوده است.
- حامد رحمان طایی، با اشاره به معنا و اهمیت حفظ و نگارش سنت نبوی(ص) و سیر نگارش آثار روایی در بین پیروان اهل‌بیت(ع)، «نوادرنویسی» را سنتی رایج در بین اندیشوران شمرده که در پایان کتاب‌هایشان می‌افزودند تا آنچه در ضمن باب‌های کتاب نگنجیده، فراموش نشود و برخی از دانشمندان مانند کرباسی همین زیادات یا نوادر را در اثری مستقل گردآوری کرده‌اند تا سنت را محفوظ بدارند[۳].
ساختار و محتوا
در این کتاب 2 جلدی، ۱۶۲۱ حدیث به‌ترتیب ابواب فقه از باب طهارت تا حدود و دیات تنظیم شده و سپس، روایاتی با عنوان «نوادر الكتاب» آمده که گنجاندنش در ابواب دیگر، دشوار است.
نمونه مباحث
- کرباسی گفته است از پاسخی که امام حسن عسکری(ع) به پرسش از کتاب‌های بنی‌فَضّال داده که «خُذوا بما رَوَوا و ذَرُوا ما رَأوا»، چند مطلب استفاده می‌شود، از جمله: مورد وثوق بودن بنی‌فَضّال و جواز نقل روایات کتاب‌هایشان و جواز استناد به روایت ثقه، هرچند مخالف در مذهب باشد و چه بدون واسطه از معصوم(ع) نقل کند، چه باواسطه[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.