رسانه و آموزه مهدويت

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

رسانه و آموزه مهدویت، نوشته امیرمحسن عرفان (متولد 1362ش)، پژوهشی روشمند با هدف بازنمایی الگوی مطلوب رسانه در عرصه فرهنگ مهدوی است. نویسنده، نظریه «هم‌گرایی رسانه و آموزه مهدویت» را اثبات کرده و مهم‌ترین رسالت رسانه را در این زمینه، «تحقق جامعه منتظر قبل از ظهور» دانسته و برای گذر از رسانه منفعل به رسانه فعال در باب گفتمان مهدوی به آسیب‌شناسی رسانه پرداخته است[۱].

رسانه و آموزه مهدويت
رسانه و آموزه مهدويت
پدیدآورانعرفان، امیر محسن (نويسنده)
عنوان‌های دیگربازنمایی الگوی مطلوب رسانه در عرصة اندیشه مهدویت
ناشربنياد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)
مکان نشرایران - قم
سال نشر1396ش
چاپ2
شابک978-600-7120-65-1
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
/ع46 ر5 224/4 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

مفروض

نویسنده پیش‌فرض خودش را در این کتاب، توانایی رسانه‌ها بر تغییر ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی دانسته و افزوده است: رسانه می‌تواند با بهره‌گیری از تکنیک ارتباطی بر ایده‌ها، رفتارها و نگرش مردم در خصوص آموزه مهدویت تأثیر مثبت برجای گذارد[۲].

ساختار و مباحث

این کتاب در 3 فصل به بررسی مسائل ارزنده ذیل پرداخته است:

  1. کلیات: در این فصل، با تعریف مفاهیم کلیدی آموزه مهدویت و رسانه، ارتباط دین و رسانه و مهم‌ترین الزامات مهندسی رسانه دینی تبیین شده است[۳].
  2. رسانه و آموزه مهدویت[۴].
  3. راهکارها و راهبردهای باورافزایی معارف مهدوی در رسانه[۵].

ضرورت آسیب‌شناسی

نگارنده با تأکید بر شناسایی آسیب‌های رسانه‌ها در زمینه گسترش و تعمیق فرهنگ مهدویت، یادآور شده است: طرح مطالبات فرهنگی و بازخواست از کوتاهی و بی‌توجهی مسئولان امور فرهنگی در جهت تحقق آرمان‌ها و ارزش‌های مهدوی از مصادیق بارز دعوت به خیر و امر به معروف است که همگی باید آن را انجام دهند[۶]. به نظر او عمده فعالیت‌های مهدویت‌ستیزی در قالب راهبرد اسلام‌هراسی صورت می‌گیرد[۷].

سخن پایانی

نویسنده، سرانجام با مطرح ‌کردن 3 پرسش توصیفی و 4 پرسش تحلیلی، پاسخ آن را به پژوهشگران باانصاف و مدیران دغدغه‌مند واگذاشته است. امیرمحسن عرفان می‌پرسد: آیا گسترش فعالیت رسانه‌ای رقیب در عرصه موعودباوری و ترویج افکار انحرافی در این زمینه، یک تهدید است یا برعکس در صورت تدبیر صحیح می‌تواند یک فرصت تلقی شود و نویدبخش باشد؟[۸].

مآخذ نویسنده

نویسنده برای نگارش این کتاب، از 118 منبع (85 کتاب فارسی و عربی و 33 مقاله فارسی) استفاده کرده است[۹].

چکیده

در پایان، خلاصه‌ای از اهداف و نتایج این کتاب در یک صفحه به هریک از زبان‌های عربی و انگلیسی فراهم شده است[۱۰].

پانویس

  1. ر.ک: متن کتاب، ص194
  2. ر.ک: مقدمه کتاب، ص12
  3. ر.ک: متن کتاب، ص16-‌43
  4. ر.ک: همان، ص45-‌126
  5. ر.ک: همان، ص127-‌195
  6. ر.ک: همان، ص194
  7. ر.ک: همان، ص159
  8. ر.ک: همان، ص194-195
  9. ر.ک: همان، ص196-‌205
  10. ر.ک: همان، ص206-207

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها