محاصره مسجدالحرام
محاصره مسجدالحرام: ترجمه کتاب‌های حصر مکه، ایام مع جهیمان و حتی لایعود جهیمان تألیف توماس هگ‌هامر، یاروسلاف ترافیموف، ناصر حزیمی، ترجمه مرتضی آقامحمدی؛ مصحح محمدمهدی فقیه بحرالعلوم؛ کتاب حاضر ترجمه‌ی سه کتاب است با نام های «حصر مکه»اثر یاروسلاو تروفیموف، «ایام مع جهیمان» تألیف ناصر الحزیمی و «حتی لایعود الجهیمان» نوشته‌ی توماس هیگهامر که به تحلیل واقعه‌ی هجوم جهیمان به مسجدالحرام می پردازد.
| محاصره مسجدالحرام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | هگ‌هامر، توماس (نویسنده)
ترافیموف، یاروسلاف (محقق) حزیمی، ناصر (نویسنده) آقامحمدی، مرتضی (مترجم) فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی (مصحح) |
| ناشر | نشر مشعر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۶ش |
| شابک | 1-735-540-964-978 |
| کد کنگره | |
ساختار
کتاب از سه فصل تشکیل شده است. فصل اول: حصر مکه از اشغال مسجدالحرام تا پیدایش القاعده
فصل دوم: روزگاری با جهیمان العتیبی
فصل سوم: گزیده و ترجمه حتی لایعود جهیمان
گزارش کتاب
تصرف مسجدالحرام، در 20 نوامبر 1989 میلادی، برابر با 29 آبان 1358 شمسی، پس از حمله و اشغال مسجدالحرام، و گروگان گیری حجاج، به دست یک گروه مسلح بنیادگرای اسلامی و مخالف دولت عربستان سعودی، صورت گرفت. این گروه معتقد بودند که محمد عبدالله القحطانی، منجی اسلام یا همان مهدی موعود است و همه باید از او اطاعت کنند. این رویداد، بسیاری از مسلمانان را شوکه کرد. بسیاری از حجاج به گروگان گرفته شدند و تعدادی از گروگان گیران، نیروهای امنیتی و گروگان ها، در تیراندازی های طرفین درگیری، کشته شدند. دولت عربستان، پس از این حادثه، سختگیری های مذهبی را افزایش داد. این اقدام به رهبری جهیمان بن حمد بن سیف العتیبی، انجام گرفت. او معتقد بود که شوهر خواهرش همان مهدی موعود است. او برای اثبات گفته‌های خود، از احادیثی سخن می گفت که در آن، بازگشت مهدی موعود پیشگویی شده بود. این گروه، اولین روز سال 1400 قمری (20 نوامبر 1979م) را برای تصرف مسجدالحرام برگزیدند، تا بر بعضی از احادیث درباره‌ی تاریخ قیام مهدی منطبق باشد. در صبح 20 نوامبر 1979 میلادی، هنگامی که، امام جماعت مسجد الحرام در حال آماده شدن برای برپایی نماز جماعت، برای پنجاه هزار عبادت کننده، در آخرین روز حج بود، شورشیان، اسلحه‌های خود را بیرون آوردند، دروازه ها را بستند و چند مأمور را کشتند. تعداد این افراد، پانصد نفر تخمین زده می‌شد. همچنین چهارصد تا پانصد نفر از حجاج نیز به کمک این گروه پیوستند. در همان زمان، گروه سعودی بن لادن، در حال نوسازی مسجد بود. یکی از کارکنان این شرکت، پیش از آنکه شورشیان سیم های تلفن را قطع کنند، موضوع را به ریاست شرکت گزارش داد و آن‌ها نیز به اطلاع ملک خالد رساندند. شورشیان، بیشتر گروگان‌ها را آزاد می‌کردند. نیروهای امنیتی، برای حمله به شورشیان، به اجازه‌ی علمای مذهبی نیاز داشتند؛ زیرا در اسلام، از اعمال خشونت در مسجدالحرام، نهی شده است. نیروهای امنیتی، پس از اجازه و فتوای علمای مذهبی، کوشیدند وارد مسجد شوند. ولی ناموفق بودند. در نهایت سه تن از نیروهای کماندویی فرانسوی، برای این مأموریت در نظر گرفته شدند. از آنجا که ورود غیر مسلمان به مسجد ممنوع بود، نیروهای فرانسوی، طی مراسمی تشریفاتی در عربستان، به اسلام گرویدند. پس از دو هفته، شورشیان تسلیم شدند. در این حادثه، 127 تن از نیروهای امنیتی و 250 تن از نیروهای شورشی کشته شدند. دولت عربستان برای اطلاع رسانی این حادثه، کوشش چندانی نکرد و ترسید که افکار عمومی را به قیام های مشابهی علیه خود تحریک کند. از این رو در رسانه‌های خود خبر حمله جهیمان و انگیزه‌ی او را سانسور کردند. اما در این میان، یاروسلاو تورفیفوف، روزنامه نگار آمریکایی اوکراینی تبار، ناصر الحزیمی و توماس هیگهامر توانستند با تحقیقات جالب و خواندنی خود، داستان هجوم جهیمان را به مسجدالحرام، به شایستگی، بازتعریف کنند. کتاب حاضر که در بردارنده‌ی سه اثر به نام های «حصر مکه»، «ایام مع جهیمان»، و «حتی لایعود الجهیمان» از نویسندگان یاد شده است، به تحلیل این واقعه می پردازد.[۱]
پانويس