لهستانیان و ایران
لهستانیان و ایران تألیف علیرضا دولتشاهی؛ نویسنده در این کتاب بر آن است تا مسئلهی برخورد دو جانبهی ایران و لهستان را در یک انگارهی گستردهی تاریخی ترسیم نماید. این نوشتار سیر تحول برخورد این دو ملت را از ابتدا تا جریان غم انگیز آوارگان لهستانی در ایران در زمان جنگ جهانی دوم، در برمیگیرد. سعی نویسنده این است که چگونگی حضور لهستانیها را در ابعاد مختلف زندگی ایرانیها دنبال نماید.
لهستانیان و ایران | |
---|---|
پدیدآوران | دولتشاهی، علیرضا (نویسنده) |
ناشر | انتشارات بال |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | ۱۳۸۶ش |
شابک | 2-03-2574-964-978 |
کد کنگره | |
ساختار
مطالب در 9 بخش ارائه شده است.
گزارش محتوا
مطالعات اسلاویک در ایران چندان پیشینهای ندارد. لهستان و ایران گذشته از روابط فرهنگی دیرپا در تاریخ خود نقاط مشابه و تجربههای مشابهی دارند. از یورش ایلغار مغول گرفته تا عهدشکنی بناپارت. هردو در سایهی همساهای غدار یعنی روسیه روزگار گذراندهاند و لهستان اما از این همسایه زخمهای جدی تری - تجزیه - برداشته است. لهستان و ایران در سایهی غدار دیگری نیز روزگار سپری کردهاند و آن حکومت عثمانی است. هردوی این کشورها زخمی این همسایگی بودند. از این رو دست یاری به سوی یکدیگر گشودند و اتحادی هرچند ناپایدار از بازی روزگار میان این دو کشور موجب شد تا برگههایی از صفحات تاریخ را به خود سرگرم سازد. لهستان و ایران در پی گشودن دری بر گسترهی پژوهش در پیشینهی این روابط است. اما دسترسی به آنچه به طور پراکنده در منابع و مآخذ مختلف وجود دارد، استخراج آن را با سختی همراه کرده است. نویسندهی این پژوهش درصدد بر آمد تا با جمع آوری مطالب در کتابش کار را بر علاقمندان آسان گرداند. او نخستین کسی است که مسئلهی برخورد دو جانبهی ایران و لهستان را در یک انگارهی گستردهی تاریخی ترسیم مینماید. کتاب پیش رو سیر تحول برخورد این دو ملت را از ابتدا تا جریان غم انگیز آوارگان لهستانی در ایران در زمان جنگ جهانی دوم، دربرمیگیرد. انگارهای که نویسنده به منظور به ثمر رساندن کارش اختیار کرده است، به خوانندهی ایرانی این مجال را میدهد که برای خود ویژگی منحصر به فرد روابط ایران و لهستان را در مقایسه با دیگر ممالک اروپا از جمله انگلیس، ایتالیا و فرانسه مجسم نماید. خاص بودن این داد و ستد را عنوان کتاب که تأکیدی بر مردم لهستان و برخوردشان با ایران دارد، خلاصه میکند.
از دیرباز از سرزمین ایران اقوام زیادی گذشتند یا ماندند، ولی همهی آنها بلااستثناء از نواحی آسیا بودهاند. لهستانی ها تنها قوم فرنگی (اروپایی) به حساب میآمدند که نه به خاطر منافع خاص سیاسی و اعمال قدرت، بلکه از روی نیاز در میان ایران ها سکنی گزیدند. لهستانی ها شاید تنها قوم فرنگی بودند که با تصویر ذهنی فرنگیهای ثروتمند، نزد ایرانیها هیچ سازگاری نداشتند. سعی نویسنده در این کتاب بر این است که چگونگی حضور لهستانی ها را در ابعاد مختلف زندگی ایرانیها دنبال کند.[۱]
پانويس