الرسالة العذراء

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

الرسالة العذراء، اثری از ابراهیم بن محمد شیبانی قیروانی (223-298ق)، از عالمان ادبیات است. این اثر، توسط محمد مختار عبیدی تحقیق شده است. نوشتار حاضر، به موازین بلاغت و ادوات کتابت اختصاص یافته است[۱] و در حقیقت رساله‌ مهمی در روش و قواعد کتابت برای نویسندگان و منشیان دیوان‌های رسائل (نامه‌نگاری) در قرون گذشته اسلامی بشمار می‌آید[۲]. این رساله در برخی از منابع و بر اساس نظر برخی از محققان، به ادیب بغدادی ابراهیم بن مدبر نسبت داده‌ شده است[۳]، اما محقق اثر بر اساس شواهد و قرائنی، انتساب آن را به ابن مدبر اشتباه قلمداد کرده و آن را متعلق به شیبانی دانسته است[۴].

الرسالة العذراء
الرسالة العذراء
پدیدآورانشیبانی قیروانی، ابراهیم بن محمد (نويسنده) عبیدی، محمد مختار (محقق)
ناشرمرکز جمعة الماجد للثقافة و التراث
مکان نشرامارات - دبی
سال نشر1430ق - 2009م
چاپ1
شابک-
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
/الف2ر5 3684 PJA
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

نویسنده در این رساله به فضائل کاتبان اشاره کرده است و آنان را به جهت دانش سودمند و اخلاق و ادب والا، برتر از سایر مردم معرفی کرده است[۵]. وی در این رساله کاتبان را به اتقان هنر کتابت که بدون شناخت قرآن و سنت پیامبر(ص) میسر نمی‌شود، دعوت نموده است. همچنین کاتبان را به تبحر در دانش لغت عرب، عروض و احاطه به شعر رهنمون شده است. وی به این نکته توجه داده است که کتابت دارای ابزار و ادواتی است و صلاح و فساد کتابت متأثر از آن ابزارها است. وی سپس به قلم و فوائد آن، دوات، خط و انواع آن و به اموری که بایسته‌ است در آغاز نامه‌ها و پایان آنها مورد توجه قرار گیرد و همچنین به لزوم گزینش الفاظ و تعابیر و تدبر در معانی کلام قبل از نوشتن آن و... اشاره کرده است[۶].

اهمیت و ارزشمندی این رساله ادبی موجب شده تا برخی از نگارش‌های ادبی و تاریخ ادبیات مانند «العقد الفريد» ابن عبدربه و «نهاية الأرب» قلقشندی، بخشی از مطالب آن را در خود جای دهند[۷].

محقق در پاورقی به اختلاف عبارات متن حاضر با آنچه که در منابع مختلف از آن نقل شده، اشاره نموده و نیز توضیحاتی را در خصوص برخی مطالب کتاب داده است[۸]. وی همچنین در مواردی به معرفی شخصیت‌هایی که نامی از آنها در متن آمده پرداخته[۹] و عبارات مختلفی را که بر متن افزوده با علامت ] [ مشخص کرده است[۱۰].

پانویس

  1. ر.ک: سزگین، فؤاد، ج‏2، ص225
  2. ر.ک: عبدالوهاب، حسن حسنى‏، ج‏2 ، ص150
  3. ر.ک: عواد، کورکیس، ج‏2، ص324؛ صالحیه، محمد عیسى‏، ج‏5، ص62
  4. ر.ک: مقدمه، ص9-15
  5. ر.ک: همان، ص21
  6. ر.ک: همان
  7. ر.ک: همان
  8. ر.ک: متن کتاب، ص28 و 30
  9. ر.ک: همان، ص35
  10. ر.ک: همان، ص39

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن کتاب.
  2. سزگین، فؤاد، «تاريخ التراث العربي»، مترجم: حجازى، محمود فهمى، قم، کتابخانه عمومى حضرت آیت‌الله‌العظمى مرعشى نجفى(ره)، 1412ق، چاپ دوم.
  3. صالحیه، محمد عیسى‏، «المعجم الشامل للتراث العربي المطبوع»، قاهره، المنظمة العربية للتربية و الثقافة و العلوم، معهد المخطوطات العربية، 1992م، چاپ اول.
  4. عبدالوهاب، حسن حسنى، «العمر في المصنفات و المؤلفين التونسيين»، بیروت، دارالغرب الإسلامي، 1990م، چاپ اول.
  5. عواد، کورکیس‏، «الذخائر الشرقية»، بیروت، دارالغرب الإسلامي، 1999م، چاپ اول.


وابسته‌ها